Ψυχραιμία και αίσθηση του μέτρου χρειάζονται τώρα στον Κιλκισιακό
Εν τέλει ο Κιλκισιακός δεν απέφυγε τα χειρότερα.
Έτσι, γιά τρίτη φορά στην 53χρονη ιστορία του υπεβιβάσθη στην ανώτερη κατηγορία του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, φτάνοντας συνολικώς τους δέκα υποβιβασμούς.
Ο φετινός υπήρξε ο δεύτερος πιό οδυνηρός μετά τον αντίστοιχο του 1995 (από την γ’ εθνικη κατηγορία την δ’), καθώς, όπως και τότε, η ομάδα του Κιλκίς υστέρησε στην ισοβαθμία με άλλες που σώθηκαν.
Σε κάθε τέτοια περίπτωση οι πάντες επιδίδονται σε «κυνήγι μαγισσών» αναζητώντας αίτια και αιτίες, συνήθως «παρακάμπτοντας» το ότι ένας υποβιβασμός μπορεί να συντελεσθεί και από τις αγωνιστικές συγκυρίες και μόνον.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι δύο προαναφερθέντες, με τον Κιλκισιακό να χάνει την παραμονή γιά ένα βαθμό ή μία ελάχιστα καλύτερη «διασπορά» αποτελεσμάτων με το σύνολο των ισοβαθμησασών ομάδων.
Η θέση της σύνταξης επ’ αυτού είναι πάγια από καταβολής δημοσιογραφικού συγκροτήματος «Μαχητή»: Μπορεί ένας υποβιβασμός, ιδίως με τα χαρακτηριστικά των προαναφερθέντων, να «πονεί» και να δίνει «λαβή» γιά κάθε είδους σχόλια, αναλύσεις, προσεγγίσεις και αντιδράσεις ιδίως προς την κατεύθυνση των αιτίων και αιτιών, αλλά εκείνο, το οποίο προέχει, είναι η άμεση αντιμετώπιση των καταστάσεων και «κλυδωνισμών», που προκύπτουν από αυτόν, ώστε η ομάδα να «ισορροπήσει» και να ανασυνταχθεί αμέσως.
Και αυτό απαιτεί αποφυγή αντιδράσεων «εν θερμώ», περισυλλογή, ψυχραιμία, νηφαλιότητα, «καθαρό μυαλό» και, προπάντων, βούληση γιά κάθε ενέργεια, η οποία θα βοηθήσει την ομάδα να αναγεννηθεί, σαν τον φοίνικα, αμέσως από τις «στάκτες» της.
Διότι, εν προκειμένω, μπορεί καθένας να υποστηρίξει την δική του άποψη γιά το τι έφταιξε και βρέθηκε ο Κιλκισιακός σ’ αυτήν την θέση, εκείνο, όμως, που «μετρά» στην συγκεκριμένη συγκυρία είναι η απάντηση του καθενός και όλων μαζί στο ερώτημα «τί γίνεται από εδώ και στο εξής». Και δη μία έμπρακτη απάντηση.
Εξ ου και η πολύ πρόσφατη προτροπή της σύνταξης του δημοσιογραφικού συγκροτήματος του «Μαχητή» γιά άμεση «συστράτευση» όλων των καθ’ οιονδήποτε τρόπο σχετιζομένων με τον Κιλκισιακό πλευρών, ήτοι διοικητικών και εξωδιοικητικών παραγόντων, οικονομικών παραγόντων και φορέων, παλαιμάχων ποδοσφαιριστών, εν ενεργεία και παλαιμάχων προπονητών και απλών φίλων και υποστηρικτών, με «άξονες» δράσης:
-Την διατήρηση του νεανικού αλλά ήδη «μάχιμου» «κορμού» της ομάδας με την προσθήκη λίγων επιλεκτικών εμπείρων μονάδων, κατά προτίμησιν παικτών που ανεδείχθησαν από τον Κιλκισιακό, σταδιοδρόμησαν σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο (μέχρι και την α’ εθνική κατηγορία), και τώρα επιστρέφουν στα «πάτρια εδάφη» χωρίς να εξαρτώνται βιοποριστικώς από το ποδόσφαιρο.
-Την εξασφάλιση της οικονομικής εκείνης επιφανείας, η οποία να επιτρέπει την εύρυθμη λειτουργία της ομάδας, χωρίς υψηλό λειτουργικό κόστος, με διαχειριστικούς προσανατολισμούς τέτοιους, που με την σειρά τους να επιτρέπουν την ταυτόχρονη εύρυθμη λειτουργία του «φυτωρίου» της, γιά την απρόσκοπτη τροφοδοσία της σε έμψυχο δυναμικό.
-Την αδιάκοπη μέριμνα, με την συνδρομή και του δήμου Κιλκίς, γιά την διατήρηση του αγωνιστικού χώρου του δημοτικού σταδίου Κιλκίς στις σημερινές υψηλές προδιαγραφές, με ταυτόχρονη περαιτέρω εντατικοποίηση των ενεργειών και παρεμβάσεων γιά την προώθηση και των άλλων εκκρεμούντων θεμάτων υλικοτεχνικής υποδομής, όπως αθλητικό κέντρο, βοηθητικά γήπεδα, αναβάθμιση γηπέδων περιφερειακών οικισμών κα.
Όλα αυτά πάντα επί τη βάσει του πλαισίου, το οποίο είχε ορίσει η ιστορική γενική συνέλευση της Τετάρτης 29 Μαϊου 2013, και εντός του οποίου περικλείονται οι επιλογές μιάς στρατηγικής, η οποία εγγυάται την μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα επάνοδο του Κιλκισιακού στην θέση του «οικοδομήματος» του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Και οφείλουν οι πάντες περί τον Κιλκισιακό, παλαιοί και νέοι, να το εμπεδώσουν και να το «χωνέψουν»: Η επιλογή αυτής της στρατηγικής αποτελεί «μονόδρομο».
Είναι εύλογες σε κάθε δυσάρεστο γεγονός, όπως είναι ένας υποβιβασμός, η εκ μέρους κάποιων, είτε λίγων είτε πολλών, εκδήλωση συναισθημάτων όπως θλίψη, πικρία, στενοχώρια, ακόμη και οργή ή θυμός.
