Λαμπρές και στην Γουμένισσα οι εκδηλώσεις για το ΟΧΙ
Η 79η επέτειος του ΟΧΙ των Ελλήνων του 1940 κατά των δυνάμεων του Φασισμού, όπως σε ολόκληρη την χώρα, έτσι και στη Γουμένισσα, γιορτάσθηκε με κάθε λαμπρότητα.
Στον ιερό μητροπολιτικό ναό Αγίου Γεωργίου τελέστηκε Δοξολογία στην οποίο χοροστάτησε ο πρωτοσύγκελος της ιεράς μητροπόλεως Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου αρχιμανδρίτης π. Αγαθάγγελος επικεφαλής του κλήρου της κωμόπολης, παρουσία των τοπικών αρχών, των μαθητών των σχολείων, των πολιτιστικών συλλόγων και πλήθους κόσμου. Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο δάσκαλος του 2ου δημοτικού σχολείου Γουμένισσας Κωνσταντίνος Ίντος περιγράφοντας τα γεγονότα της εποχής με ακριβή, σύντομο και γλαφυρό τρόπο.
Στο κεντρικό μνημείο, όπου αναγράφονται τα ονόματα των πεσόντων Γουμενισσιωτών στο μέτωπο της Β.Ηπείρου, τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση, ακολούθησε κατάθεση στεφάνων, ανάκρουση του εθνικού ύμνου. Στην παρακείμενη οδό Εθνικής Αντιστάσεως πραγματοποιήθηκε παρέλαση με επικεφαλής μπάντα των “Χάλκινων” της Γουμένισσας.
Ακολούθησαν τμήματα των σχολείων των δύο βαθμίδων εκπαίδευσης και αντιπροσωπιών τοπικών συλλόγων.
Η τοπική κοινοτική αρχή δεξιώθηκε το κοινό στο κοινοτικό κατάστημα, όπου και δέχθηκε ευχές. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Παιονίας Ν. Καπουτζής, ο αντιδήμαρχοι Αθ. Τζούτρζος και Ευαγ. Νίτσης, δημοτικοί σύμβουλοι, ο πρόεδρος της δημοτικής κοινότητας Ασ. Τάτσης, κοινοτικοί σύμβουλοι, οι διοικητές του αστυνομικού τμήματος και της πυροσβεστικής.
Στο ημερολόγιό του ο νομπελίσταςς μας ποιητής Γ. Σεφέρης την Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940, και φέτος η 28 ήταν Δευτέρα, έγραψε: “Κοιμήθηκα δύο το πρωί, διαβάζοντας Μακρυγιάννη. Στις τρεις και μισή μια φωνή μέσα από το τηλέφωνο με ξύπνησε: “Έχουμε πόλεμο”. Τίποτα άλλο, ο κόσμος είχε αλλάξει. Η αυγή, που λίγο αργότερα είδα να χαράζει πίσω από τον Υμηττό, ήταν άλλη αυγή: άγνωστη. Περιμένει εκεί που την άφησαν. Δεν ξέρω πόσο θα περιμένει, αλλά ξέρω πως θα φέρει το μεγάλο μεσημέρι. ……” (Ο Γ. Σεφέρης υπηρετούσε στο Υπουργείο Εξωτερικών, πήγε αμέσως στην υπηρεσία του, όπου συντάχθηκαν το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν και τα διαγγέλματα του Πρωθυπουργού Ι. Μεταξά και του Βασιλιά Γεωργίου του Β΄).
