Ειρήνη Αγαθοπούλου: Υπέγραψε ανάθεση έργου κατ’ ευθείαν σε …συγγενή της

Κατ’ ευθείαν ανάθεση έργου παροχής υπηρεσιών σε …συγγενικό πρόσωπό της, κόστους 13.000 ευρώ, στις 24 Απριλίου 2015, ελάχιστο διάστημα μετά την τοποθέτησή της ως προέδρου κρατικού φορέα, σε μία από τις πρώτες αποφάσεις που υπέγραψε!

Ιδού τι εννοεί ως νέο «ήθος» σε αντιδιαστολή με τα παλαιά «αμαρτωλά» το πάλαι ποτέ δικομματισμού και ύστερα συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ η πρώην βουλευτής Κιλκίς του ΣΥΡΙΖΑ και από τις αρχές Απριλίου του 2015 τοποθετημένη πρόεδρος του κέντρου ερευνών γιά θέματα ισότητας (ΚΕΘΙ) Ειρήνη-Ελένη Αγαθοπούλου.

Ιδού ένα ακόμη «χτυπητό» παράδειγμα της πολιτικής ζωής του τόπου, από εκείνα που κάνουν το πενόμενο και χειμαζόμενο από τα προβλήματα και την ανέχεια λαό να θυμάται την παροιμία «Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς» ή την φράση «Μία από τα ίδια, όλοι το ίδιο είναι».

Η απόφαση της κ. Αγαθοπούλου γιά το συγκεκριμένο θέμα, φέρει αριθμό πρωτοκόλλου ΔΣ/333/06/24.4.15, και αφορά στον θείο της Μάρκο Χατζησάββα.

Βεβαίως βασίζεται πάνω σε σειρά διατάξεων, τις οποίες μπορεί να επικαλεσθεί τόσο η ίδια όσο και το ωφελούμενο πρόσωπο, γιά να υποστηρίξουν την νομιμότητα της πράξης.

Όμως, δεν παύει να αποτελεί κατ’ ευθείαν ανάθεση, που ειδικότερα στην συγκεκριμένη δυσμενέστατη οικονομική συγκυρία με την δραματική κατάσταση σε όλους τους φορείς, και με τον απλό κοσμάκη να αντιμετωπίζει πρόβλημα ακόμη και στοιχειώδους επιβίωσης, συνιστά τουλάχιστον πρόκληση του κοινού αισθήματος.

Καθίσταται δε πολύ περισσότερο προκλητική και απαράδεκτη, από την στιγμή που γίνεται με απόφαση εκπροσώπου της Πολιτείας ανήκοντος στον πολιτικό εκείνο χώρο, που διακήρυξηε και διακηρύσσει σε όλους τους τόνους την ισότιμη μεταχείριση των πολιτών χωρίς καμμία διάκριση και επαγγέλλεται ένα καινούργιο ήθος στην δημόσια διοίκηση, αποτελώντας την πρώτη στην ελληνική πολιτική ιστορία κυβέρνηση της Αριστεράς.

Μία πράξη, που αυτομάτως «ακυρώνει» αυτές τις διακηρύξεις, και εγείρει μείζον πολιτικό και ηθικό θέμα γιά το πρόσωπο, το οποίο προέβη σ’ αυτήν.

Μία πράξη γιά την οποία καλούνται να τοποθετηθούν δημοσίως τόσο η πολιτική ηγεσία του αρμοδίου υπουργείου, δηλαδή η κυβέρνηση, όσο και ο πολιτικός φορέας στον οποίο δραστηριοποιείται το συγκεκριμένο πολιτικό πρόσωπο δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μια πράξη γιά την οποία θα έπρεπε να επιδείξουν ανάλογη ευαισθησία τα μέσα ευρείας επικοινωνίας, ιδίως δε η μερίδα εκείνων, που έσπευσαν να …«καταβροχθίσουν» πρώην κυβερνητικό στέλεχος γιά ανάληψη χρημάτων συγγενικού προσώπου του από τράπεζα, πράξη, μάλιστα, που δεν σχετίζεται με την λειτουργία κρατικού φορέα ή υπηρεσίας, ώστε να γίνεται λόγος γιά πρόκληση στον ίδιο βαθμό με αυτήν της κ. Αγαθοπούλου.

