Σε «περιπέτειες» μετά την εντός έδρας ήττα από τον Εβρο (0-2) ο Κιλκισιακός
Μετά τις εξαιρετικές εμφανίσεις στους αγώνες με τους δύο πρώτης κατάταξης Αγροτικό Αστέρα Ευόσμου και Πανσερραϊκό και τις άδικες ήττες από αυτούς, θα περίμενε κανείς από τον Κιλκισιακό τουλάχιστον μία παραπλήσια, με ταυτόχρονη «φορτική» διεκδίκηση της νίκης στον εντός έδρας αγώνα της περασμένης Κυριακής με τον Εβρο Σουφλίου.
Αντ’ αυτού, η ομάδα του Κιλκίς παρουσιάσθηκε …αγνώριστη, ως να βρισκόταν …εκτός τόπου και χρόνου, και υπέστη μιαν οδυνηρή ήττα με 2-0, η οποία και την εμπλέκει σε «περιπέτειες»!
Πολλά μπορεί να υποθέσει κανείς γι αυτήν την οδυνηρή επί τα χείρω μεταμόρφωση του Κιλκισιακού. Για παράδειγμα, ότι οι παίκτες του θεώρησαν αρκετή …την φανέλλα της ομάδας, για να φτάσει αυτή σε επικράτηση… «δια περιπάτου», ή ότι τους απασχολούσε… «κάτι άλλο» μη σχετιζόμενο με τον αγωνιστικό τομέα ή ότι απλώς βρέθηκαν ομαδικώς «στην κακή τους την ημέρα» ή και διάφορα άλλα.
Ομως, και αν ακόμη τα αίτια είναι πολλά η… εμπλοκή είναι μία: Ο Κιλκισιακός έχασε έναν αγώνα, τον οποίο έπρεπε να είχε κερδίσει πάση θυσία, και τώρα «πλέει» σαν «σκάφος» που… «μπάζει νερά» κινδυνεύοντας με «βύθιση».
Και τούτο σημαίνει «κόκκινο συναγερμό» για την αποτροπή του «ναυαγίου», παραμερίζοντας τις όποιες άλλες «διακηρύξεις» πριν την έναρξη της φετινής περιόδου σε σχέση με την πορεία και τον προορισμό.
Διότι, είναι τουλάχιστον εξωφρενικό εκεί που η ομάδα «γεμίζει» σιγά – σιγά τον «κάδο» με το «γάλα» του ενδιαφέροντος των ήδη επί μακρόν απογοητευμένων φίλων της, ώστε αυτοί να επιστρέψουν, επίσης σιγά – σιγά, στο γήπεδο, να του δίνει ξαφνικά μιά «κλωτσιά» και να τον «αδειάζει».
Στον συγκεκριμένο αγώνα το κιλκισιώτικο συγκρότημα ξεκίνησε ως να επρόκειτο να κάνει …αγγαρεία!
Σύντομα, μόλις στο 9’ ήλθε η πρώτη «σφαλιάρα», όταν ο Κτρανίτσας, με σουτ από 35’ άφησε «σύξυλους» τους πάντες, «γράφοντας» το 0-1.
Η αντίδραση εκδηλώθηκε πριν περάσει ένα λεπτό, με τον Αϊβαζίδη να χάνει διπλή ευκαιρία από το ύψος της μικρής περιοχής για την ισοφάριση.
Από εκεί και πέρα ο Κιλκισιακός ανέλαβε πλήρως την πρωτοβουλία των κινήσεων, σε ένα, όμως, «ρεσιτάλ φλυαρίας», ιδίως στην τελική προσπάθεια, που ουδόλως «αγγίζει» τον Εβρο, για τον οποίο αυτή η «φλυαρία» του Κιλκισιακού ήταν «βούτυρο» στο «ψωμί» του. Ετσι, σε μία ξαφνική αντεπίθεση του, στο 42’ έφτασε στο 0-2 με τον Αντωνιάδη.
Το «σκηνικό» δεν άλλαξε αισθητά στην επανάληψη, με τον Κιλκισιακό να διατηρεί την εδαφική υπεροχή, δυσκολευόμενος όμως στην ανάπτυξη του παιχνιδιού και μη δυνάμενος να απειλήσει σοβαρώς την εστία του Εβρου, ο οποίος, με τον «αέρα» των δύο τερμάτων κρατούσε μακριά από την περιοχή του τον Κιλκισιακό, ενώ εύρισκε τις δέουσες λύσεις όποτε αυτό επιχειρούσε με αξιώσει κάποιες τελικές προσπάθειες.
Ματαίως ο… αειθαλής Σάββας Παντελιάδης, τρέχοντας ανεξάντηλτα, προσπαθούσε να «παρασύρει» τους συμπαίκτες τους, ώστε να… «βγάλουν» τα «βαρίδια» από τα πόδια τους.
Ετσι, ο Κιλκισιακός όχι μόνο δεν μπόρεσε να δημιουργήσει προϋποθέσεις, αν όχι για ανατροπή, τουλάχιστον για αποφυγή της ήττας, αλλά στο τελευταίο πεντάλεπτο βρέθηκε και προ του φάσματος μιάς ταπεινωτικής ήττας, όταν έχοντας περάσει «σύσσωμος» μπροστά χωρίς μέριμνα για τα νώτα του, απειλήθηκε σε τουλάχιστον τρεις φάσεις, στις οποίες απέτρεψε νέο τέρμα ή τέρματα η ετοιμότητα του Μπαντή.
Το μόνο που… τρόπος του λέγειν «κατάφερε» ήταν να έχει αυτός την τελευταία ευκαιρία, και μάλιστα σπάνια, του αγώνα στο 91’, όταν αστόχησε από εξαιρετικώς ευνοϊκή θέση ο επανακάμψας Σουλτανίδης.
Φυσικά, μία καλή τελευταία στιγμή, που και να είχε καλύτερη κατάληξη δεν θα άλλαζε το τελικό αποτέλεσμα, δεν μπορεί με τίποτε να «χρυσώσει» το «χάπι» μιάς απρόσμενα κακής εμφάνισης του Κιλκισιακού και της οδυνηρής απώλειας τριών βαθμών, που στο εξής πρέπει οι πάντες σ’ αυτόν να «ανασκουμπωθούν», ώστε να μην αποβεί και μοιραία.
Η σύνθεση:
Μπαντής, Μάντζιος, Τριανταφυλλίδης, Ματεντζίδης, Καρυπίδης, Αμανατίδης, Σαβελίδης, Τζεβελέκης (42’ Λαγγινίδης), Αϊβαζίδης (46’ Σουλτανίδης), Παντελιάδης, Μπελίτσας (60’ Ηλιόπουλος).
Η επόμενη αγωνιστική ημέρα:
Κυριακή 2.3.14, 15.00, Ηρακλής Αμπελοκήπων – Κιλκισιακός.
