Κορυφαίος… “σολίστ” της “ορχήστρας” των Ελλήνων δισκοβόλων ο Δ.Παυλίδης
Ήταν μία από τις μακροβιότερες πανελληνιες επιδόσεις του κλασικού αθλητισμού τα 63,18 μέτρα στην δισκοβολία, η οποία εχρονολογείτο από το 2002.
Από την Μ. Παρασκευή 14.4.23 η επίδοση αυτή ανήκει στο παρελθόν και στην Ιστορία, καθώς ένας πολλά υποσχόμενος Κιλκισιώτης ρίπτης, ο Δημήτρης Παυλίδης, έστειλε τον δίσκο στα 64,90 μέτρα!
Την νέα πανελλήνια επίδοση ο αθλητής του Αίαντος Κιλκίς την σημείωσε σε αγώνες στο Κάνσας Σίτυ των ΗΠΑ, στο πανεπιστήμιο του οποίου σπουδάζει με αθλητική υποτροφία, ενώ εκτός αυτής των 64,90 μέτρων, είχε τέσσερες προσπάθειες πάνω από τα 61, δηλαδή συνολικώς πέντε καλύτερες από την προηγούμενη ατομική επίδοσή του, που ήταν… 59,73 μέτρα και την είχε σημειώσει μιάν εβδομάδα νωρίτερα!
Το “ωραίο” στην περίπτωση είναι, ότι ο 20χρονος Κιλκισιώτης ρίπτης διαδέχεται στην “πρωτοκαθεδρεία” του αγωνίσματος … έναν άλλο Κιλκισιώτη, τον Σάββα Πανάβογλου από τα Αμάραντα, έστω και αν αυτός αγωνιζόταν με τα χρώματα του Ηρακλή Θεσσαλονίκης.
Η επιτυχία του Παυλίδη δεν περιορίσθηκε στην κατάρριψη της υπερεικοσαετούς πανελλήνιας επίδοσης ανδρών, καθώς τα 64,90 μέτρα έστειλαν… στο “χρονοντούλαπο της Ιστορίας” και… την “στοιχειωμένη” της κατηγορίας έων (20-22 ετών ή Κ23), την οποία κατείχε ο Κώστας Γεωργακόπουλος από το 1983, δηλαδή κρατούσε επί ακριβώς σαράντα χρόνια!
Στον συγκεκριμένο αγώνα οι βολες του Δημήτρη ήταν 61,28 μ., 64,90 μ. (νπε), 59,26μ. (η μόνη κάτω από την προηγούμενη ατομική), 61,91 μ., 61,96μ., 62,22 μ..
Έχοντας “αγγίξει” το “φράγμα” των 65 μέτρων, ο νεαρός φέρελπις ρίπτης του Αίαντος Κιλκις “μετρά” πλέον σε βαλκανικό και σε αξιοσημείωτο λοιπό διεθνές επίπεδο, ενώ έδειξε, ότι, πάντα μακριά από απρόοπτα “εμπόδια” και απρόβλεπτους ανασταλτικούς παράγοντες, έχει τις δυνατότητες να γίνει τα επόμενα χρόνια ο πρώτος Έλληνας δισκοβόλος, που θα “γεφυρώσει” το “χάσμα”, το οποίο χωρίζει σήμερα τα διεθνή σπό τα εγχώρια δεδομένα του αγωνίσματος, τόσο σε επίπεδο επιδόσεων όσο και ως προς την έκταση της παρουσίας στους μεγάλους αγώνες, όπως οι Ολυμπιακοί, το παγκόσμιο και το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, το παγκόσμιο κύπελλο και τα τελευταία χρόνια οι “αδαμάντινες” διοργανώσεις (“ντάιαμοντ ληγκ”).
Πιό απλά, ο Δημήτρης Παυλίδης έχει το ταλέντο και τις δυνατότητες να υπερβεί τώρα τα 65 μέτρα, με προοπτικές ακόμη μεγαλύτερης προόδου αργότερα, με “συνήγορο” αυτών των δύο εφικτών αντικειμενικών σκοπών και… την ηλικία του, αν και εκείνο, το οποίο προέχει επί του παρόντος, είναι η απαραίτητη σταθεροποίηση μεταξύ 60 και 64 μέτρων. (Πάντοτε, όπως ήδη επισημάνθηκε, μακριά από αστάθμητους ανασταλτικούς παράγοντες).
