Το νέο και άφθαρτο πρέπει να «γυρίσει» την «πλάτη» στις ψεύτικες υποσχέσεις

Αγαπητοί αναγνώστες, τα αποτελέσματα των εκλογών της 20 ης Σεπτεμβρίου απέδειξαν γιά μιάν ακόμη φορά, ότι ο Έλληνας είναι απρόβλεπτος και δεν μπαίνει σε καλούπι και ότι οι δημοσκόποι θα πρέπει να …αλλάξουν επάγγελμα ή να μεταναστεύσουν σε άλλη χώρα!

Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία του υπουργείου εσωτερικών, το ποσοστό αποχής ανήλθε σε 43,43%, το μεγαλύτερο τα τελευταία έτη, και οι αναποφάσιστοι το 15 % οι οποίοι την τελευταία στιγμή, και μάλιστα μέσα στο παραβάν, αποφάσισαν τι θα ψηφίσουν και μάλιστα το έπραξαν με “βαρειά καρδιά”.

Αυτό πρέπει η νέα κυβέρνηση να το λάβει σοβαρά υπ’ όψιν της, διότι μπορεί να της δόθηκε η δεύτερη ευκαιρία, αλλά τρίτη δεν θα υπάρξει, αν θέλει να εξελιχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε παραδοσιακό κόμμα εξουσίας.
Όμως για την προκήρυξη των εκλογών πλανάται ακόμη ένα μεγάλο ερώτημα: “Γιατί έγιναν αυτές οι εκλογές, αφού είχαμε σχεδόν το ίδιο εκλογικό αποτέλεσμα και την ίδια κυβέρνηση συνεργασίας;”

Παρ’ όλο το νεαρό της ηλικίας του ο κ Τσίπρας, δεν είναι αφελής να ήθελε να διακινδυνεύσει τον θώκο του πρωθυπουργού, και σε διάστημα επτά μηνών να προκηρύξει εκλογές, έχοντας μάλιστα, ένα νέο υπό εφαρμογήν «μνημόνιο» στην πλάτη του. Εκτός αν ήθελε να αποσυρθεί από την πολιτική, γεγονός που δεν ισχύει.

Ο σκοπός των εκλογών ήταν προφανής: Ήθελε να ξεκαθαρίσει πρωτίστως τον εσωτερικό χώρο του κόμματός του και πιστεύω τα κατάφερε, αφού οι εσωτερικοί αντίπαλοί του, με σύνθημα μόνο την δραχμή και τις διάφορες πολεμικές ιαχές, ευρέθησαν εκτός Βουλής.

Επίσης, ήθελε πέραν του δημοψηφίσματος μία νέα εντολή από τον λαό, προκειμένου να εφαρμόσει την νέα συμφωνία. Κατά την άποψη στελέχους του δεν είναι συμφωνία αλλά “συνθηκολόγηση προ υπερτέρων δυνάμεων”, η οποία, να μην ξεχνάμε, είναι αρκετά επώδυνη, αποτρέποντας έτσι τις οποιεσδήποτε αντιδράσεις της κοινωνίας, χρησιμοποιώντας την ως άλλοθι, και κατά περίεργο τρόπο πάλι τα κατάφερε.

Βεβαίως, σε ό,τι αφορά στο εκλογικό αποτέλεσμα, εν πολλοίς ήταν αναμενόμενο, καθ’ ότι η ελληνική κοινωνία επέλεξε αυτόν που έχει κάνει την “λιγότερη ζημιά”, είναι καθαρός και δεν ενέχεται σε οικονομικά και λοιπά σκάνδαλα. Δηλαδή, εφήρμοσε “το μη χείρον βέλτιστον” και το «ανάγκα και Θεοί πείθονται» μπροστά στην ανάγκη υποκύπτουν και οι Θεοί”.
Το σίγουρο είναι ότι, ανεξαρτήτως των πανηγυρισμών και του εκλογικού αποτελέσματος, η κοινωνία θα περάσει και πάλι ένα νέο «μνημονιακό» χειμώνα, φυσικά χωρίς καμιά αντίδραση, αφού τα «μνημόνια» πλέον απεδείχθησαν «μονόδρομος», ακόμη και από το κυβερνών κόμμα, τα οποία μάλιστα ήθελε να σχίσει. Τελικώς όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, και όχι από τις προθέσεις.

Η νέα κυβέρνηση, δεν έχει πλέον άλλα περιθώρια για καθυστερήσεις, σε ό,τι αφορά στην λήψη μέτρων κατά της διαφθοράς, της εφαρμογής ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος, καταμερισμό των βαρών αναλόγως της οικονομικής καταστάσεως (σε ρευστό και ακινήτων που επιφέρουν πόρους) ενός εκάστου, της απόψυξης του συστήματος υγείας, της παιδείας, του μεταναστευτικού και προσφυγικού προβλήματος, των σοβαρών προβλημάτων στις Ένοπλες Δυνάμεις, όπου ελλοχεύει ο κίνδυνος αλλοίωσης των συνόρων μας ή θερμών επεισοδίων στο Αιγαίο, της ανεργίας κυρίως των νέων μας, και πολλών άλλων προβλημάτων καθημερινότητας της μαστιζόμενης κοινωνίας μας.

Βεβαίως, θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στους χαμένους και κερδισμένους, πέραν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτής της εκλογικής αναμέτρησης.

Η Ν.Δ. είναι όντως χαμένη, διότι, δυστυχώς, δεν μπόρεσε, παρ’ όλο που από τον Ιανουάριο αύξησε το ποσοστό της, να πείσει τους ψηφοφόρους της να την εμπιστευτούν, διότι είναι πολύ νωπή ακόμη η διακυβέρνησή της με το ΠΑΣΟΚ και με τα γνωστά αποτελέσματα.

Θέλω να πιστεύω, μετά και από αυτήν την ήττα, να βάλουν μυαλό όλοι τους, και να περιορίσουν τις εμφανίσεις τους ωρισμένοι «μαϊντανοί», στα διάφορα κανάλια, να σταματήσουν τις αερολογίες τους, διότι μόνο ζημιά έκαναν και κάνουν σε αυτό το μεγάλο κόμμα εξουσίας, και να κοιτάξουν να το ανασυντάξουν με νέα πρόσωπα μέσα από την κοινωνία, και όχι από τα «τζάκια» και την οικογενειοκρατία.

Επίσης, αρνητικό στοιχείο για την Ν.Δ. ήταν ο κ. Σαμαράς, ο οποίος ως πρόεδρος του κόμματος και πρωθυπουργός δεν ενέπνευσε τους Νεοδημοκράτες και το χειρότερο, ότι συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ, και μάλιστα με πρόεδρο τον κ. Βενιζέλο.

Επίσης, παραιτούμενος παρέδωσε το «δαχτυλίδι» της διαδοχής χωρίς αρχαιρεσίες, στον κ. Μεϊμαράκη, το οποίο ήταν ένα δυσμενές στοιχείο.
Κερδισμένος είναι ο κ. Καμμένος, παρ’ όλο που δεν υλοποίησε πολλές από τις υποσχέσεις του ως ΥΕΘΑ.

Κι όμως ο λαός τον στήριξε. Ομολογουμένως δέχτηκε «σκληρό πόλεμο» από τους διάφορους δημοσκόπους, προκειμένου να επηρεάσουν τους ψηφοφόρους των ΑΝΕΛ, ακόμη σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο.

Διαψεύστηκαν, όμως, άπαντες, και θα πρέπει να επισημάνω, είναι προσωπική μου άποψη και θα την εκφέρω ως πρώην στρατιωτικός, ό,τι ως ΥΕΘΑ εργάστηκε ως ένα μεγάλο βαθμό για το ξεκαθάρισμα των προμηθειών στις Ένοπλες Δυνάμεις, τώρα απομένει να το ολοκληρώσει.

Επίσης, έκανε κάποιες κινήσεις άρσης αδικιών, οι οποίες επιβλήθηκαν ανερυθρίαστα, από προηγούμενους υπουργούς των κυβερνήσεων της κρίσεως, αλλά δεν ήταν αρκετά για να εξυψώσουν το ηθικό των στελεχών το οποίο είναι ακόμη στο ναδίρ, συμπεριλαμβανομένων, βεβαίως, των εν αποστρατεία στελεχών, για τα οποία εκκρεμεί ακόμη η εφαρμογή της απόφασης του Σ.τ.Ε.

