Κων. Α.Δοξιάδης: Κορυφαίος αρχιτέκτων, οραματιστής πολεοδόμος με διεθνή φήμη
Γράφει ο Μιχάλης Πυρίντσος
Ο Απόστολος Δοξιάδης, φανατικός Έλληνας και Ορθόδοξος Χριστιανός δεν ήθελε με κανένα τρόπο να τελέσει το μυστήριο της βάπτισης του τριτότοκου υγιού του Κωνσταντίνου Βούλγαρος παπάς. Γιά τον λόγο αυτό η βάπτιστη του μικρού Κωνσταντίνου έγινε κρυφά, νύχτα, στο υπόγειο του σπιτιού σε μία μικρή λεκάνη, από τον ορθόδοξο αρχιμανδρίτη Φώτιο, που αργότερα έγινε Οικουμενικός Πατριάρχης.
Το έτος 1915 η οικογένεια Δοξιάδη εγκατέλειψε την Βουλγαρία και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ο Κωνσταντίνος αποφοίτησε από την αρχιτεκτονική σχολή του ΕΜΠ το 1935 και έναν χρόνο αργότερα ανακηρήχθηκε διδάκτωρ μηχανικός από το πανεπιστήμιο Σαρλότενμπουργκ του Βερολίνου.
Τα έτη 1937-38 διετέλεσε διευθυντής του γραφείου πολεοδομικών μελετών της πρώην διοικήσεως πρωτευούσης. Το 1939 ανέλαβε την διεύθυνση του γραφείου χωροταξικών και πολεοδομικών μελετών και ερευνών του υπουργείου Δημοσίων Εργων. Στην θέση αυτή παρέμεινε μέχρι το 1945.
Την τριετία 1945-1948 ανάλαβε υπηρεσιακός υφυπουργός και γενικός διευθυντής του υπουργείου ανοικοδομήσεως.
Ενώ την τριετία 1948-51 ανέλαβε συντονιστής του προγράμματος ανασυγκροτήσεως του υπουργείου Συντονισμού και υφυπουργός Συντονισμού.
Το έτος 1945 πήρε μέρος, ως μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στο Συνέδριο Ειρήνης που έγινε στον Αγιο Φραγκίσκο των ΗΠΑ. Τον ίδιο χρόνο διετέλεσε μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Αγγλία, Γαλλία και ΗΠΑ γιά θέματα σχετικά με την ανοικοδόμηση. Το 1947 ήταν αρχηγός-επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Διεθνή Διάσκεψη Οικισμού, Πολεοδομίας και Ανοικοδόμησης του ΟΗΕ.
Επίσης ήταν επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις γιά τις ιταλικές πολεμικές επανορθώσεις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η έκθεση που συνέταξε ο Δοξιάδης, το έτος 1946, γιά τις πολεμικές αποζημιώσεις της Ελλάδος, από τα κράτη Κατοχής (Γερμανία-Ιταλία-Βουλγαρία).
Η έκθεση σκιαγραφεί το μέγεθος των καταστροφών που υπέστη η Ελλάδα κατά την διάρκεια της Κατοχής, αλλά και την μεγάλη αδικία που υπέστη μεταπολεμικά από τους συμμάχους.
Μετά την αποχώρησή του από τις κρατικές δραστηριότητες, το έτος 1951, ίδρυσε τεχνικό γραφείο με την ονομαχία «Δοξιάδης-Σύμβουλοι γιά ανάπτυξη και οικιστική». Η εταιρία σε σύντομο χρονικό διάστημα εξαπλώθηκε στις πέντε ηπείρους, ιδρύοντας αντίστοιχα γραφεία σε πολλές χώρες και αναλαμβάνοντας προγράμματα σε σαράντα χώρες.
Προηγουμένως ίδρυσε τον Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ομιλο (ΑΤΟ) αναλαμβάνοντας και την προεδρεία του διοικητικού συμβουλίου. Υπήρξε σύμβουλος του ΟΗΕ, της Διεθνούς Τραπέζης Αναπτύξεως, της Διαμερικανικής Τραπέζης Αναπτύξεως, του ιδρύματος Φόρντ, πολλών ξένων κυβερνήσεων και άλλων διεθνών οργανισμών γιά προγράμματα οικιστικά και μελέτες κτιρίων και πλατειών.
