Γιώργος Δήμπαλας: «Αλλοιώθηκε πλήρως ο χαρακτήρας του μουσείου λίμνης Δοϊράνης!»
«Με την ανακαίνισή του το μουσείο λίμνης Δοϊράνης υπέστη πλήρη αλλοίωση του χαρακτήρα του, σε σημείο αναντιστοιχίας μεταξύ της επωνυμίας του και του σκοπού, γιά τον οποίο ανεγέρθηκε.
Και αυτό συντελέσθηκε με την αφαίρεση όλων των σημαντικών εκθεμάτων και του φωτογραφικού υλικού, που κοσμούσαν την υποβρύχια αίθουσά του, και τα οποία παρέπεμπαν ακριβώς στην ζωή και στον τρόπο εργασίας των αλιέων της λίμνης καθώς και στην «εικόνα» του φυσικού περιβάλλοντός της».
Την σοβαρή αυτή αιτίαση διατύπωσε ο πρόεδρος του συλλόγου φίλων λίμνης Δοϊράνης «Δόβηρος» και επί μακρόν του πολιτιστικού συλλόγου Δοϊράνης Γιώργος Δήμπαλας, «ψυχή» και «κινητήριος μοχλός» της υπόθεσης της ανέγερσης του μουσείου, που δρομολογήθηκε επί «καποδιστριακής» δημαρχίας Δοϊράνης του αείμνηστου Θεόφιλου Περτσινίδη και ολοκληρώθηκε επί της αντίστοιχης του Δημήτρη Αϊδινίδη.
«Έτσι, όπως, διαμορφώθηκε μετά την ανακαίνισή του», δήλωσε στο δημοσιογραφικό συγκρότημα του «Μαχητή» ο κ. Δήμπαλας, «το κτίριο μετατράπηκε από μουσείο συγκεκριμένου αντικειμένου σε έναν απλό χώρο εκδηλώσεων και εκθέσεων, που θα μπορούσε να ανεγερθεί ή να διαμορφωθεί οπουδήποτε αλλού, και όχι στο μουσείο λίμνης Δοϊράνης.
Διότι, η ανέγερση αυτού του μουσείου αποσκοπούσε στην ανάδειξη της ιστορικής ταυτότητας και των φυσικών χαρακτηριστικών της λίμνης, και όχι στην απλή δημιουργία ενός ακόμη χώρου πολιτιστικής δρατηριότητας.
Άλλωστε, αυτός ο πρωταρχικός σκοπός είχε επιλεγεί και ως «άξονας» γύρω από τον οποίο θα περιστρέφονταν οι δραστηριότητες προς την κατεύθυνση της τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής. Θα ήταν, δηλαδή, ο τουριστικός «μαγνήτης» της περιοχής.
Αν δεν έχει τέτοιο χαρακτήρα ένα μουσείο λίμνης, τι νόημα έχει η κατασκευή του;».
Όμως, ο κ. Δήμπαλας δεν αρκέσθηκε σε αυτό αλλά και έκανε ένα «βήμα» παραπέρα: «Αυτό δεν μπορεί να περάσει στο «ντούκου». Λείπουν αλιευτικά εργαλεία, πλάβες, χρηστικά αντικείμενα, εργαστήριο κατασκευής και συντήρησης τέτοιων και σημαντικό φωτογραφικό υλικό, έτσι που να τίθεται το ερώτημα τι έγιναν αυτά, που «πήγαν». Είναι κάτι που χρήζει εισαγγελικής παρεμβάσεως. Δεν μπορεί να έχουν «κάνει φτερά» όλα αυτά, και στην θέση τους να υπάρχει μόνο μία βάρκα, γιά διακοσμητικό σκοπό, που δεν έχει καμμία σχέση με την παραδοσιακή πλάβα της Δοϊράνης, δεδομένου ότι κάθε λίμνη έχει τον δικό της τύπο βάρκας».
Ο κ. Δήμπαλας δήλωσε αποφασισμένος να κινήσει κάθε νόμιμη διαδικασία, ώστε να «χυθεί» φως στην υπόθες.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι γιά την τελετή εγκαινίων του ανακαινισμένου μουσείου λίμνης Δοϊράνης δεν έλαβε πρόσκληση ούτε ο κ. Δήμπαλας ούτε ο πρώην δήμαρχος Δοϊράνης Δημήτρης Αϊδινίδης ούτε κανένας από τους δημοτικούς συμβούλους εκείνης της εποχής, ούτε κανένας από τους αλιείς της Δοϊράνης, κάτι που προκάλεσε αλγεινή εντύπωση.
Εξ ίσου δυσμενώς σχολιάσθηκε και το γεγονός της από πλευράς του δημάρχου Κιλκίς Δημήτρη Σισμανίδη πλήρους απαξιώσεως του στελέχους του τομέα πολιτισμού του δήμου Σοφίας Κεσίδου, στην οποία εν πολλοίς οφείλεται η διαμόρφωση του εκθεσιακού χώρου του μουσείου».
Ούτε μία αναφορά στο όνομά της παρά την εκ μέρους άλλων παρισταμένων ευγενική υπενθύμιση, συν απότομη αντίδρασή του, όταν η ίδια διατύπωσε το παράπονό της.
Τα ανωτέρω συμβάντα, εφ’ όσον δεν δοθεί καμμία εξήγηση από πλευράς δημοτικής αρχής, ασφαλώς και ενισχύουν την θέση οποιουδήποτε διατυπώσει την υπόνοια, ότι «κάτι δεν στέκει καλά» με το μουσείο λίμνης Δοϊράνης αλλά και αντιδράσεις σαν αυτήν του κ. Δήμπαλα.
Γι’ αυτό και είναι εκ των πραγμάτων επιβεβλημένη μία δημόσια ενημέρωση από πλευράς ιθυνόντων του δήμου Κιλκίς γιά αυτό το θέμα, πριν προσλάβει ανεπιθύμητες διαστάσεις.