Το πιό τραγελαφικό και οξύμωρο στην περίπτωση είναι, ότι η πρώην βουλευτής Κιλκίς συγκαταλέγεται στην μερίδα εκείνη στελεχών του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, που «χάλασαν τον κόσμο», όταν ο εκδότης της «Ημερήσιας» Γιώργος Περπερίδης, στέλεχος του χώρου, ασκούσε δριμεία κριτική γιά αντιδεοντολογικές συμπεριφορές και κακώς κείμενα σ’ αυτόν, ζητώντας μετ’ επιτάσεως ….την διαγραφή του!

Προφανώς επειδή γι’ αυτά τα στελέχη η «δημοκρατία» εκτείνεται μέχρι εκεί που φτάνει …ο δικός τους λόγος, μη αφήνοντας καμμία θέση στον αντίλογο και την διαφορετική άποψη, ενώ πράξεις σαν της κ. Αγαθοπούλου είναι «αντιδημοκρατικές» μόνον όταν προέρχονται …από τους «άλλους»!

Μήπως, εν τέλει, ο πολιτικός αυτός χώρος, στον οποίο ο λαός στήριξε τόσες ελπιδες αλλαγών γιά ένα καλύτερο αύριο, έχει προσβληθεί από …σύνδρομο αυτοκαταστροφής ή αυτοκτονικές τάσεις;

Εν πάση περιπτώσει κάποιοι σ’ αυτόν κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους, ώστε το «πρώτη φορά Αριστερά» στην διακυβέρνηση της χώρας να γίνει και η ….τελευταία.

«Στάχτη στα μάτια» και …επανάληψη
Εν τω μεταξύ, γιά λόγους που δεν έγιναν γνωστοί σε εμάς η επίμαχη απόφαση δεν εκτελέσθηκε.
Ωστόσο, το θέμα επανήλθε καθώς λίγο αργότερα, στις 19 Μαϊου 2015 ακολούθησε άλλη απόφαση (ΔΣ/335/05/19.5.15) κατ’ ευθείαν ανάθεσης στο ίδιο πρόσωπο, αυτήν την φορά γιά δύο μήνες με ποσό πέντε χιλιάδων ευρώ!

Μάλιστα, πάνω σε αναλογική βάση το εν λόγω πρόσωπο ωφελείται περισότερο, καθώς η μηνιαία αμοιβή του γιά τις όποιες υπηρεσίες θα προσφέρει θα υπερβαίνει τις δύο χιλιάδες ευρώ, έναντι των λίγο πάνω από τα 1850 με την προηγούμενη ανάθεση.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο η κ. Αγαθοπούλου απλώς …επαληθεύει πλήρως τα όσα της καταμαρτυρούνται, και τα οποία εγείρουν σοβαρό ζήτημα πολιτικής δεοντολογίας και ηθικής τάξης.
Αρα η κριτική στο πρόσωπό της ισχύει στο ακέραιον!

Η απάντηση της κ. Αγαθοπούλου στην κριτική του «Μαχητή»
Από την πρώην βουλευτή Κιλκίς Ειρήνη-Ελένη Αγαθοπούλου λάβαμε την ακόλουθη επιστολή:
«Σχετικώς με το πρωτοσέλιδο της «Ημερήσιας» του νομού Κιλκίς της 25ης Ιουλίου 2015 και το πρωτοσέλιδο του «Mαχητή» της 28ης Ιουλίου 2015 και παρά την ένταση και την επιμονή των δημοσιευμάτων, ένα πράγμα έχω να πω σε ό,τι με αφορά: Όλες, και όχι μόνον αυτές που αναφέρονται στο δημοσίευμα – οι διαδικασίες στον φορέα που έχω την τιμή να προεδρεύω, είτε αφορούν σε προμήθειες είτε προσλήψεις κτλ, υλοποιούνται με τον πιό υποδειγματικό και νομότυπο τρόπο, με αξιοκρατία και σεβασμό στη δύσκολη συγκυρία για τη χώρα. Αν κάποιος έχει ασχοληθεί έστω και λίγο με την δημόσια διοίκηση, θα ξέρει ότι η πρακτική της κατ’ ευθείαν ανάθεσης ακολουθείται κατά κόρον και είναι καθ’ όλα νόμιμη και διαφανής, ιδιαιτέρως όταν τηρούνται τα αξιοκρατικά πρότυπα. Αν παρ’ όλα αυτά, κάποιος αμφισβητεί στο δημόσιο λόγο τις προθέσεις και τις πράξεις μου, απομένει σε αυτόν να το διερευνήσει στα σοβαρά – και όχι όπως ο κ. Περπερίδης – και να το αποδείξει, αλλιώς παραμένει ένας κοινός συκοφάντης.