Εκπόνησε εθνικά σχέδια κατοικίας των κρατών Ιράκ, Λιβάνου, Πακιστάν κα. καθώς και χωροταξικό σχέδιο της Αθήνας. Το σπουδαίο έργο του Κωνσταντίνου Δοξιάδη αναγνωρίσθηκε διεθνώς και αυτό φαίνεται από τα δώδεκα διδακτορικά διπλώματα, που του απένειμαν «τιμής ένεκεν» ισάριθμα πανεπιστήμια των ΗΠΑ καθώς και από τις διακρίσεις που του απένειμαν διάφορα κράτη και οργανισμοί.
Του απονεμήθηκε ο Ελληνικός Στρατιωτικός Σταυρός γιά τον πόλεμο του 1940.
Παράσημο του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, γιά την συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση και την συνεργασία του με τις Συμμαχικές Δυνάμεις της Μέσης Ανατολής. Παράσημο Τάγματος του Κέδρου του Λιβάνου, γιά τις υπηρεσίες του στην ανάπτυξη της χώρας. Σταυρός των Ταξιαρχών του Βασιλικού Τάγμαγος του Φοίνικος Ελλάδος γιά την προσφορά του στην ανάπτυξη της Πατρίδας μας.
Μετάλλιο από την Διεθνή Ενωση Αρχιτεκτόνων. Χρυσό Μετάλλιο της Ενωσης Μεξικανικών Αρχιτεκτόνων, Μετάλλιο του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Σπουδών Ασπεν, καθώς και το παράσημο της Γιουγκοσλαβικής Σημαίας με χρυσό Στεφάνι. Μετά τοτον θάνατό του του απονεμήθηκε το έτος 1976 χρυσό Μετάλλιο από το Βασιλικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής του Καναδά. Το συγγραφικό έργο του τεράστιο και αριθμείται σε δεκάδες τόμους.
Έγραψε: Οικιστική ανάλυση (1946), Οικονομική πολιτική γιά την ανοικοδόμηση των οικισμών της χώρας (1946), Οι θυσίες της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (1946), Καταστροφές οικισμών (1946), Επιβίωση του ελληνικού λαού (1947), Η πορεία των λαών (1948), Η διοικητική αναδιοργάνωση της χώρας (1948), Η πρωτεύουσά μας και το μέλλον της (1960).
Έγραψε αρκετά βιβλία και στην αγγλική γλώσσα.
Εκτός από τα επιστημονικά βιβλία έγραψε και μυθιστορήματα. Δυστυχώς ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης «έφυγε» από την ζωή σχετικά νέος, ενώ είχε πολλά ακόμη να προσφέρει στην κοινωνία.
Πέθανε στο σπίτι του στην Αθήνα την 28η Ιουνίου 1975 σε ηλικία 62 ετών. Τα τελευταία τρία χρόνια της ζωής του είχε σοβαρά προβλήματα υγείας. Τον ταλαιπώρησε μία σπάνια αρρώστια που τον οδήγησε σταδιακά σε ολική παράλυση και τελικά στον θάνατο.
Την αρρώστια την αντιμετώπισε με θάρρος και αξιοπρέπεια, κρατώντας σημειώσεις με σκοπό να βοηθήσει μελλοντικούς ερευνητές.
Από τον γάμο του την Εμμα Δοξιάδη απέκτησε δύο παιδιά. Τον Απόστολο και την Ανθή. Ο Απόστολος, που σπούδασε εφαρμοσμένα μαθηματικά στο πανεπιστήμιο Κολούμπια της Ν.Υόρκης, αλλά μετά το πέρας των σπουδών του επέστρεψε στην Αθήνα και ασχολήθηκε με τις αγάπες της εφηβείας του.
Άσκησε το επάγγελμα του συγγραφέα και του σεναριογράφου. Η Ανθή Δοξιάδου σπούδασε στην Αμερική ψυχοθεραπεία. Επιστρέφοντας στην Αθήνα ίδρυσε το «Περιβολάκι» που είναι πρότυπο κέντρο γιά παιδιά με σοβαρές συναισθηματικές διαταραχές και ψυχοθεραπείας ενηλίκων.
-Μέλος του συλλόγου Στενημαχιτών Κιλκίς
