Νέα παιδιά “γεφυρώνουν” το χθες με το σήμερα “ανοίγοντας” ένα “παράθυρο” στην αισιοδοξία

Μία εξαιρετική παράσταση της τραγωδίας του Ευριπίδη “Τρωάδες”, από μαθητές και μαθήτριες του 2ου πειραματικού λυκείου Κιλκίς, είχα την χαρά να παρακολουθήσω στο συνεδριακό κέντρο δήμου Κιλκίς.

Η καταπληκτική σκηνοθεσία ήταν της συναδέλφου Ελένης Λιαρετίδου. Την υπέροχη συγκινητική μουσική της παράστασης επιμελήθηκε μία αγαπημένη συνάδελφος, η Βάσω Βαϊούλη.

Ανάμεσα στους μαθητές, που έλαβαν μέρος, και παλιοί μου μαθητές και μαθήτριες, παιδιά φίλων και γνωστών. Η παράσταση ήταν αντικειμενικώς εξαίσια!

Δεν είχε τίποτε να ζηλέψει από επαγγελματικές παραστάσεις αρχαίου δράματος!

Εύστοχη η επιλογή του εμβληματικού αντιπολεμικού έργου του Ευριπίδη, που, αν και γραμμένο στα 415 πΧ, είναι επίκαιρο όσο ποτέ σήμερα.

Πολύ συγκινητική η γεφύρωση του χτες με το σήμερα με την βιντεοπροβολή στο “φόντο” από σκηνές των διωγμών των Θρακιωτών, την γενοκτονία των Αρμενίων και Ποντίων, την Μικρασιατική Καταστροφή, μέχρι τους πολέμους του σήμερα στην Συρία και την Ουκρανία, με έμφαση στις απάνθρωπες συνέπειες του πολέμου γιά τους απλούς ανθρώπους.

Θάνατος, βιασμοί, εξευτελισμοί, εκμετάλλευση, ξεριζωμός, προσφυγιά, ανάποδη ορφάνια, με τον θάνατο των παιδιών και των νέων να προηγείται του θανάτου των γηραιοτέρων. Όλη η απανθρωπιά των πολέμων μπροστά στα μάτια μας. Οι ερμηνείες των παιδιών καθηλωτικές και σπαρακτικές, χωρίς υπερβολή και μανιέρες, γεμάτες συναίσθημα και αλήθεια.

Το καθένα κατέθετε την ψυχή του και το σώμα του στην αλήθεια του ρόλου του.

Εντυπωσιάστηκα με την ενεργό συμμετοχή ολόκληρου του σώματος τους, και οχι απλά του λόγου τους στην ερμηνεία τους. Οι ανάσες τους μετρημένες να δίνουν ρυθμό στον λόγο.

Τίποτε δεν αφέθηκε στην τύχη. Καλοδουλεμένο έργο από την αρχή έως το τέλος. Αυτό απαιτεί πολύ καλή προετοιμασία.

Υπήρξαν πολλές δυνατές στιγμές. Ο καλοκουρδισμενος χορός με την κίνηση, τον λόγο του και, κυρίως, τα τραγούδια του ήταν αναπόσπαστο στοιχείο του έργου και τραγικός συμπρωταγωνιστής. Μιά – μιά οι Τρωάδες αλλά και όλες μαζί ομαδικά “βούτηξαν” στις ψυχές μας, μας έκαναν συμμέτοχους στο πάθος και το δράμα τους κι ανέσυραν δάκρυα συγκίνησης από τα βάθη της ψυχής μας.

Τα κορίτσια, που έπαιζαν μουσική “ζωντανά”, δημιουργούσαν μία μαγική συνθήκη, την οποία συντηρούσε και τόνιζε ο ιδιαίτερα προσεγμένος φωτισμός. Τα λιτά σκηνικά και τα κοστούμια ήταν άψογα και φροντισμένα, με τρόπο που έφερναν την αρχαία τραγωδία του 415 πΧ στο σήμερα. Χίλια μπράβο στα παιδιά γιά την υπερπροσπάθεια, τον κόπο και τον χρόνο που κατέβαλαν.

Αφιέρωσαν τις Κυριακές τους από τον Οκτώβριο έως τον Απρίλιο στις πρόβες. Πολλά συγχαρητήρια στους μεγάλους, που συνεργάσθηκαν γι’αυτήν την εξαίσια παράσταση, ιδιαιτέρως στην κ. Λιαρετίδου, η οποία έδειξε στα παιδιά τον τρόπο να δουλεύουν μαζί ως ομάδα, γιά να δημιουργήσουν μιάν ολοκληρωμένη παράσταση από το μηδέν! Πολλά και πολυεπίπεδα τα οφέλη γιά τους εφήβους όταν ασχολούνται με το θέατρο!

Νιώθω πολύ υπερήφανη γιά τους μαθητές μας και πολύ αισιόδοξη, που αυτά τα παιδιά ζουν, δημιουργούν και ονειρεύονται ανάμεσα μας, στο μικρό Κιλκίς μας! Στους δύσκολους καιρούς, που ζούμε, στους δίσεκτους χρόνους, που διανύουμε, η φρεσκάδα και η προσήλωση αυτών των παιδιών “ανοίγει” ένα “παράθυρο”, από το οποίο “φυσάει” ένα “αεράκι” αισιοδοξίας και μας επιτρέπει να πάρουμε “καθαρές ανάσες”.

Μουσική έπαιξαν “ζωντανά” η Δανάη Καλογιαννοπουλου και η Αλεξάνδρα Κρυωνά.
Χίλια μπράβο!

*Καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας