«Αναχώρησε» γιά την «Ουράνια Πολιτεία» ο Γιώργος Σακαρίδης

Από την Τετάρτη 6.7.22 η κοινωνία του Κιλκίς αισθάνεται «φτωχότερη» μετά το θλιβερό άγγελμα της ολοκλήρωσης του επιγείου κύκλου ζωής του επιχειρηματία Γιώργου Σακαρίδη, που απεβίωσε σε ηλικία 77 ετών από επιπλοκές ανίατης νόσου, με την οποία έδωσε με δύναμη ψυχής, καρτερικότητα και αξιοπρέπεια πολυετή «σκληρή μάχη».

«Έκλεισε», έτσι, ένα «κεφάλαιο» της ζωής τούτου του τόπου, καθώς ο εκλιπών ήταν γόνος ιστορικής οικογένειας του Κιλκίς, με «ρίζες» από το Ακ Αλάν ή Ακαλάνι Ανατολικής Θράκης, και υπήρξε άξιος συνεχιστής μιάς παράδοσης, που δημιούργησε ο αείμνηστος πατέρας του Σαράντης στην παρασκευή και διάθεση τυροκομικών προϊόντων, με φήμη που υπερέβαινε τα όρια του νομού. Μάλιστα υπήρξαν χρονιές που τα προϊόντα αυτά, ιδίως δε ο «τυρός φέτα-τελεμές», διακρίθηκαν με μετάλλια στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Την ίδια δυναμική συνέχεια ο Γιώργος Σακαρίδης την είχε δώσει και σε ό, τι αφορά στο, επίσης φημισμένο, παντοπωλείο της οδού Καπέτα λίγο πριν την διασταύρωση με την Μοσκώφ, δημιούργημα και αυτό του πατέρα του.

Και οι δύο περιπτώσεις στοιχειοθετούν λαμπρά παραδείγματα νέου ευκατάστατης οικογένειας, που δεν αρκείται στα «εύκολα» και δεν περιορίζεται στα κεκτημένα, αλλά, τουναντίον, επιδιώκει να προσθέσει σ’ αυτά το «κάτι παραπάνω», εμφορούμενος από το πνεύμα του ρητού «εχθρός του καλού το καλύτερο».

Πέραν αυτού, ο Γιώργος Σακαρίδης απέκτησε γνωστικά, κοινωνικά, πνευματικά και πολιτιστικά εφόδια, που τον κατέστησαν κατ’ εξοχήν κοινωνικό άνθρωπο με ποικίλα ενδιαφέροντα, δύο στοιχεία του χαρακτήρα του τα οποία διατηρούσαν μονίμως εν ενεργεία τις «κεραίες» της ευαισθησίας του γιά όλα τα δρώμενα και τεκταινόμενα σε τούτο τον τόπο.

Εξ ου και τα ουκ ολίγα πεδία ανάπτυξης της δικής του δραστηριότητας, με ανάμιξη στο επιχειρηματικό γίγνεσθαι, στην κοινωνική μέριμνα, στην πολιτιστική και αθλητική δραστηριότητα, είτε ως ενεργός παράγων είτε ως στήριγμα.

Έχοντας γαλουχηθεί με τα ιδεώδη του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας και συνδυάζοντας την ευσέβεια με το ανοικτό πνεύμα, αφ’ ενός μεν προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στην τοπική Εκκλησία, αφ’ετέρου δε ενεργοποιήθηκε σε φορείς των προαναφερθέντων τομέων, η δραστηριότητα των οποίων συνέβαλε και συμβάλλει στην άνοδο της ποιότητας ζωής του Κιλκίς και στην ευρεία φήμη του γιά θετικούς λόγους.

Ανάλογη ήταν η στάση του και απέναντι στον εμπερίστατο συμπολίτη και συνάνθρωπο. Πάντα «έτεινε ευήκοον ους» στα κοινωνικά προβλήματα, πάντα ήταν έτοιμος να προσφέρει ανυστερόβουλα την βοήθειά του σε άνθρωπο, που είχε επιτακτική ανάγκη αυτής.

Έδινε το «παρών» σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις, συμμετέχοντας τόσο στην χαρά όσο και στην λύπη, μακριά από κάθε διάκριση ή επιλεκτικότητα.

Με το ίδιο πνεύμα προσέγγιζε όλους τους ανθρώπους τούτου του τόπου, προτάσσοντας στα κριτήριά του τον χαρακτήρα και το ήθος του καθενός και «παρακάμπτοντας» υποκειμενικά στοιχεία και αντιλήψεις που δημιουργούν κοινωνικές «τριβές» και διαιρέσεις.

Υποστήριζε με σθένος τις ιδέες και απόψεις του γιά τα διάφορα ζητήματα, αλλά ταυτοχρόνως πλειοδοτούσε σε σεβασμό και ανεκτικότητα έναντι όσων υποστήριζαν διαφορετικές.

Στην ζωή του έδωσε με άριστα «εξετάσεις» και ως οικογενειάρχης, έχοντας έλθει «εις γάμου κοινωνίαν» με την Κυπριοτοπούλα Ερατώ, με την οποία απέκτησε τρία άξια τέκνα, τον Σαράντη, την Θάλεια και τον Αλέξανδρο, συνθέτοντας μιάν οικογένεια με έντονη παρουσία στα του Κιλκίς γενικώς, με αποκορύφωμα την κοινή δράση τους ως μελών και στελεχών του Λυκείου Ελληνίδων Κιλκίς.

Σημειώνεται, τέλος, ότι στο οικόπεδο, στο οποίο υπήρχε το ιστορικό παντοπωλείο Σακαρίδη ανεγέρθηκε κτίριο, το οποίο επί αρκετά χρόνια στέγασε τις υπηρεσίες του εμπορικού και βιομηχανικού επιμελητηρίου (ΕΒΕ) Κιλκίς, έναν από τους φορείς στην δράση των οποίων είχε δώσει το «παρών» όχι μόνον ο Γιώργος Σακαρίδης, αλλά και ο μικρότερος αδελφός του Χρήστος, που είχε διατελέσει και πρόεδρός του.

Ιδού, λοιπόν, γιατί το θλιβερό άγγελμα της εκδημίας του καλού συμπολίτη, προκάλεσε συγκίνηση και την αίσθηση της δημιουργίας ενός δυσαναπλήρωτου κενού στην κοινωνία του Κιλκίς.

Όμως, όπως συμβαίνει με κάθε τέτοιο άνθρωπο, αυτή θα στερείται μόνο την φυσική παρουσία του.

Διότι, χάρη στον βίο του και τα πεπραγμένα του, η μορφή του Γιώργου Σακαρίδη «αποτυπώθηκε» ανεξίτηλη στην συλλογική συνείδηση του Κιλκίς, γι’ αυτό και η μνήμη του θα είναι αιωνία, αφού αυτός θα ζη γιά πάντα στις σκέψεις και τις καρδιές.
Αναπαύου, λοιπόν, «εν σκηναίς δικαίων» αξιομακάριστε αδελφέ ημών Γεώργιε Σακαρίδη.
Και καλή Ανάσταση.