Ψηφίζουμε γιά τον καλύτερο… διαχειριστή του «μνημονίου»!
Ρεπορτάζ Βαγγέλλης Αποστολίδης
Ο χρόνος μετρά πλέον αντιστρόφως γιά την διενέργεια των προώρων εκλογικών αναμετρήσεων, που και αυτές, όπως άλλωστε και το πρόσφατο δημοψήφισμα οργανώθηκαν και διενεργούνται …«φαστ τρακ» γιά να θυμηθούμε και μία διαδικασία, η οποία, όπως και πολλές άλλες σε τούτη την χώρα, «πέρασε και δεν ακούμπησε».
Σε λίγες ώρες οι Ελληνες πολίτες ή, γιά την ακρίβεια, ένα σημαντικό μέρος αυτών θα προσέλθει στις κάλπες, γιά να εκλέξει ποιοί θα εφαρμόσουν το νέο «μνημόνιο».
Είναι το τρίτο κατά σειρά, που έχει υπογράψει από το 2010 και μετά η χώραμας με τους δανειστές της, τα κράτη της «ευρωζώνης», την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ακολουθώντας μία μοναχική διαδρομή σε σχέση και με άλλες χώρες που εφαρμόζοντας ένα κατόρθωσαν να εξέλθουν από αυτό σχετικώς σύντομα.
Εμείς δυστυχώς είτε διότι «δεν τα εφαρμόζουμε» επί της ουσίας, όπως μας κατηγορούν οι δανειστές μας, είτε διότι η ίδια η εφαρμογή τους οδηγεί σε «βαθειά ύφεση» όπως τα κατηγορούν οι «αντιμνημονιακοί» συνεχίζουμε να παραμένουμε εντός των και να υπογράφουμε το ένα πίσω από το άλλο, παραμένοντας στην «ζώνη» των ελλειμμάτων της ύφεσης, της υψηλής ανεργίας, αλλά και του κοινωνικού αποκλεισμού σε ωρισμένες ακραίες περιπτώσεις.
Οι επικείμενες εκλογές επί της ουσίας, και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις αυτό που θα εκλέξουν είναι το ποιά κόμματα θα συμπράξουν γιά την εφαρμογή μιάς συγκεκριμένης πολιτικής, όπως αυτή ορίζεται από το ήδη υπογεγραμμένο τρίτο μνημόνιο την επομένη των εκλογών.
Και τούτο διότι η δυναμική των λεγομένων «αντιμνημονιακών» δυνάμεων είναι σαφές, ότι έχει «ξεφουσκώσει» αισθητά μετά από τα όσα έχουν διαδραματισθεί επί επτάμηνο πριν την παραίτηση της συγκυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, την εφαρμογή κεφαλαιακών ελέγχων από τις τράπεζες, της επανυποχώρησης σε υφεσιακό «έδαφος» και δημοσιονομικά ελλείμματα σε επίπεδο οικονομίας και οικονομικών δεδομένων.
Παρά το γεγονός ότι και σε αυτές τις εκλογές ο όρος «μνημονιακοί» και «αντιμνημονιακοί» τίθεται από ωρισμένα κόμματα όπως γιά παράδειγματα της Χρυσής Αυγής, του ΚΚΕ, της Λαϊκής Ενότητας, και άλλων είναι προφανές ότι η πολιτική ημερήσια διάταξη έχει μετατοπισθεί ετεροβαρώς προς την πλευρά αυτή του καλύτερου ή μάλλον των καλύτερων διαχειριστών εφαρμοστών του «μνημονίου», καθώς η περίπτωση εκλογής αυτοδύναμης κυβέρνησης συνιστά σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις-δημοσκοπήσεις ουτοπία.
Αυτό που πολιτικώς θα έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την προσεχή Δευτέρα είναι ποιά κόμματα θα αποτελέσουν την επόμενη συγκυβέρνηση και αν σε αυτά θα περιλαμβάνονται οι δύο «μονομάχοι» της Κυριακής ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ όπως πολλοί πιστεύουν ότι επιθυμεί αυτονοήτως η «ευρωζώνη» ή εάν θα περιλαμβάνει ένα κόμμα εκ των δύο και ωρισμένους εταίρους.
Κάτι το οποίο εν πολλοίς θα καθορισθεί και από το αποτέλεσμα της εκλογικής «μάχης», την πρωτειά αλλά και το πόσα τελικώς κόμματα θα εισέλθουν στην Βουλή και με τι αριθμητικούς συσχετισμούς εδρών.
Οι φωνές του παρελθόντος γιά την εφαρμογή του μέτρου της απλής αναλογικής (ΣΥΡΙΖΑ) «ακούγονται πλέον από πολύ βαθειά» και το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα θα είναι πολύ καθοριστικός παράγοντας γιά την διαμόρφωση των πολιτικών εξελίξεων από την Δευτέρα και είναι μαζί με την «μάχη» γιά την τρίτη θέση δευτερευόντως αυτό που κρατά σχετικά υψηλά το θερμόμετρο της πολιτικής αντιπαράθεσης, κυρίως σε επίπεδο κομματικών στελεχών και ελάχιστα σε επίπεδο κοινωνίας.
Η δύσκολη καθημερινότητα γιά πολλούς εκ των Ελλήνων ψηφοφόρων και η προοπτική εφαρμογής έτσι κι αλλιώς του τρίτου «μνημονίου» με ό,τι επώδυνο συνεπάγεται αυτό κρατά σε χαμηλά επίπεδα την κομματική αντιπαλότητα μεταξύ των πολιτών, είτε στις διά ζώσης επαφές του, είτε και ακόμη μέσω των «σόσιαλ μήντια» όπως δεν συνέβη πριν το πρόσφατο δημοψήφισμα.
Οπως έχουμε τονίσει κατά καιρούς η συμμετοχή στις εκλογές είναι έκφραση δημοκρατικής ευθύνης, τουλάχιστον γιά όσους θεωρούν τους εαυτούς των ως μέλη της ζώσας δημοκρατίας μας, και η ανάληψή της θα πρέπει να είναι ισχυρό καθήκον των πολιτών.
Ακόμη και αν την Δευτέρα επί της ουσίας «κυβέρνηση» θα είναι το νέο «μνημόνιο» και οι κυβερνώντες οι διαχειριστές-διαπραγματευτές του.
