Καθήκον όλων μας η ανατροπή του μορφώματος που αφανίζει την κοινωνία και την Πατρίδα

Γράφει ο Αιμίλιος Σαββίδης*

Φίλες και φίλοι, βλέποντας αυτόν τον ιδιαίτερο ρόλο των πολιτικών με την απίστευτη υποτέλεια που τους διακατέχει, να κόβουν σιγά-σιγά τον ομφάλιο λώρο της μητρικής μας ύπαρξης ως έθνος, νιώθω το πάθος να στραφώ προς τα πίσω αναζητώντας στο παρελθόν τα ερείσματα αυτών, που μας δίδαξαν τα ιδεώδη της φυλής μας.

Αναζητώ αυτούς, που μόνα τους όπλα είχαν την καταφυγή τους στον Θεό και την Υπερμάχο Στρατηγό και την απόφασή τους να πεθάνουν πολεμώντας «γιά τον Χριστό, την πίστη την αγία και της Πατρίδας την Ελευθερία».

Αναζητώ αυτούς τους ανθρώπους, τους τρανούς και ωραίους που προκαλούν τις μνήμες και αναταράσσουν τις νοσταλγίες. Αυτούς που μεγάλωσαν με τα νάματα του έθνους. Αυτούς που δίδαξαν την αιθέρια εφηβική ψυχή μας, στα πρώτα της βήματα της γνώσης, «φυτεύοντας» ανεξίτηλες εικόνες και αξίες στην μνήμη μας. Εικόνες, που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα, την ιδιοσυγκρασία και την ψυχή του Έλληνα πολίτη, να αγαπά τον τόπο του και να είναι δεμένοι μαζί του, την οικογένεια και την Αγία Ορθοδοξία.

Εικόνες διδασκαλίας, όπως αυτές που εκθέτω στο γραπτό μου, από το αλφαβητάριο της πρώτης τάξης δημοτικού του 1962, από το δικό μου αναγνωστικό, που το φυλάττω ως κόρην οφθαλμού, όπως φυλάττω όλον αυτόν τον πλούτο, που διδάχθηκα από τους διδασκάλους μου και τους προγόνους μου γιά να ‘μαι υπερήφανος ως Έλλην Πόντιος. Και όσο οι χνουδάτες αλλαζονικές «πεταλούδες» της εξουσίας θα υμνούν το «κάλλος» τους, τόσο θα πορεύεται μέσα μου η Ελλάδα του χθες με τους ρυθμούς της, το πάθος και τις αξίες της.

Η αλήθεια, αγαπητοί φίλοι είναι, ότι μετά το θάνατο των δυο τελευταίων ηγετών των Ανδρέα Παπανδρέου και Κωνσταντίνου Καραμανλή στην χώρα μας επικρατεί μία πολιτική παρωδία με αποτέλεσμα να επηρεάσει αρνητικά την πολιτισμική ανάπτυξη και με συνέπεια από την περίοδο αυτή να συρρικνώνεται σταδιακώς το ελληνικό στοιχείο και να βρίσκεται συνεχώς σε αδιέξοδο, με την σκέψη της φυγής γιά την επιβίωσή του, με μαζικές μεταναστεύσεις ανθρώπων του πνεύματος και του εργατικού δυναμικού.

«Η αφρόκρεμα» του Ελληνισμού.
Εδώ αρχίζει η ιλαροτραγωδία!
Επιστέγασμα αυτής της τραγελαφικής κατάστασης είναι που το πολιτικό σύστημα «καλλιεργεί» και επιβάλλει τον διαχωρισμό της χώρας σε δεξιούς και αριστερούς ανθρώπους, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο με πολιτική αστάθεια, ανικανότητα και ακυβερνησία και ένα κράτος να σπράσσεται από τον κομματισμό, την αναξιοκρατία, με πολιτικούς του υλικού συμφέροντος, να συνεχίζουν και τώρα με την κομματική τους τακτική να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα έχοντας μονίμως ως «επάγγελμα» την «σωτηρία» της Πατρίδος, με οραματιστές τα …ξένα κέντρα εξουσίας!

Γι’ αυτό και μηχανεύτηκαν με δόλιο τρόπο να έχουμε ένα διαλυμένο κράτος, που δοκομάζεται φρικτά σε όλους τους τομείς, όπως η αρρωστημένη «κουλτουριάρικη» ιδεολογία των αστών πολιτικών, που παριστάνουν τους «διανοούμενους», «προοδευτικούς» ισοπεδώνοντας τα δεσμά της εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Και το τραγελαφικό να έχει μία χώρα ξέφραγγο αμπέλι, να μπαινοβγαίνει η σάρα και η μάρα, κάνοντας αφαιμαξομετάγγιση από λαθρομετανάστες διαφόρων ειδών «ηθικορύπου».

Εκμεταλλευόμενοι την φιλοξενία μας και την παρουσία των προσφύγων των εμπόλεμων χωρών, να διαπράττουν εγκλήματα, που θεωρούνται …πλημμελήματα βάσει του νέου ποινικού κώδικα και που επινόησαν και νομοθέτησαν οι ανάλγητες κυβερνήσεις γιά δικούς τους λόγους, δίνοντας προνομιακή μεταχείριση και σε πολλά άλλα αδικήματα ως κράτος δικαίου που καταδυναστεύει και εκδιώκει μόνο τα παιδιά του. Δημιούργησαν πανευρωπαϊκές πρωτιές όπως στο ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ-υπογεννητικότητα: Σε λίγο δεν θα έχουμε παιδιά γιά τα σχολεία, πανεπιστημία και στρατό. Χωρισμοί, εγκληματικότητα, ληστείες, αυτοκτονίες, βιασμοί, εξαφανίσεις, προσφυγιά, πλειστηριασμοί, κατασχέσεις, ναρκωτικά, ανεργία, κλειστά σπίτια-καταστήματα, ερήμωση υπαίθρου κλπ. Οι συνέπειες πολλές, τραγικές και εξαντλητικές, πρωτόγνωρες για τα ελληνικά δεδομένα.

Η ασφάλεια του πολίτη μηδαμινή. Να έχει μιάν αστυνομία υποβαθμισμένη, που προσπαθεί να βρει τον «δρόμο» της κάτω από αδιέξοδες πολιτικές συνθήκες, υποκύπτοντας στο εκάστοτε πολιτικό κόμμα και ένα στρατό ανεκπαίδευτο, ξυπόλητο, υποβιβασμένο όπως τον θέλουν οι «φίλοι σύμμαχοί μας». Μία οικονομία για τον αγροτικό τομέα, κατάφεραν να τον καταρρακώσουν με χειρουργική επέμβαση χωρίς αναισθητικό, καταδυναστεύοντας την ύπαιθρο χώρα από το παραγωγικό δυναμικό, κόβωντας μιά γιά πάντα το νήμα της ελπίδας σε σημείο να παράγουν το 30 με 40% το σύνολο των βιοτικών αναγκών της χώρας, μετά κόπων και βασάνων, οδηγώντας έτσι τον αγρότη στην φτώχια, στην απελπισία και στην μετανάστευση σε άλλες χώρες.
Ενα ακόμη πολύσημαντικό θέμα είναι η διάλυση της παιδείας καθώς και αποδόμιση της σχέσης κράτους-Εκκλησίας. Και όλα αυτά γιά να ολοκληρωθεί όσο γίνεται νωρίτερα η υποδούλωσή μας σε ένα σύμφυρμα από ανομοιογενή ήθη, κουλτούρα και πίστη με αποτέλεσμα οι επερχόμενες γενεές να χάσουν παντελώς την ταυτότητά τους, πράγμα που σημαίνει και το αυτοαφανισμό τους.

Φίλε αναγνώστη, κλείνοντας το γραπτό μου θα σταθώ σε ένα γραπτό του Νίκου Καζαντζάκη, που λέει: «Έχεις τα πινέλλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφησε τον Παράδεισο και μπες μέσα».
Το λοιπόν, αν θέλουμε να ανατρέψουμε το μόρφωμα, που αναπτύσσεται στην κοινωνία μας, ας αφήσουμε τα «πολιτικά» ταμπού, που μας διχάζουν, διότι οι περιστάσεις είναι δύσκολες, και χρειάζεται ομοψυχία, πινέλλα και χρώματα, γιά να ζωγραφίσουμε τον Παράδεισο των παιδιών μας και των επερχόμενων γενεών!

Οι καιροί ου μενετοί.

* Τηλέφωνο επικοινωνίας:6977 194 247