Γινόμαστε… καθημερινά «ρεζίλι» με την ημιτελή κερκίδα του δημοτικού σταδίου Κιλκίς!

Δεν πρόλαβε να «στεγνώσει η μελάνη» των σχετικών προσφάτων δημοσιευμάτων του «Μαχητή» και να «σβήσει» ο «απόηχος» των αντιστοίχων αναρτήσεων μας, και το θέμα των κερκίδων του δημοτικού σταδίου Κιλκίς ξαναέρχεται στο «προσκήνιο» της επικαιρότητας.

Και, μάλιστα, κατά τρόπο, που… μας «ρεζιλεύει» ως τοπικό «οικοδόμημα» αθλητισμού και ως πόλη!

Πριν λίγες ημέρες στο δημοτικό στάδιο Κιλκίς, που επελέγη ως ουδέτερη έδρα, φιλοξένησε κατατακτήριο αγώνα μεταξύ των αντιπροσωπευτικών ομάδων των ΕΠΣ Μακεδονίας και ΕΠΣ Σερρών, για τον οποίο προσήλθαν αρκετοί φίλοι των δύο συγκροτημάτων, οι οποίοι και τον παρακολούθησαν αναγκαστικώς από την νέα κερκίδα, καθώς είναι η μόνη διαθέσιμη.

Για κακή τους τύχη, την ημέρα του αγώνα είχε… πολύ καλό καιρό, με έντονη ηλιοφάνεια!

Ο,τι έπρεπε, δηλαδή, για να … «ψηθούν» από την ζέστη και να… «στραβωθούν» από τον λαμπρό ήλιο, καθώς είναι γνωστό το πρόβλημα αυτής της κερκίδας κατά τους θερινούς και τους «ζεστούς» ανοιξιάτικους και φθινοπωρινούς μήνες λόγω του προσανατολισμού της ακριβώς απέναντι από τον ήλιο και του ανεπαρκούς για προστασία από αυτόν σκεπάστρου της.

Βεβαίως, γι’ αυτούς τους ανθρώπους τα αίτια είναι πολλά, αλλά η εμπλοκή μία: Ηρθαν να παρακολουθήσουν και να χαρούν ποδόσφαιρο και …μετάνιωσαν την ώρα και την στιγμή, που αποφάσισαν να έλθουν, καθώς υπέστησαν μιαν απρόβλεπτη γι αυτούς ταλαιπωρία, και η εκδρομή τους «βγήκε ξινή»!

Το χειρότερο δε είναι, ότι τα «σκάγια» και …τα «μπινελίκια» της δίκαιης αγανάκτισής τους δεν «έπιασαν» μόνο την νέα κερκίδα, που δεν παρέχει προστασία από τον ήλιο, ούτε μόνο το δημοτικό στάδιο για τις όποιες ελλείψεις του, αλλά… την πόλη γενικότερα.

Ένα «ηχηρό ράπισμα» στους τοπικούς άρχοντες, που εδώ και τουλάχιστον μία δεκαπενταετία, από την… «πολλή» φροντίδα τους «κατάφεραν», αφ’ ενός μεν να παραμένει ημιτελές το έργο της ανακαίνισης – αναβάθμισης της παλαιάς κερκίδας, με «διορθωτική» παρέμβαση και στο σκέπαστρό της, ώστε να προστατεύει… πραγματικώς από την βροχή, αφ’ ετέρου δε να κατασκευασθεί (καλώς) μία νέα κερκίδα, που να εξυπηρετεί μεν ανάγκες έως την αποπεράτωση της παλαιάς, πλην όμως να αφήνει τους θεατές εντελώς απροστάτευτους από τον ήλιο.

Ετσι, το δημοτικό στάδιο Κιλκίς διαθέτει μεν δύο… αλληλοσυμπληρούμενες κερκίδες, ως προς την καταλληλότητα των καιρικών συνθηκών, πλην όμως η παλαιά δεν μπορεί ακόμη να τεθεί κανονικά στην διάθεση των θεατών, ενώ η καινούργια είναι στην διάθεσή τους σε …λάθος εποχές.

Όπως τονίσθηκε κατ’ επανάληψιν από το δημοσιογραφικό συγκρότημα του «Μαχητή», η παλαιά κερκίδα, επειδή έχει προσανατολισμό κατάλληλο σε σχέση με την έκθεση στον ήλιο, πλην όμως είναι εντελώς εκτεθειμένη στον Βαρδάρη και γενικώς στους ψυχρούς βορείους ανέμους προσφέρει καλές συνθήκες παρακολούθησης το καλοκαίρι και τους ζεστούς μήνες της Ανοιξης και του Φθινοπώρου.

