Το «σύνδρομο»… του στρουθοκαμηλισμού
Για όσους εκεί, κατά δήμο Κιλκίς μεριά, η επίλυση του προβλήματος των παρανόμων χωματερών – διότι, ανεξαρτήτως του ότι δεν το παραδέχονται, αυτές υπάρχουν – φαντάζει «γρίφος», η «απάντηση» έρχεται… από το παρελθόν, και συγκεκριμένα από την δεκαετία του ’90!
Τότε που επί …κανονικού δήμου Κιλκίς, και επί δημαρχίας Αμανατίδη, λειτουργούσαν τα συμβούλια περιοχής, που, μεταξύ άλλων, είχαν ακολουθήσει στο θέμα αυτό μία συγκεκριμένη τακτική: Μία φορά τον χρόνο αποκομιδή όλων των αυθαιρέτων απορριμμάτων και μπάζων ή, αλλιώς, εξάλειψη των παρανόμων χωματερών, και ενδιαμέσως, ανά τακτά διαστήματα, έλεγχος δραστηριότητας παρανόμων αποθέσεων και επιβολή διοικητικών κυρώσεων στους παρανομούντες.
Αν μη τι άλλο, συνιστά τραγέλαφο και ειρωνεία, να αναφέρεται ως πρόταση και ιδέα στην αρχή της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα κάτι, που είχε καταστεί … πρακτική την τελευταία του 20ου, και το οποίο είχε απαλλάξει την τότε περιοχή ευθύνης δήμου Κιλκίς από την ρύπανση, που προκαλούν οι παράνομες χωματερές.
Είναι δυνατόν, να ήταν αυτό απλή υπόθεση ρουτίνας γιά τα τότε συμβούλια περιοχής και… «βουνό» γιά την διοίκηση του σημερινού υποτιθεμένου πολύ πιό αναβαθμισμένου δήμου Κιλκίς και τα αρμόδια όργανά του;
Σε κάθε περίπτωση οι ιθύνοντες αυτού του σημερινού δήμου θα πρέπει να απαλλαγούν από το «σύνδρομο» … του στρουθοκαμηλισμού, το οποίο καταδεικνύει η εμμονή τους σε μη ύπαρξη παρανόμων χωματερών, όπως αυτή της Δοϊράνης (θέμα που ανέδειξε το δημοσιογραφικό συγκρότημα του «Μαχητή»), και να οργανώσουν υπηρεσία καθαρισμού περιοχών από τέτοιες, αναθέτοντας το σχετικό έργο σε ιδιώτες εργολάβους.
Κατά μείζονα λόγο από την στιγμή που το παρελθόν τους προσφέρει και τον «οδηγό» και την λύση.
