«Καλλικράτης»: Μία ευκαιρία γιά αλλαγή νοοτροπίας

-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.
…………………………………………………………..
-Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
-Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

-Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.

-Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.

(«Περιμένοντας τους βαρβάρους», Κ.Π.Καβάφης, 1904)

Είναι μήνες τώρα, που παρακολουθούμε τις εξελίξεις στην τοπική αυτοδιοίκηση, τόσο στην χώρα, όσο και στον νομό, με αφορμή τις επικείμενες εκλογές. Λες και διαδραματίζονται όλα κάτω από ένα πέπλο μυστηρίου! Και δεν γνωρίζω πραγματικά αν η ευθύνη είναι αποκλειστικώς των υποψηφίων, αλλά νιώθω, ώρες-ώρες, πως παρακολουθώ μιάν ακόμα μεσημβρινή εκπομπή ή ένα «σήριαλ» σε φωσκολικές συνέχειες…
Προτάσεις για υποψηφιότητες, αυτοπροτάσεις, προσχωρήσεις και αποχωρήσεις, δηλώσεις του τύπου “με ζητούν και τους κάνω το δύσκολο”… Μα, πιστέψτε με, λίγο αφορούν τον λαό, οι διαπλοκές, οι “κρυφές” συναντήσεις, τα “χρίσματα” που τώρα τα «βαφτίζουν» …«στήριξη» (ας μου εξηγήσει κάποιος, επί τέλους, την ουσιαστική διαφορά…).
Αλλά και αν ακόμα ρωτήσεις τον πολίτη να σου απαριθμήσει τους ενδιαφερόμενους υποψήφιους δημάρχους, είμαι σίγουρη, ότι με ευκολία θα το κάνει, κάτι που δε θα καταφέρει, αντιστοίχως, αν του ζητηθεί να ονομάσει, απλώς, ποιοί δήμοι έχουν συνενωθεί για την διαμόρφωση του νέου.
Τι φέρνει, άραγε, μαζί του ο «Καλλικράτης», αυτό το νέο αυτοδιοικητικό σχέδιο; Μονάχα τις φιλοδοξίες των πολιτικών; Μονάχα τις μετατάξεις των υπαλλήλων; Νιώθω, συχνά, ως να προσπαθούμε να «ψαλλιδίσουμε» το σχέδιο αυτό στις δικές μας διαστάσεις και δυνατότητες, παρά να κάνουμε συντονισμένες ενέργειες υπέρβασης για έναν δήμο που εξελίσσεται και αναπτύσσεται, σε κάθε γωνιά του, με τον ίδιο ρυθμό.
Καθημερινώς αποδεικνύεται, ότι το παρελθόν αυτοδιοικητικό σύστημα είχε, εδώ και χρόνια, ολοκληρώσει τον κύκλο του, μιας και δεν κατόρθωσε την αυθυπαρξία, αλλά παρέμεινε εγκλωβισμένο σε μια σχέση οικονομικής εξάρτησης από την κεντρική εξουσία. Ήρθε, λοιπόν, η ώρα για κάτι καινούργιο, μια νέα πρόταση, μια νέα ευκαιρία, μια πρόκληση για πολίτες και πολιτικούς. Ήρθε η στιγμή για ένα εγχείρημα που δεν έχει ανάγκη από Μαυρογιαλούρους προκειμένου να εφαρμοστεί. Στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, ο πολίτης ενημερώθηκε ανεπαρκώς για τον τρόπο λειτουργίας της αυτοδιοίκησης, τις νέες υπηρεσίες, τα δικαιώματά του. Το σήμερα, μπορεί να αποτελέσει μια νέα ευκαιρία, λοιπόν.
Μιλήστε μας, λοιπόν, για τον “Καλλικράτη”, αφήνοντας κατά μέρος την μείωση των δαπανών που θα επιφέρει η εφαρμογή του, διότι σημαντικό στοιχείο και αυτό, δε λέω, αλλά ισοπεδωτικό, μιας και ακόμα πιο σημαντική είναι η ποιοτική αναβάθμιση της καθημερινότητας του πολίτη, οι υποδομές και οι επενδύσεις σε τομείς με δυνατότητες εξέλιξης και ανάπτυξης.
Πείτε μας, αν αυτό το πρότυπο διοίκησης διασφαλίζει πραγματικά τη βιωσιμότητα των δήμων και τη συνοχή της κοινωνίας μας. Και κυρίως, δείξτε μας τον τρόπο που μπορούν να γίνουν όλα αυτά πράξη. Είναι κάπως δύσκολο, στ’ αλήθεια να αποφασίσουμε βασιζόμενοι σε βλέψεις και προσωπικές φιλοδοξίες ή κοιτάζοντάς απλώς την φωτογραφία σας, που, δε λέω, μας χαμογελά…
Παρουσιάστε μας τις προτάσεις σας και μιλήστε επί της ουσίας, για την πόλη μας, το Κιλκίς, για το πως μπορούμε να το δούμε ομορφότερο. Δώστε μας το χέρι, για να πιστέψουμε εμείς, οι πολίτες, ότι από θεατές μπορούμε πραγματικά να γίνουμε συμμέτοχοι σε μια αλλαγή προς όφελος όλων μας.
Κι εμείς, οι ίδιοι, οι πολίτες, έχοντας πάντα στο νου την ρήση του Ταμερλάνου “κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν”, ας δούμε λίγο πιο πέρα από τις καλά ρετουσαρισμένες με photoshop φωτογραφίες των υποψηφίων στα πρωτοσέλιδα των φυλλαδίων τους. Ας διαβάσουμε με προσοχή το πρόγραμμα τους, τις ανακοινώσεις τους στον Τύπο, τις προτάσεις και τις θέσεις τους για την πόλη μας.
Ας αξιολογήσουμε το εκάστοτε πρόσωπο, κλείνοντας τα αυτιά μας στις κομματικές «σειρήνες» και τις παραταξιακές ευλογίες, έχοντας εμπιστοσύνη στην προσωπική μας κρίση, έχοντας ζήσει σε αυτή την πόλη που αγαπάμε και που γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα ποιές ενέργειες και τι είδους άνθρωποι μπορούν να την πάνε με σταθερά βήματα μπροστά.