Ενστάσεις

Στην διοργάνωση των «πρώτων» (σ.σ.: δικά μας τα εισαγωγικά και η υπογράμμιση) αγώνων δρόμου «υγείας και αλληλεγγύης» (σ.σ.: και εδώ δικά μας τα εισαγωγικά και η υπογράμμιση) αναφέρεται ανακοίνωση του δήμου Κιλκίς.

Ένσταση πρώτη: Το αριθμητικό επίθετο πρώτος είναι απόλυτο στην έννοια και το περιεχόμενό του. Από την στιγμή, λοιπόν, που ο πρώτος τέτοιος αγώνας διεξήχθη στο Κιλκίς το 1983 (και διοργανώθηκε άλλες τέσσερες χρονιές), δεν δικαιούται ούτε νομιμοποιείται αυτός της Κυριακής 10.5.15 να διεκδικεί τα «εύσημα» του «πρώτου».

Έστω και αν στην «υγεία» προστέθηκε και η λέξη «αλληλεγγύη». (Υπό το πρίσμα του τιτλισμού και μόνο, ναι, αυτός με τις δύο λέξεις ήταν ο πρώτος, αλλά επί της ουσίας, δηλαδή την έννοια και το περιεχόμενο, ο δρόμος αυτός δεν ήταν ο πρώτος).

Ένσταση δεύτερη: Το πνεύμα και η νοοτροπία, που ενθαρρύνουν την άσκηση και άθληση ως τρόπο ζωής, δεν «καλλιεργείται» με περιστασιακές αγωνιστικές διοργανώσεις με ηχηρώς και «βαρύγδουπους» τίτλους.

Αντιθέτως, αυτό επιτυγχάνεται από πλευράς μη αθλητικών φορέων, όπως οι αυτοδιοικητικοί και οι κοινωνικοί με την διοργάνωση αγώνων ανοικτής συμμετοχής (αυτών που επί περισσότερο από …έναν αιώνα φέρουν την απλή όσο και περιεκτική επωνυμία «λαϊκοί») ανά τακτά διαστήματα και χωρίς πομπώδεις ανακοινώσεις, «γυαλιστερά περιτυλίγματα» και φραστικά φραστικά «φτιασιδώματα».

Εν τέλει, εκείνο, που άξιζε από τους λαϊκούς αγώνες της Κυριακής 10.5.15 ήταν …οι ίδιοι οι αγώνες και η αθρόα συμμετοχή σ’ αυτούς, γι’ αυτό και αξίζει να επαναληφθεί συντόμως, και να επαναλαμβάνεται συχνά.

Χωρίς παραπλανητική αρίθμηση και τον αχρείαστο «θόρυβο» φραστικών «πυροτεχνημάτων».