Και η διοίκηση Σιωνίδη «προσφέρει δώρα» στο κεφάλαιο της περιοχής
Σφοδρή επίθεση κατά της διοίκησης του δημάρχου Κωνσταντίνου Σιωνίδη, γιά το τεχνικό πρόγραμμα που παρουσίασε κατά την διά περιφοράς συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Παιονίας, εξαπέλυσε ο συνδυασμός «Λαϊκή Συσπείρωση».
Στην σχετική ανακοίνωση αναφέρονται και τα εξής:
«Αποκαλυπτικό γιά το πώς οι κυβερνήσεις διαχρονικά “κόβουν” και πώς οι τοπικές διοικήσεις “ράβουν” για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου, ήταν οι εισηγήσεις της διοίκησης Σιωνίδη στην πρόσφατη δια περιφοράς συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.
Το “μενού” περιελάμβανε πολλά. Γιά «ορεκτικό» η κυβέρνηση και η τοπική διοίκησή μας σέρβιρε ένα τεχνικό πρόγραμμα το οποίο περιελάμβανε 518.000 ευρώ κρατική χρηματοδότηση (την λεγόμενη ΣΑΤΑ) όσο και η περυσινή, με “γαρνιτούρα” ό,τι περίσσεψε τα τελευταία χρόνια από το “φαγοπότι” των εργολάβων και τις περίφημες εκπτώσεις, οι οποίες, μετά από χρόνια, «έπεσαν» στο ταμείο. «Φτωχό το πιάτο», όσο και αν ο κ. Σιωνίδης προσπαθεί να προβάλει, ότι το τεχνικό πρόγραμμα “αγκάλιασε” τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών και είχε τη συναίνεση των τοπικών συμβουλίων.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι η χρηματοδότηση αυτή δεν θα φτάσει, γιά άλλη μία χρονιά ούτε γιά τις στοιχειώδεις ανάγκες συντήρησης των έργων υποδομής του δήμου. Γιά μία ακόμη χρονιά δεν θα δούμε έργα στους τομείς πολιτικής προστασίας, προστασίας του περιβάλλοντος, υγείας, εκπαίδευσης, πρόνοιας, αθλητισμού και πολιτισμού, την στιγμή που οι ανάγκες στην περιοχή μας διογκώνονται.
Τα όποια έργα κλίμακας σχεδιάζονται και υλοποιούνται (“Φιλόδημος”, ΕΣΠΑ κ.α.), ενώ φαίνεται με μία πρώτη ματιά να διευκολύνουν και να βελτιώνουν την ζωή εργαζόμενων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, στην πραγματικότητα στοχεύουν κυρίως στην ακόμη μεγαλύτερη εμπλοκή των δήμων και των περιφερειών με τα επιχειρηματικά συμφέροντα, μέσα από τον εκσυγχρονισμό των υποδομών εκείνων που έχουν ανάγκη για να διατηρήσουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα τους και παράλληλα την άμβλυνση λαϊκών αντιδράσεων. Έτσι εξηγείται, γιά παράδειγμα, ότι ενώ επιδοτούνται μέσω ΕΣΠΑ έργα αναστύλωσης μνημείων στην περιοχή της Γουμένισσας γιά την τόνωση του τουρισμού, δεν βλέπουμε αντιστοίχως έργα ενίσχυσης των σχολικών κτιρίων της περιοχής έναντι σεισμού.
Το “κυρίως πιάτο”, όμως, ήρθε μετά. Κυβέρνηση και τοπική διοίκηση, κλήθηκαν να συνεχίσουν μια παράδοση σαράντα χρόνων που έχουν δημιουργήσει οι προκάτοχοι τους και, φυσικά, δεν άφησαν την “ευκαιρία” να πάει χαμένη. Συγκεκριμένα, οι δύο μεγαλύτερες επιχειρήσεις της περιοχής, η μία στον κλάδο των τροφίμων και η άλλη στον κλάδο του μετάλλου, μπήκαν στον πειρασμό να ζητήσουν από την δημοτική αρχή περαιτέρω μείωση των δημοτικών τελών τους γιατί τους δίνει τη δυνατότητα ο νόμος 1080/80…
“Οι κυβερνήσεις και οι τοπικές διοικήσεις πέφτουνε” αλλά ο νόμος μένει… και τους δίνει τη δυνατότητα να μειώσουν τα τετραγωνικά μέτρα που επιβαρύνονται με Δημοτικά Τέλη ύψους 2,86 ευρώ/τ.μ. (όσο δηλαδή ένα μικρομάγαζο) σε ποσοστό μέχρι και 60% γιατί σύμφωνα με το πνεύμα του νόμου, διαχειρίζονται τα απορρίμματα τους χωρίς τη συνδρομή του Δήμου και επομένως δεν τηρείται η αρχή της ανταποδοτικότητας…
Ακόμη και εάν είναι νόμιμη η δυνατότητα μείωσης των δαπανών γιά αυτού του είδους τις επιχειρήσεις (έκτασης 47.784,79 τ.μ. και 9.920,61 τ.μ. αντιστοίχως) , ακόμη και αν τόσα χρόνια διατηρείται, είναι προκλητικό η σημερινή διοίκηση να συνεχίζει να την αξιοποιεί (μετά από πιέσεις μας γιά κατάργησή της αναγκάστηκαν να συγκρατήσουν, τελικώς, το ποσοστό μείωσης στα παλιά επίπεδα, δηλαδή στο 35%) και να τους απαλλάσσει από δεκάδες χιλιάδες ευρώ, την στιγμή, μάλιστα, που οι επιχειρήσεις αυτές απολαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του κοινωνικού πλούτου που παράγεται στην περιοχή, συνεχίζουν και κερδοφορούν στα χρόνια της κρίσης και παράλληλα χρόνια τώρα επιδοτούνται και φοροαπαλλάσσονται από τις κυβερνήσεις, συνεισφέροντας όλο και πιο λίγα στον κρατικό προϋπολογισμό, φορτώνοντας έτσι νέα βάρη στον ελληνικό λαό γιά την κάλυψη των αναγκών του.
Αυτό είναι το “ευχαριστώ” στους εργαζομένους της περιοχής, που γιά τον τεράστιο πλούτο που παράγουν, τους αποζημιώνουν” με ένα κομμάτι ψωμί και από αυτό το μισό επιστρέφει στο κράτος μέσω του ΦΠΑ, του φόρου καυσίμων, καπνού, ποτών, ΕΝΦΙΑ, των δημοτικών τελών και φόρων κ.α και από εκεί καταλήγει ξανά στις τσέπες των επιχειρηματικών ομίλων.
Αυτό είναι το οικονομικό και κοινωνικό πρότυπο, που υπερασπίζονται και υπηρετούν. Μόνιμα κέρδη γιά τις μεγάλες επιχειρήσεις, μόνιμα δεινά για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαικά στρώματα. Συνεχίζουμε να διεκδικούμε γενναίες αυξήσεις για τα τέλη καθαριότητας και φωτισμού των μεγάλων επιχειρήσεων, που θα δημιουργήσει προϋποθέσεις άμεσης μείωσης των αντιστοίχων τελών και φόρων για τα λαϊκά νοικοκυριά.
Και αυτή μορφή “ανταποδοτικότητας” είναι αλλά από την ανάποδη, γιά αυτούς που ζουν από τον ιδρώτα και τον μόχθο τον δικό τους, και όχι εκμεταλλευόμενοι τον διπλανό τους».