Αναφέρομαι προσωπικά στον κ. Περπερίδη, έχοντας την πεποίθηση ότι η (όχι μόνο πρόσφατα) αήθης στάση των παραπάνω εφημερίδων απέναντί μου, απορρέει από ιδιοτελή κίνητρα και φαντασιώσεις αποκλειστικώς του ιδίου και ουδείς εκ των συνεργατών του την συμμερίζεται. Αναρωτιέμαι, αν το ΚΕΘΙ ανέθετε κάποιες υπηρεσίες στον Γιώργο Περπερίδη, θα ήταν ηθικό, με βάση την ανόητη πάντα εκδοχή πολιτικής ηθικής που επικαλείται; Αν ο φορέας που διευθύνω δημοσίευε μερικές πληρωμένες διαφημίσεις στα ενημερωτικά του μέσα, θα θεωρούσε τον εαυτό του και τα μέσα του το ίδιο ευάλωτα σε σχολιασμούς τέτοιου είδους; Ή μήπως, τελικώς αυτό ακριβώς είναι και το κίνητρο για τα αήθη δημοσιεύματα;

Ο βίος και η πολιτεία όλων μας είναι γνωστά στην τοπική κοινωνία του Κιλκίς.

ΥΓ: Η δημοσιογραφική δεοντολογία επιβάλλει την υποχρέωση του δημοσιογράφου-συντάκτη να προβάλει, να παραθέσει με τα ίδια στοιχεία, στην ίδια θέση και στην ίδια έκταση με το κύριο δημοσίευμα, την άποψή μου, την οποία θα έπρεπε να έχω κληθεί εγκαίρως να διατυπώσω.( audiatur et altera pars= ας ακουστεί και η άλλη πλευρά)

…”Ψιλά γράμματα” για το δημοσιογραφικό ήθος του κ. Περπερίδη».

Σημείωση της σύνταξης:
Με την δηλωτική απύθμενου θράσους «απάντησή» της η κ. Αγαθοπούλου ουσιαστικώς ομολογεί, ότι ….κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια!
Διότι, το συγκεκριμένο δημοσίευμα αναφερόταν συγκεκριμένα στο ζήτημα ηθικής τάξης που ανακύπτει σε οποιαδήποτε περίπτωση κατ’ ευθείαν ανάθεσης έργου από κυβερνητικό ή κρατικό αξιωματούχο σε ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ, και όχι γενικόλογα σ’ αυτήν καθ’ εαυτήν την ανωτέρω ανάθεση.
Από εκεί και πέρα αποτελεί δικαίωμα της κ. Αγαθοπούλου, να συμπλέει σε ό,τι αφορά στον «υποδειγματικό και νομότυπο τρόπο» της συγκεκριμένης ανάθεσης με τον άλλοτε υπουργό της ΝΔ κ. Βουλγαράκη, που είχε προβεί «εις πλείστας όσας» παρομοίους αναθέσεις σε …ακόμη πιό στενό συγγενικό πρόσωπό του, «εισπράττοντας» …την καθολική κατακραυγή και αποδοκιμασία της ελληνικής κοινής γνώμης.

Επίσης, προφανώς από …κεκτημένη ταχύτητα, η επικαλούμενη τους τύπους πρώην βουλευτίνα του νομού …«παίρνει παραμάζωμα» ειδικώς τον εκδότη της «Ημερήσιας» και διευθυντή του «Μαχητή του Κιλκίς» ενώ το συγκεκριμένο δημοσίευμα είναι ανυπόγραφο!
Και έχει το απύθμενο θράσος να απαξιώνει το δημοσιογραφικό ήθος του διοικητικού στελέχους του μακροβιοτέρου δημοσιογραφικού συγκροτήματος του νομού Κιλκίς, που σαράντα χρόνια από την ίδρυσή του δίδαξε και διδάσκει αυτό το ήθος, παλεύοντας ενάντια σε κάθε εξάρτηση, κάτι που την διανυομένη παρατεταμένη περίοδο κρίσης «πλήρωσε» ακριβά με την κατά 50% μείωση του προσωπικού του.