Σε γενικές γραμμές επέδειξε ενδιαφέρον για τις Ένοπλες Δυνάμεις, και πιστεύω τώρα να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις του, διότι με την άμυνα της χώρας δεν θα πρέπει να “παίζουμε” πολιτικά παιχνίδια.

Περιμένουμε… να δούμε τι θα κάνει.
Τέλος ο πιο κερδισμένος των εκλογών, είναι ο κ. Λεβέντης που μετά από 23 χρόνια αγώνα, επί τέλους κατάφερε το κόμμα του” Ένωση Κεντρώων” να εισέλθει στην Βουλή. Ένα πρόσωπο ηπίων τόνων, χλευαζόμενο όμως από πολλούς “εξυπνάκηδες” και επί σειρά ετών, ο οποίος όμως έλεγε πάντα αλήθειες και μάλιστα ωμές, τις οποίες, αυτοί τους οποίους αφορούσαν, τις απέδιδαν στην υποτιθέμενη “γραφικότητά του”. Δυστυχώς, ως λαός αρεσκόμαστε στα ωραία λόγια, στις φρούδες υποσχέσεις και εθελοτυφλούμε στις πικρές αλήθειες ή δυσανασχετούμε.

Κύριε πρωθυπουργέ, ο λαός σας έδωσε την δεύτερη ευκαιρία που ζητήσατε, και είναι σχήμα οξύμωρο, διότι από την μια ψήφησε «ΟΧΙ» στα «μνημόνια», και εσείς το μετατρέψατε σε «ΝΑΙ» σε αυτά, και από την άλλη σας ψήφισε να τα εφαρμόσετε.

Συνεπώς δεν πρέπει να τον ξανααπογοητεύσετε, γι αυτό θα επιβάλλεται να κινηθείτε με ρυθμούς “λαγού”, και όχι “χελώνας”, με επιλογή προσώπων εμπιστοσύνης και καταλλήλων, τα οποία να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις και το πρόγραμμα της κυβέρνησης …χθες και όχι αύριο, μη σκεπτόμενοι το βάθος της τετραετίας, ούτως ώστε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να «αναπνεύσει», επί τέλους, η κοινωνία μας.

Όχι άλλες φρούδες ελπίδες και υποσχέσεις, διότι ο λαός δεν θα το αντέξει και όπως προανέφερα, να λάβετε σοβαρά υπόψη σας την αποχή, τόσο εσείς ως κόμμα, όσα και τα υπόλοιπα κόμματα. Μπορεί η ελπίδα να “αντέχει” στις κακουχίες και να “πεθαίνει” τελευταία, αλλά μη ξεχνάτε ότι, πάντα ελλοχεύει και ο κίνδυνος του “εμφράγματος”.

Κλείνοντας, θέλω να πω για το εκλογικό αποτέλεσμα, ότι το σκεπτικό των περισσοτέρων ψηφοφόρων σας ήταν: “Μπορεί ο παλιός να είναι αλλιώς, όμως ο νέος είναι πιο ωραίος και άφθαρτος”. Έτσι το νέο και άφθαρτο, επηρέασε τους αναποφάσιστους, οι οποίοι μη έχοντας άλλη επιλογή την ώρα της κάλπης, γύρισαν την πλάτη στο παλαιό και φθαρμένο σύστημα και σας έδωσαν το προβάδισμα και την δεύτερη ευκαιρία. Τα ψέμματα, οι ερασιτεχνισμοί και η περίοδος χάρητος τελείωσαν, τώρα είναι η ώρα των πράξεων και της ευθύνης.

Ευχόμαστε σε όλα τα κόμματα της Βουλής, καλή επιτυχία στο έργο τους, για το καλό της Πατρίδας μας, της ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ, με σύνθημα την ομόνοια και την ομοψυχία.

Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο!

*Απόστρατος αξιωματικός του Στρατού Ξηράς