Ανδρουλάκης για πρόεδρος, Εδεσσαϊκού
Γράφει ο Αθανάσιος Τατάρογλου
Τι γίνεται όταν είσαι «νεούδι», έχεις την εύνοια και δε θες να κλείσεις πόρτες; Είσαι ευγενικός, δείχνεις τον καλύτερο σου εαυτό και μιλάς γενικά. Μπορείς να το κανείς αυτό για πολύ καιρό; Η απάντηση είναι προφανώς όχι. Μπορείς να κρατάς ισορροπίες αλλά όταν έρθει η ώρα να πάρεις θέση αυτή πρέπει να είναι ξεκάθαρη, για να μπορείς να είσαι συνεπής με τον εαυτό σου. Αν δεν το κανείς τότε θέτεις σοβαρή υποψηφιότητα για πρόεδρος… του Εδεσσαϊκού.
Στη πρόσφατη πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο Αλέξης μας, ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης αποφάσισε η παράταξη που εκπροσωπεί να στηρίξει την πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όλα καλά μέχρι εδώ. Έστω λοιπόν πως η πρόταση δυσπιστίας μαζεύει τις απαιτούμενες θετικές ψήφους και διαλύεται η Βουλή. Η πρόεδρος της Δημοκρατίας δίνει διερευνητική εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης σε όλα τα κόμματα. Αν δεν τελεσφορήσει η δημιουργία κυβέρνησης τότε η χώρα οδηγείται σε εκλογές. Η τωρινή κυβέρνηση, να σημειώσω σε αυτό το σημείο πως έχει αυτοδυναμία.
Επανέρχομαι στη δήλωση του κ. Ανδρουλάκη ο οποίος μετά την απόφαση του να στηρίξει την πρόταση δυσπιστίας αντί να βάλει τελεία στη σκέψη του και να συνεχίσουμε όλοι αμέριμνοι τις δουλειές μας, συνέχισε λέγοντας πως παρόλο που θα ψηφίσει θετικά τη πρόταση, δεν θέλει η χώρα να πάει σε εκλογές. Και κάπου εδώ είναι που βγαίνει ο πρόεδρος του Εδεσσαΐκου για να καταφέρουμε να συνεννοηθούμε ενώ ένα «Πωτς γκένεν άτο;» φωνάζει ο Ουγκουνσότο μέσα μας. Όποιος κατάλαβε να μας πει κι εμάς.
Έστω λοιπόν πως καταλάβαμε «τι θέλει να πει ο ποιητής» και όντας γεμάτοι καλή πρόθεση, αγάπη, φροντίδα, στοργή και προδέρμ χαμογελάμε στον Νίκο. Οφείλουμε όμως να του πούμε πως η κίνηση του αυτή ήταν λάθος. Αρχικά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, αν παιζόταν στοιχηματικά θα είχε το προφανές, απόδοση 1,01. Οπότε ο Νίκος ήξερε. Και ήξερε ότι η δική του ψήφος είτε ήταν υπέρ είτε κατά τίποτε δε θα άλλαζε στο αποτέλεσμα. Όμως θα άφηνε το στίγμα της. Η ψήφος του θα έδειχνε με ποιες δυνάμεις τοποθετείται πιο κοντά και τι θεωρεί υγιές. Με την συμπόρευση με το ΣΥΡΙΖΑ στη στήριξη της πρότασης δυσπιστίας τοποθετεί το ΚΙΝΑΛ στο ράφι με την αριστερά του Αλέξη Τσίπρα και με όσα αυτή συνεπάγεται. Από την άλλη με την καταψήφιση της πρότασης δυσπιστίας τοποθετούσε το ΚΙΝΑΛ σε έναν χώρο με πολύ μεγαλύτερη δυναμική. Σε αυτόν της λογικής. Στο κέντρο. Όχι γιατί θα στήριζε τη Νέα Δημοκρατία, σε καμία περίπτωση αλλά γιατί το να είσαι δίπλα σε μια παράταξη που είναι μετριοπαθής και φιλελεύθερη είναι πιο σύγχρονο από το να σταθείς κοντά σε λαϊκιστές που αποτελούν το παρελθόν. Εκτός κι αν ο κ. Ανδρουλάκης τοποθετεί εκεί το κόμμα του, σε χαμηλά επίπεδα αριστερού λαϊκισμού. Να μας πει για να ξέρουμε τι να περιμένουμε από εκείνον στο μέλλον.
Σκίτσο του Χρήστου Παπανίκου για το Ελλάδα24
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα μου, πατήστε εδώ.
Μπορείτε να υποστηρίξετε τη δουλειά μου, κάνοντας κλικ εδώ ▶