Αντιθέτως, η νέα κερκίδα, ακριβώς επειδή είναι προσανατολισμένη ακριβώς απέναντι στον ήλιο, και σε συνδυασμό με το ανεπαρκές σκέπαστρό της, ενδείκνυται μόνο για τον χειμώνα και τους ψυχρούς μήνες της άνοιξης και του φθινοπώρου.

Το θέμα, όμως, δεν είναι να προβάλλεται το δημοτικό στάδιο του Κιλκίς αλλά και η πόλη γενικότερα για… το «αλληλοσυμπλήρωμα» των κερκίδων του σε σχέση με την παράμετρο του καιρού.

Είναι να μπορεί ο κόσμος να παρακολουθεί και να απολαμβάνει κάθε αθλητική εκδήλωση σ’ αυτό υπο… κανονικές συνθήκες, με το να έχει την δυνατότητα να επιλέγει κερκίδα αναλόγως προς την εποχή.

Αρα, η ουσία έχει να κάνει με την αποπεράτωση (… επί τέλους!) της παλαιάς κερκίδας και τις διορθωτικές παρεμβάσεις στην νέα, σε σχέση με την προστασία από τον ήλιο.

Και αυτά τα δύο δεν είναι δυνατόν να «προχωρήσουν» και να υλοποιηθούν με …αδιαφορία ή, έστω, την συνεχή αναβλητικότητα εκείνου, που «κοσκινίζει πέντε ημέρες» επειδή «δεν θέλει να ζυμώσει», από πλευράς τοπικών πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών αρχόντων και φορέων.

Και αν το γενικότερο πρόβλημα «ξεκινά» από την κεντρική διοίκηση, αποτελεί ελάχιστο καθήκον και υποχρέωση όλων αυτών να… μην την «αφήνουν σε χλωρό κλαρί», γινόμενοι πιεστικοί, ενοχλητικοί, απαιτητικοί, «στενοί κορσέδες».

Για τα δύο συγκεκριμένα έργα, θα ήταν τουλάχιστον γελοία τυχόν επίκληση οικονομικού κόστους, καθώς της συγκεκριμένης περίπτωσης δεν συγκαταλέγεται στα «δυσθεώρητα» ή απαγορευτικά, ώστε να είναι ανέφικτη η εφασφάλισή του.

Σε σχέση με την περίοδο, που διανύουμε, αυτό είναι και το σαφές μήνυμα τόσο προς την σημερινή δημοτική αρχή Κιλκίς όσο και στους συνδυασμούς, από τους οποίους θα προκύψει η επόμενη.

Οφείλουν, λοιπόν, όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι, συνεπικουρούμενοι από τους όποιους αρμόδιους παράγοντες, να δώσουν προτεραιότητα σ’ αυτό το θέμα, διότι δεν πρόκειται για ένα ακόμη «κοντά στα άλλα» θέμα αθλητικής υποδομής, αλλά για μία συγκεκριμένη υποδομή στο δημοτικό αθλητικό κέντρο Κιλκίς, που έχει να κάνει με την ομαλότητα και ασφάλεια στην διεξαγωγή της όποιας αθλητικής εκδήλωσης ή δραστηριότητας στο Κιλκίς, άρα πρόκειται για θέμα – «καθρέφτη» της ίδιας της πόλης.

Είναι, σε τελική ανάλυση, ζήτημα τιμής για το Κιλκίς και τον αθλητισμό του η μέριμνα για την πλήρη λειτουργικότητα των κερκίδων του δημοτικού σταδίου, ώστε να μην «ξαναλουσθεί» η πόλη τα «σχολιανά» φιλοξενουμένων ουδετέρων φιλάθλων, όπως των προσελθόντων την Τετάρτη 20.3.19 σ’αυτό, τους οποίους «καταφέραμε» με την απαράδεκτη σημερινή κατάσταση, σε σχέση με τις κερκίδες, να θέλουν να… φύγουν μιαν ώρα αρχύτερα από το Κιλκίς!

Κι ας είναι το δημοτικό στάδιο Κιλκίς (με σωστές κερκίδες ένα από τα αξιολογότερα τουλάχιστον της Βορείου Ελλάδος, αν όχι… όλης της χώρας).

Επί τέλους, λοιπόν, ας επιδείξουν οι τοπικοί άρχοντες και παράγοντες μας, έστω και ένα …δείγμα βούλησης και ενδιαφέροντος στο θέμα των κερκίδων του δημοτικού σταδίου Κιλκίς.

Αλλωστε, θα είναι η δική τους υστεροφημία, που θα ωφεληθεί πρώτη από την εκτέλεση αυτού του διπλού έργου, πέραν του τεραστίου οφέλους για την αθλητική υποδομή και την φήμη του Κιλκίς.