Ομαδικό πνεύμα από αγρότες του Μεταλλικού
Αυτό, που κατά γενική ομολογία, έχει λείψει τα τελευταία αρκετά χρόνια της επίπλαστης ευμάρειας, πριν την κρίση, είναι το ομαδικό πνεύμα και η συλλογικότητα στην δράση, παράγοντες χάρη στους οποίους, όποτε στην μακρότατη Ιστορία μας λειτούργησαν, τούτο το έθνος και ο λαός μεγαλούργησαν και τούτος ο τόπος γνώρισε λαμπρές ημέρες δόξας, ανάτασης και ακμής.
Είναι το πνεύμα και η αντίληψη, στα οποία, τηρουμένων των αναλογιών και τούτος ο ένδοξος και ηρωικός και συνάμα πολύπαθος και μαρτυρικός τόπος του νομού Κιλκίς οφείλει την ανόρθωση, ανάπτυξη και πρόοδό του, όποτε αποτελούσαν χαρακτηριστικό γνώρισμα του προσφυγικού και γηγενούς πληθυσμού του σε περιόδους μετά από δραματικά γεγονότα και με ιδιαιτέρως δυσμενείς συνθήκες σε όλους τους τομείς της ζωής.
Ίσως, λοιπόν, και στην σημερινή ήδη παρατεταμένη περίοδο κρίσης, με τις ιδιαιτέρως οδυνηρές επιπτώσεις στους πάντες και τα πάντα, αυτό το επί καιρό «καταχωνιασμένο» ομαδικό πνεύμα και συλλογικότητα, όσον αφορά στην αντιμετώπιση των όποιων καταστάσεων, να μπορέσουν να αποτελέσουν ένα ουσιαστικό όσο και αποτελεσματικό «αντίβαρο» στις συνέπειες αυτής της κρίσης, αφού, ακόμη και αν δεν αρκούν γιά την εξεύρεση οριστικών θετικών λύσεων, σίγουρα μπορούν να δώσουν πολλές «ανάσες» στους μέχρι «ασφυξίας» ταλανιζομένους πολίτες.
Μία έμπρακτη επιβεβαίωση αυτής της εκτίμησης έρχεται από το Μεταλλικό, με έναν αξιοσημείωτο αριθμό αγροτών να συνενώνουν τις δυνάμεις τους, προκειμένου να αντιμετωπίσουν με περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας την πίεση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης, που εντείνονται και από την κακή συγκυρία, όσον αφορά στις καιρικές συνθήκες, σε σχέση με τις καλλιεργητικές ανάγκες.
Έτσι, έδωσαν ακόμη μεγαλύτερη έμφαση σε κάτι που ξεκίνησαν «δειλά» τα προηγούμενα χρόνια, οργανώθηκαν ακόμη περισσότερο και προχώρησαν σε από κοινού καλλιέργεια του αγροκτήματος Μεταλλικού, χρησιμοποιώντας συνολικώς δώδεκα γεωργικούς ελκυστήρες.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο η καλλιέργεια τους «βγήκε» και συστηματικότερη και οικονομικότερη, δημιουργώντας ελπίδες και καλύτερης απόδοσης, η οποία ακριβώς θα τους δώσει «ανάσες» ανακούφισης, αν δεν αρκεί ως πλήρης λύση.
Είναι ακριβώς το πνεύμα και η αντίληψη, που επέδειξαν και οι πρόγονοί τους, κατά την, πολύ χειρότερη από την σημερινή, εποχή του Μεσοπολέμου αλλά και την εξ ίσου ταραχώδη που ακολούθησε αυτήν της φοβερής δεκαετίας του ’40, όταν με τα λίγα πρωτόγονα μέσα αλλά με ανεξάντλητη πίστη στον άνθρωπο και στις αξίες και παραδόσεις του έθνους και του λαού μας, κατόρθωσαν πρώτα να «ριζώσουν» και κατόπιν να ορθοποδήσουν, να δημιουργήσουν και να προκόψουν.
Όσο δύσκολες και αν είναι κάποιες εποχές, όταν «κινητήριο μοχλό» των ανθρώπων αποτελεί η θέληση γιά επιβίωση και κατόπιν γιά πρόοδο, και όχι η μιζέρια και μεμψιμοιρία, τότε δεν υπάρχουν καταστάσεις, που να μην είναι δυνατόν να αντιμετωπισθούν.
Εν προκειμένω οι αγρότες του Μεταλλικού συνέχισαν και την παράδοση των κατοίκων της περιοχής, που τους θέλει πάντα να ορθώνουν το ανάστημά τους στα δύσκολα, στέλνοντας ένα μήνυμα με πολλούς αποδέκτες και δείχνοντας ένα «δρόμο» αντίδρασης σε κακώς κείμενα σαφώς καλύτερο από άλλους, οι οποίοι υποδεικνύονται από κάποιες άλλες πλευρές (ακόμη και …εντός Μεταλλικού!).
Γι’ αυτό η περίπτωσή τους αξίζει να τύχει της δέουσας επικροτήσεως αλλά και προσοχής από όλους.
