Κάτι και γιά το ποδήλατο
Τελευταία βαίνει αυξανόμενος (καλό «νέο» αυτό) ο αριθμός των χρηστών ποδηλάτου στην πόλη του Κιλκίς.
Και μακάρι, έστω και τώρα μεσούσης της κρίσεως και στο πλαίσιο του «ουδέν κακόν αμιγές καλού», να κατακτήσει το ποδήλατο στο Κιλκίς την θέση που του αξίζει ως μέσον κινήσεως και αθλήσεως, φτάνοντας –γιατί όχι;- ακόμη και στο σημείο να αποτελέσει το υπ’ αριθμόν ένα μέσον μετακινήσεων, τουλάχιστον γιά τις κοντινές αποστάσεις.
Αν, όμως, η πόλη επιθυμεί την υλοποίηση αυτής της προοπτικής, οφείλει να διαμορφώσει και την κατάλληλη υποδομή, όπως ποδηλατόδρομοι, χώροι στάθμευσης ποδηλάτων κα και γι’ αυτό υπεύθυνη είναι, φυσικά, η δημοτική αρχή της.
Είναι, δηλαδή, θέμα βούλησης της τελευταίας να καταστεί το Κιλκίς περιοχή ασφαλής γιά τα ποδήλατα και τους ποδηλάτες.
Βούλησης και γιά την δημιουργία ποδηλατοδρόμων και γιά την διαμόρφωση χώρων στάθμευσης, ώστε, όπως επισημαίνουν αναγνώστες της στήλης, και να μην ενοχλούν και να μην είναι εκτεθειμένα στις ορέξεις επιδόξων κλεφτών, όταν, ελλείψει τέτοιων χώρων αφήνονται …«όπου να ‘ναι».
Και ακόμη βούλησης γιά την όποια διοικητική ή νομική παρέμβαση προς τους ασύδοτους εκείνους συμπολίτες, που δεν σέβονται τίποτε, έχοντας φτάσει στο σημείο ακόμη και να …καταστρέψουν τον μοναδικό χώρο στάθμευσης ποδηλάτων σε πολυσύχναστο σημείο της πόλης, σταθμεύοντας σ’ αυτόν …τα αυτοκίνητά τους!
Εννοείται, δε, ότι η δημοτική αρχή οφείλει να επιδεικνύει αυτήν την βούληση εμπράκτως, και όχι να την περιορίζει σε επίπεδο …προτροπών και ευχολογίων!
