Ανάμεσα στο φτερούγισμα σιγουριάς και στο φτεροκόπημα της καρδιάς

Όλοι μας χαιρόμαστε με τη χαρά σας, νέοι και νέες της Παιονίας και της Γέφυρας, όσοι περάσατε και το κατώφλι των ΤΕΙ και των ΑΕΙ, σε κάποια σχολή των επιλογών σας είτε κι εκεί που σας “προτίμησε” το σύστημα βαθμιδωτής αξιολόγησης. Μια χαρούμενη ανάσα για τους οικείους σας, ένα σιγουρεμένο χαμόγελο για σας. Χαρά σας και χαρά τους, κι από κοντά χαρά όλων μας όσων σας προσμένουμε χειριστές της διάρκειας της κοινωνίας μας. Οι εξετάσεις βαθμολόγησαν τα όνειρά σας με την αισιοδοξία, αναπόδραστη πλέον από το σχεδιαστικό σας πρόγραμμα, επιδότηση στο συναισθηματισμό φορτισμένο από τόσα “ναι”. “Ναι” για τον κόπο και την προετοιμασία, “ναι” για την απόδοση και την επιτυχία.

Γι᾽ αυτό και συμμετέχουμε στον ενθουσιασμό σας, όσων διάβηκαν το κατώφλι της λεγόμενης ανώτερης κι ανώτατης παιδείας, όσο κι αν η γνώση σήμερα δεν είναι συνονόματη με την αγωγή, ούτε του βίου ούτε της ζωής, όπως συνέβαινε πριν μερικές δεκαετίες.
Σφίγγω το χέρι και στη νεολαία μας που πέρασε μόνο από το κατώφλι των εξετάσεων, κι ας βρέθηκε τελικά σε στάση αναμονής για μια νεότερη, πιο σίγουρη απόπειρα επιτυχίας. Κάθε αγώνισμα είναι μια “δυνάμει” στόχευση της επιτυχίας. Η επιτυχία δεν μονοπωλείται από τους πρωταθλητές, αλλά κι από όλους τους συμμέτοχους της προσπάθειας. Όλοι σας επιδοτήσατε την αμοιβαία προσπάθεια πάνω στο βήμα της περισσότερης γνώσης, της αρτιότερης κατάρτισης, κι αυτό είναι σπουδαία κατάθεση στο πάντοτε ανοιχτό κεφάλαιο που ονοματίζεται ως επιστήμη και επιστήμονες, σχεδιασμός και σχεδιαστές για ένα πληρέστερο αύριο.
Σταθήτε ο ένας δίπλα στον άλλο, χωρίς αισθήματα υπεροχής η μειονεξίας. Και οι ρίζες χρειάζονται (κι ας δεν φαίνονται, χωμένες στη γη) και τα κλαδιά χρειάζονται (κι ας φαίνονται μόνον αυτά), για να στέκεται το δέντρο της κοινωνίας. Ο ένας μας έχει ανάγκη του άλλου, έτσι μας έμαθε η ρωμιοσύνη, έτσι μας το διδάσκει αδιάκοπα η Εκκλησία.

Έτσι σας εύχομαι να συνεχίσετε να συμβαδίζετε στη ζωή, πάντοτε με τη συναίσθηση πως η ζωή με τις επιτυχίες και τις προσώραν αποτυχίες της δεν είναι το τέρμα. Είναι μια διάρκεια αφετηρίας και μια προώθηση του σκοπού της ανθρωπινότητάς μας, όπως το όρισε και το θέλει, το αναδέχεται και το επιδοτεί, το γεμίζει και το καρποδοτεί με λογιώ-λογιώ θείες ευλογίες ο Θεός μας, η προαιώνια Σοφία του Πατέρα, ο Χριστός μας.
Καλό ξεκίνημα για όλους σας. Ο Χριστός κι η Παναγιά μαζί με όλους.