Στην αγαπημένη μου φίλη Νίκη

Το τηλέφωνο εσίγησε για πάντα. Η φωνή της Νίκης δεν θα ακουστεί ξανά. Η είδηση του ξαφνικού θανάτου της διαδόθηκε αστραπιαία σε όλες τις φίλες της.

Την πιο όμορφη στιγμή της ανοίξεως, μια από τις θλιμμένες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος και εν μέσω απομονώσεως λόγω κορονοιού, η Νίκη αναχώρησε για το αιώνιο ταξίδι για να συναντήσει τον Αναστάντα Χριστό στον οποίο πίστευε και ομολογούσε.

Ήταν σύζυγος του αείμνηστου ιατρού Χρήστου Μήτσιου και μητέρα δυο παιδιών, του Αποστόλη και της Μαρίας, στα οποία έδωσε σημαντικά για την ανατροφή τους εφόδια.

Η είδηση της εκδημίας της προκάλεσε ιδιαίτερη θλίψη σε όσους την γνώριζαν από κοντά.

Εργάστηκε ως μαία στην πόλη μας και σε χωριά της περιοχής, μέχρι την συνταξιοδότηση της.

Ήταν μέλος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Ως ερυθροσταυρίτισσα υπηρέτησε σε νοσοκομεία της πατρίδος μας και έδειξε, μέχρι το τέλος της ζωής της, αμέριστο το ενδιαφέρον της για κάθε άρρωστο και κάθε πονεμένο.

Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου Τέχνη, που υπεραγαπούσε και στον οποία δώρισε την βιβλιοθήκη της.

Υπήρξε ενεργό μέλος του πολιτιστικού φιλανθρωπικού συλλόγου Αρμονία, τους σκοπούς του οποίου υπηρέτησε άλλοτε ως γραμματέας και άλλοτε ως αντιπρόεδρος.

Αγαπημένη μου φίλη, λυπάμαι που λόγω των περιορισμών δεν μπόρεσα να σου δώσω τον ύστατο χαιρετισμό, να αποθέσω ένα λουλούδι στην σωρό σου και να ακολουθήσω την ταφή σου.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει. Καλό παράδεισο – Καλή Ανάσταση.

Η φίλη σου
Ανθούλα Ναούμη