Ο Στέφανος Χονδροματίδης ή «Σαλέας» συνεχίζει στα τραγουδιστικά «μονοπάτια» του Παραδείσου
Τον έλεγαν Στέφανο Χονδροματίδη, και καταγόταν από την Μ.Βρύση.
Όμως, ήταν παγκοίνως γνωστός ως ο «Σαλέας» του Κιλκίς, έχοντας γράψει την δική του ιστορία» ως τραγουδιστής, μουσικός, ιεροψάλτης και χορωδός, με ενασχόληση τέτοια, που έκανε την φήμη του να «ταξιδεύσει» πέραν των ορίων του νομού, σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Από την Παρασκευή 24.9.21 ο Στέφανος Χονδροματίδης, ο …«κατά κόσμον Σαλέας», «ταξιδεύει» με το «καράβι» της αιωνιότητας, στο δίχως γυρισμό «ταξίδι».
«Αναχώρησε» γι’ αυτό στα 74 του, ύστερα από απώλεια της «μάχης» με ανίατη ασθένεια, που τον «νίκησε»μόλις έξι μήνες μετά την διάγνωσή της.
Και «αναχώρησε», αφήνοντας την αίσθηση, ότι είχε να «δώσει» πολλά ακόμη στους χώρους, με τους οποίους συνδέθηκε η ζωή του. Μία ζωή ταυτισμένη με την μουσική και, κυρίως, το τραγούδι, με τον Στέφανο να περιλαμβάνει στο «ρεπερτόριό» του αρκετά είδη του, με φωνή ταιριαστή σε όλα, που την αναδείκνυαν η εκφραστικότητα, το ιδιαίτερο «χρώμα», η «κατάθεση ψυχής» και η αξιοσημείωτη τεχνική.
Με «εφόδιο την χαρισματική αυτή φωνή του και την εκ μέρους του εξαιρετική γνώση οργάνων, όπως το αρμόνιο, το ακκορντεόν και το πιάνο, ο «Σαλέας» του Κιλκίς συνιστούσε από μόνος του μία …«πλήρη ορχήστρα, κερδίζοντας την γενική εκτίμηση και φτάνοντας στο σημείο να γίνει περιζήτητος σε γιορτές, πανηγύρεις και ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Το μεγάλο «μεράκι» του ήταν η ιεροψαλτική, στην οποία επιδόθηκε με την ίδια με το απλό τραγούδι επιτυχία. Μάλιστα, εκτός από αυτές της γενέτειράς του, της Μ.Βρύσης, κάλυψε κατά καιρούς και ανάγκες άλλων χωριών σ’ αυτόν τον τομέα, ενώ έδινε το «παρών» στις δραστηριότητες του συλλόγου ιεροψαλτών Κιλκίς «Πέτρος ο Γλυκύς».
Όντας, επίσης, λάτρης του χορωδιακού τραγουδιού αλλά και ρέκτης των πολιτιστικών, και δη των μουσικών παραδόσεων του Πόντου, ο Στέφανος Χονδροματίδης απετέλεσε επί μακρόν στέλεχος της χορωδίας της ένωσης Ποντίων νομού Κιλκίς «Οι Αργοναύτες», έχοντας συμμετάσχει σε αρκετές εμφανίσεις της εντός και εκτός νομού Κιλκίς.
Όπως δε αναφέρεται ανωτέρω, χάρη σ’ αυτήν την εξαιρετική φωνητική και τραγουδιστική υποδομή δημιούργησε «όνομα» και ταξίδευσε κατ’ επανάληψιν σε Ελλάδα και εξωτερικό, έχοντας καταστεί περιζήτητος, ενώ με τις εμφανίσεις του φρόντιζε να επαληθεύει την προαναφερθείσα φήμη του, την οποία ενίσχυε η δισκογραφική δουλειά του (βινύλιο,CD).
Συγχρόνως, έχαιρε της αγάπης και της συνεχούς επιδοκιμασίας των νέων τραγουδιστών, καθώς όχι απλώς βρισκόταν μονίμως στο πλευρό τους, αλλά με τις περιεκτικές συμβουλές και προτροπές του τους ενεθάρρυνε και τους στήριζε αδιαλείπτως στον δικό τους αγώνα γιά ανάδειξη, αναγνώριση και καταξίωση.
Αγαπητός ήταν και σε όλη την κιλκισιώτικη κοινωνία, Μ.Βρύσης, Κιλκίς και νομού, και γιά την ευγένεια, την ανοικτοκαρδία , την δοτικότητα και τους χαμηλούς τόνους του, που αναδεικνύονταν και κατά την ενεργό συμμετοχή του σε κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα του τόπου.
Σχέσεις είχε και με τον χώρο του αθλητισμού, και κυρίως του ποδοσφαίρου, χωρίς, όμως, να ενασχοληθεί συστηματικώς με αυτόν, αν και γόνος οικογένειας σχετιζομένης με αυτόν, καθώς το τραγούδι τον «απορρόφησε» ολοκληρωτικώς.
Με όλα αυτά ο Στέφανος Χονδροματίδης, ο «Σαλέας» του Κιλκίς, «συνέθεσε» μιάν «εικόνα» ή «πορτραίτο», από εκείνα που μένουν ανεξίτηλα στην συλλογική συνείδηση.
Έτσι, μπορεί μεν το θλιβερό άγγελμα της «φυγής» του «γιά πάντα» να «βύθισε» σε πένθος αυτήν την κοινωνία, πλην όμως δεν σήμανε σε καμμία περίπτωση το τέλος της παρουσίας του στην σκέψη και την μνήμη της.
Μπορεί, δηλαδή, αυτή να συνόδευσε στην «τελευταία κατοικία» του το φθαρτό σώμα του, όμως η μορφή του δεν θα παύσει ποτέ να είναι εδώ παρούσα, και η μνήμη του θα είναι αιωνία.
Καλό κατευόδιο Στέφανε Χονδροματίδη ή «Σαλέα» και καλή συνέχεια στα τραγουδιστικά και μουσικά «μονοπάτια του Παραδείσου».