Έτσι, όσοι αναφέρθηκαν σε “φοβερή” νέα πανελλήνια επίδοση από τον Κιλκισιώτη πρωταθλητή, θα πρέπει, στο όχι μακρινό μέλλον να αναζητήσουν… νέους επιθετικούς προορισμούς γιά τον χαρακτηρισμό των επιδόσεών του!
Από εκεί και πέρα η ευχή των φίλων του κιλκισιώτικου αθλητισμού, κλασικού και λοιπού, είναι να εξελιχθεί και να αναδειχθεί αυτός ο λαμπρός εκπρόσωπός του σε αθλητή αγώνων, και δη μεγάλων αγώνων, αυτό, δηλαδή, το οποίο αξίζει και μένει περισσότερο από τις μεγάλες επιδόσεις (ευπρόσδεκτες και αυτές, αλλα τα μετάλλια και οι τιμητικές θέσεις σε μεγάλους αγώνες… είναι αλλιώς!).
Και πρόκειται γιά ευχή, που απευθύνεται σε άνθρωπο του αγωνιστικού αθλητισμού, ο οποίος πληροί όλες τις προϋποθέσεις, αγωνιστικές,ψυχικές και πνευματικές, οι οποίες εγγυώνται… την υλοποίησή της.
Όσον δε αφορά στον κιλκισιώτικο αθλητισμό, στο “στερέωμά” του δεν “γεννιέται” ένα αστέρι, αλλά… “γεννήθηκε” και ήδη “λάμπει”.
Υστερόγραφο: Έπαινοι και τιμές … στην πράξη!
Αυτή ακριβώς η “λάμψη” του Δημήτρη Παυλιδη, όπως κάθε διακρινομένου σε οποιονδήποτε τομέα ανθρώπου, είναι… ελκυστική γιά “επισήμους” κάθε χώρου της ζωής του τόπου, τόσο εντός της περιμέτρου του νομού Κιλκίς όσο και σε πανελλήνιο επίπεδο.
Προβλέπεται, ως εκ τούτου,… “βροχή” συγχαρητηρίων δηλώσεων και μηνυμάτων προς τον ΔημήτρηΠαυλίδη γιά την “φοβερή νέα πανελλήνια επίδοση”, ενώ άμα τη επιστροφή του θα εκδηλωθεί εκ μέρους αυτών των ανθρώπων “ζωηρό” ενδιαφέρον γιά… μία φωτογραφία ή ένα βίντεο μαζί του!
Αν, όμως, νιώθουν την ανάγκη να συγχαρούν και να τιμήσουν τον Κιλκισιώτη δισκοβόλο γιά μιάν απλή κατάρριψη ατομικής επίδοσης στην “αφετηρία” της σταδιοδρομίας του, εν όψει του ότι αυτή αναμένεται να έχει λαμπρή συνέχεια, ας το κάνουν… εμπράκτως, ενεργώντας όλοι τους γιά κάτι πολλυ πιό ουσιαστικό:
Ας παράσχουν στον Δημήτρη Παυλίδη, όπως και σε όλες τις φερέλπιδες μονάδες του κιλκισιώτικού κλασικού αθλητισμού, την δυνατότητα να γυμνάζονται, όλοι μεν στο προπονητήριο-προθερμαντήριο κάτω από την παλαιά κερκίδα του δημοτικού σταδίου Κιλκίς, οι ρίπτες δε σε… κανονική εγκατάσταση ρίψεων δίπλσ στον ανωτέρω χώρο.
Ας “κινήσουν γην και ουρανόν”, ώστε, επί τέλους, να αποπερατωθουν οι ανωτέρω δύο καίριες γιά τον τοπικό αθλητισμό εγκαταστάσεις, γιά να μπορεί αυτός να αναδεικνύει μονάδες σαν τον Δημήτρη Παυλλίδη και τους λοιπούς επίλεκτους συναθλητές του.
Ας κάνουν ό,τι “περνά από το χέρι τους”, ώστε, επί τέλους, αυτό… το “στοιχειωμένο” ημιτελές έργο να αποπερατωθεί και να περάσει ως τέτοιο “στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας”, εκεί, δηλαδή, όπου, όπως αναφέρθηκε, ο Κιλκισιώτης πρωταθλητής της δισκοβολίας Δημήτρης Παυλίδης τοποθέτησε δύο… “στοιχειωμένες” πανελλήνιες επιδόσεις.
