Διοίκηση και μείζων μειοψηφία δήμου Παιονίας στο «κόσκινο» κριτικής της «Λαϊκής Συσπείρωσης»

Από το «κόσκινο» της κριτικής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» πέρασαν η διοίκηση και η μείζων μειοψηφία του δήμου Παιονίας, κατά την συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου της Δευτέρας 31.8.20.

Στο σχετικό ενημερωτικό δελτίο αναφέρονται, μεταξύ άλλων, και τα εξής:

«Την επιλεκτική κοινωνική ευαισθησία, που επιδεικνύει η διοίκηση Σιωνίδη σε αγαστή συνεργασία με την παράταξη του κ. Γκουντενούδη, στα εκπαιδευτικά ζητήματα της περιοχής ανέδειξε η “Λαϊκή Συσπείρωση” στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο.

Τι και αν έχουμε να δούμε 20 χρόνια να κατασκευάζεται νέο σχολείο στην Παιονία, την ίδια στιγμή που βλέπουμε καθημερινά τα παιδιά μας να στοιβάζονται σε τάξεις άνω των 20 ατόμων;

Τι και αν η κυβέρνηση αποφάσισε μέσω της περιφερειακής διεύθυνσης εκπαίδευσης Κ. Μακεδονίας να προχωρήσει στην αναστολή της λειτουργίας του 4ου δημοτικού σχολείου Πολυκάστρου και του ειδικού δημοτικού σχολείου Γουμένισσας, τη στιγμή που υπάρχει επείγουσα ανάγκη για την επιπλέον κατασκευή ενός νέου νηπιαγωγείου και ενός νέου γυμνασίου στο Πολύκαστρο και παράλληλα ενός μουσικού σχολείου στη Γουμένισσα;

Τι και αν η κυβέρνηση αποφάσισε εν μέσω πανδημίας την αύξηση του αριθμού μαθητών ανά τάξη σε δημοτικά και νηπιαγωγεία από 22 σε 26 και παράλληλα την καθιέρωση του ελάχιστου αριθμού των 20 μαθητών ανά τάξη στα δημοτικά και των 16 στα νηπιαγωγεία, που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις τάξεων, σε υποχρεωτικές μετακινήσεις μαθητών και εκπαιδευτικών, σε απολύσεις αναπληρωτών και φυσικά θα χειροτερεύσει την εκπαιδευτική διαδικασία;

Τι και να έχουμε να δούμε 10 χρόνια νέες προσλήψεις μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού;

Τι και αν η κυβέρνηση ενέκρινε για το δήμο Παιονίας για τους 3.300 μαθητές που φοιτούν στα σχολεία της περιοχής για μάσκες, αντισηπτικά και λοιπά μέσα προστασίας, μόλις 15.000 € συνολικά (δηλαδή ούτε 5€ ανά μαθητή);

Tι και αν η κυβέρνηση ενέκρινε μόλις 24 καθαρίστριες με σύμβαση ορισμένου χρόνου (11 πλήρους απασχόλησης και 13 μερικής απασχόλησης) που έρχονται να προστεθούν στις 12 μόνιμες (που και αυτές δεν είναι όλες πλήρους απασχόλησης), υπεύθυνες για πάνω από 170 αίθουσες σε 42 σχολικές μονάδες χωρίς να υπολογίζονται οι κοινόχρηστοι και βοηθητικοί χώροι;

Τι και αν υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις Συλλόγων και Φορέων της περιοχής για τα εκπαιδευτικά ζητήματα και τις κτιριακές υποδομές της περιοχής;

Τι και αν έχουν υποβαθμιστεί συνολικά οι δομές υγείας της περιοχής μας και μάλιστα χωρίς βασικές ειδικότητες για παιδιά όπως παιδίατροi κ.α.;

Για όλα αυτά έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους η διοίκηση και η αντιπολίτευση του δήμου Παιονίας. Γι’ αυτούς “όλα βαίνουν καλώς” στην εκπαίδευση και το μόνο πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι οικογένειες τους στην περιοχή είναι η εκπαίδευση των προσφυγόπουλων στα σχολεία.

Εκμεταλλευόμενοι υπαρκτά προβλήματα που έχουν παρουσιαστεί στο προσφυγικό ζήτημα γενικά και πιο ειδικά στην εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, για τα οποία φέρει αποκλειστική ευθύνη η κυβέρνηση, θέλουν να αθωώσουν την πολιτική της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και των προηγούμενων κυβερνήσεων, να στοχοποιήσουν τα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων που γεννάνε φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά και την ίδια στιγμή να ψαρέψουν στα θολά νερά του ρατσισμού και του εθνικισμού που ξεχωρίζει τους ανθρώπους με βάση το χρώμα, τη θρησκεία, τη φυλή και όχι με βάση την ταξική τους θέση στην κοινωνία.

