Έφυγε… και ο Παναγιώτης, στα 83 του χρόνια.
Γράφει ο Βασίλης Αθανασιάδης
“Έντιμος, ήρεμος (ακόμη και στο φευγιό σου θεέ μου), ήσυχος, εργατικός, χαμογελαστός, υποστηρικτικός, σύζυγος, πατέρας, μπαμπάς, οικογενειάρχης! Έγινες πατέρας, ανάδοχος πατέρας και μετά νονός της, έγινες παππούς… σπούδασες παιδιά βιολογικά και μη, εγγόνια… είδες χαρές πολλές, έκανες ταξίδια πολλά, προόδευσες, έζησες περιπέτειες μικρές και μεγάλες, έζησες φτώχεια στα παιδικά σου χρόνια όμως με την εργατικότητα σου και την εντιμότητα σου προόδευσες στην ζωή σου… έκανες γενικότερα μια καλή ζωή… φεύγεις πλήρης ημερών και χορτάτος… ξαφνικά βέβαια… αναπάντεχα… “
Λόγια της δευτεροκόρης του Δέσποινας για τον αγαπημένο της πατέρα, από ανάρτηση της στο διαδίκτυο την ημέρα της αναχώρησης του για το “μεγάλο ταξίδι” στη γειτονιά των αγγέλων.
Αγαπητός από όλη την κοινωνία του Πολυκάστρου, ο Παναγιώτης Σαγματόπουλος, ήταν ένας από τους πολλούς , “ερωτικούς μετανάστες”, με καταγωγή από την Δράμα που μέσω Γερμανίας, απὀ τις αρχές της δεκαετίας του 1970, αφού συνεζεύχθει την Πολυκαστρινή Κυριακή (Κούλα) Μερκενίδου, έγινε Πολυκαστρινός, για όλο το υπόλοιπο της ζωής, του πάνω από μισό αιώνα.
Δημιούργησε μία υπέροχη οικογένεια πρότυπο, ευλογία Θεού απέκτησε τρείς υπέροχες κόρες, την Μαρία, την Δέσποινα και την Φωτεινή, τις οποίες ανέθρεψαν, διδάσκοντας με τον παραδειγματικό τρόπο ζωής τους, αρχές και αξίες με εντιμότητα και ήθος, εργατικότητα, φιλομάθεια, αγάπη για τις παραδόσεις και αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπο.
Ο Παναγιώτης με την αγαπημένη του Κούλα και τις πρώτες δύο κόρες τους Μαρία και Δέσποινα.
Όλη η οικογένεια μετείχε ενεργά στις δραστηριότητες του συλλόγου Ποντίων Πολυκάστρου & Περιχώρων “Οι Ακρἰτες”, σαν συνέχεια του αλησμόνητου παππού τους Κώστα Μερκενίδη.
Οι κόρες όλες, με πρώτη τη Μαρία (μια από τις “Αμαζόνες” της δεκαετίας του 1980) καθώς και η Δέσποινα και η μικρότερη η Φωτεινή διετέλεσαν μέλη του χορευτικού του Συλλόγου και ήταν και οι τρεις τους υπέροχες.
Ιούλιος 1981 Πηγή (Ίσβορο-Αξιούπολης) Δεύτερη από αριστερά η Μαρία Σαγματοπούλου
Ο Παναγιώτης μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο Κούλα, ήταν από τους πρώτους που προσήλθαν στο κάλεσμα των “Ακριτών” για την δημιουργία της “Τράπεζας Αίματος” του Συλλόγου, την Κυριακή 11 Μαρτίου 1990 και ήταν ιδρυτικά μέλη της Τράπεζας, αριθμός 29 και 30, σήμερα αυτή η Τράπεζα που συνεχίζει για 33ο χρόνο την λειτουργία της, αριθμεί 1253 μέλη, έμπρακτη απόδειξη της αγάπης προς τον συνάνθρωπο.
Παναγιώτη σε ευχαριστούμε για την αγάπη σου, για την προσφορά σου στην πόλη μας και για τα υπέροχα παιδιά σου που συνεχίζουν να προσφέρουν, ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε η αγαπημένη σου σύζυγος Κούλα στον εκπαιδευτικό τομέα στη διδασκαλία “ξένων γλωσσών”.
Καλό παράδεισο, ελαφρύ να ναι το χώμα του Πολυκάστρου που σε σκέπασε μαζί με την αγαπημένη σου Κούλα.
* Οι φωτογραφίες 1,2 και 4 από το προσωπικό αρχείο της Δέσποινας Σαγματοπούλου.