Και εντάσσεται προφανέστατα στο ίδιο πλαίσιο απύθμενου θράσους η διά του υστερογράφου απαράδεκτη υπόδειξη προς το δημοσιογραφικό συγκρότημά μας να πράξει αυτό, που το ίδιο καθιέρωσε στα μέσα ενημέρωσης του νομού ως ….αυτονόητο! Ως να έδωσε πολλά έως σήμερα δείγματα γραφής σε …«φίμωση» (;) του αντιλόγου!

Ο δικός μας αντίλογος στην δική της αμετροέπεια είναι ένα απλό ερώτημα:
Εως το 2012, που ξαφνικά, και με τις «πλάτες» άλλων, προέκυψε πολιτική παράγοντας τούτου του τόπου, ποιά ήταν η σχέση της με αυτόν και ποιές οι γνώσεις της σε πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις, που χαρακτηρίζουν την ζωή και την καθημερινότητά του;

Στην προκειμένη περίπτωση έχει απόλυτη εφαρμογή το πανάρχαιο και διαχρονικώς επίκαιρο ρητό «κρείττον το σιγάν».

Το νόμιμο είναι και «ηθικό»; Ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε!
Ο εκδότης της «Ημερήσιας» και διευθυντής του «Μαχητή του Κιλκίς» Γιώργος Περπερίδης απαντά στην κριτική που άσκησε η κ. Αγαθοπούλου αναφέροντας τα εξής:
Η κ. Αγαθοπούλου επιλέγει την τακτική του «πετάμε την μπάλλα στην εξέδρα», και για την «ταμπακέρα» ούτε λόγος.

Στην αρχή, με περισσή αλαζονεία και ως να μην συμβαίνει τίποτε, παραδέχεται ότι με νόμιμο (ή μήπως νομιμοφανή;) τρόπο προχώρησε σε κατ’ ευθείαν ανάθεση εργολαβικού έργου στον θείο της. Και, αφού προσπεράσει πολύ γρήγορα την «θεάρεστη» και απολύτως «αξιοκρατική» της ενέργεια, επιδίδεται στην προσφιλή τακτική όλων όσων έχουν λερωμένη τη φωλιά τους. Δηλαδή, επιτίθεται στον εκδότη της εφημερίδας με ύβρεις και προσβλητικούς υπαινιγμούς, επειδή τολμήσαμε να ελέγξουμε τα έργα και τις ημέρες της περί ης ο λόγος «έμπειρης», δοκιμασμένης και υπεράνω πάσης υποψίας «πολιτικού».

Και για μεν τα έργα της, η κ. Αγαθοπούλου επιβεβαιώνει με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο, ότι για να ασχοληθεί κάποιος με την πολιτική, εκτός από το επώνυμο, χρειάζονται και κάποιες ικανότητες. Για δε τις ημέρες της, διαβεβαιώνουμε τόσο την κ. Αγαθοπούλου όσο και τον οποιοδήποτε ή την οποιαδήποτε που διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα, ότι δεν προτιθέμεθα να υποχωρήσουμε στο έωλο επιχείρημα ότι «το νόμιμο είναι και ηθικό» και θα συνεχίσουμε να ασκούμε τη δημοσιογραφία προς όφελος του ελληνικού λαού, και όχι υπέρ των «νόμιμων ημετέρων».

Κατανοούμε τον πανικό της κ. Αγαθοπούλου, και το μόνο που έχουμε να της πούμε είναι, ότι δεν αρκεί να είσαι μόνον ηλικιακώς νέα και «επαναστάτρια» στα λόγια, αλλά συνεχώς να αποδεικνύεις με τις γνώσεις σου και την καθημερινή σου πρακτική. Ότι Αριστερός σημαίνει στάση ζωής, και όχι εικόνα που πίσω απ’ αυτήν κρύβεται η παλαιοκομματική άποψη που θέλει τον κρατικό μηχανισμό «λάφυρο» προς όφελος των εκάστοτε «αδιάφθορων» κρατούντων, έστω κι αν αυτοί χρησιμοποιούν επαναστατική φρασεολογία για να θολώνουν τα νερά.