Είναι πρόκληση στο κοινό συναίσθημα μιας “προσφυγομάνας” περιοχής η εκμετάλλευση του δράματος των προσφύγων για να συγκαλυφθεί ο ρόλος των αστικών κυβερνήσεων, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αυτοί είναι οι πραγματικοί αντίπαλοι του λαού και όχι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που βιώνουν τα ίδια αδιέξοδα και προβλήματα με εμάς.

Απλά να τους θυμίσουμε ότι όποιος ανέχεται αυτή την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις διαχρονικά στην εκπαίδευση, είναι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ από τις ανάγκες των μαθητών και των οικογενειών τους και ρίχνει νερό στο μύλο των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων που έχουν αναπτυχθεί στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων, μετατρέποντας το αγαθό της μόρφωσης σε ένα ακριβό εμπόρευμα για λίγους.

Η διοίκηση Σιωνίδη βέβαια δεν περιορίστηκε σε αυτά. Στη συζήτηση για το ύψος των δημοτικών τελών δεν υιοθέτησε την άποψη της “Λαϊκής Συσπείρωσης” για μείωση των δημοτικών τελών σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και πανδημίας.

Με κριτήριο ότι οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα σηκώνουν σήμερα το 94% των φορολογικών βαρών στο επίπεδο του κρατικού προϋπολογισμού και την ίδια περίοδο η κρατική χρηματοδότηση της ΤΔ βυθίζεται και εντείνεται η υπερφορολόγηση των λαϊκών νοικοκυριών μέσω και των δήμων, προτείναμε:

• Την άμεση μείωση τους για τις λαϊκές γειτονιές, για τη λαϊκή κατοικία, τα μικρομάγαζα,

• Την κατάργηση τους για τους κοινοχρήστους χώρους των πολυκατοικιών, για τις μονογονεικές οικογένειες, τους πολυτέκνους, τους άνεργους, τους ενταγμένους στο ΚΕΑ, τα Αμεα, τους αναπήρους άνω του 67%, για εργατικά σωματεία, πολιτιστικούς, αθλητικούς φορείς.

Παράλληλα προτείναμε αυξήσεις σε τέλη και φόρους όπως : Τα τέλη καθαριότητας και φωτισμού για μεγάλες επιχειρήσεις, τράπεζες, εμπορικά κέντρα, σούπερ μάρκετ και γενικά τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, εργοστάσια, κλπ.
Οι παραπάνω προτάσεις δεν έγιναν αποδεκτές από τη διοίκηση, η οποία πρότεινε να παραμείνουν στα περυσινά επίπεδα, απόφαση που αποτελεί ευγενική χορηγία της απελθούσας διοίκησης Γκουντενούδη στην νέα διοίκηση Σιωνίδη, πριν από ένα χρόνο.

Το κερασάκι στην τούρτα αποτέλεσε η συζήτηση και λήψη απόφασης έγκρισης για το επιχειρησιακό πρόγραμμα του δήμου Παιονίας όπου σύμφωνα με τη διοίκηση όραμα της είναι “Η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και η προστασία των ευπαθών ομάδων με περιβαλλοντικά, κοινωνικά, πολιτιστικά ευαίσθητα μέτρα, με ταυτόχρονη εξέλιξη της κοινωνικής και υπηρεσιακής εκπαίδευσης και ανάπτυξης, ώστε να καταστεί ο δήμος Παιονίας αειφορικά βιώσιμος και αναπτυξιακός.”

Με στοιχεία αποκαλύψαμε ότι κανένας δήμος, σε συνθήκες κυριαρχίας των μονοπωλίων, δεν μπορεί να λύσει τα πραγματικά προβλήματα του τόπου που είναι η ανεργία, η φτώχεια, το μολυσμένο περιβάλλον. Είναι καθαρά θέμα κεντρικού σχεδιασμού και κατεύθυνσης της οικονομίας που σήμερα δεν έχει στο επίκεντρο της τις ανάγκες του λαού μας αλλά τα κέρδη των λίγων.

Η προστασία του Πάικου και της λεκάνης του Αξιού δεν μπορεί να γίνει σε συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου (αμμορυχεία, λατομεία κ.α.) και του φυσικού πλούτου της περιοχής (εμφιαλωτήρια πόσιμου νερού, υλοτομία, μόλυνση υπόγειων υδάτων κ.α.) για μια χούφτα επιχειρηματικά συμφέροντα που εκμεταλλεύονται αυτό τον πλούτο, ουσιαστικά χωρίς έλεγχο.

Η φτώχεια και η απληρωσιά δεν μπορούν να γιατρευτούν με κοινωνικά παντοπωλεία και επισιτιστικά προγράμματα. Λύνονται με μόνιμη και σταθερή δουλειά, με αξιοπρεπείς μισθούς, με πλήρη εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα που για την κυβέρνηση και τις τοπικές διοικήσεις αποτελούν άγνωστες λέξεις. Αποδείξαμε ότι η δημοτική αρχή με στοχευμένο τρόπο αγωνίζεται για τα συμφέροντα των επιχειρηματιών…».