Χαμόγελα στους αμπελουργούς φέρνει ο εφετινός τρύγος

Γράφει ο Βαγγέλλης Αποστολίδης
Οδεύει σταδιακά προς το τέλος του ο φετινός τρύγος και τα χαμόγελα περισσεύουν στους αμπελουργούς του κιλκισιώτικου αμπελώνα.
Η αισθητά αυξημένη παραγωγή σταφυλιών, περίπου κατά 40 τοις εκατό σε σχέση με πέρυσι και η καλή τους ποιότητα σε λευκά κυρίως καθώς στην ποικιλία τού ξυνόμαυρου και κάποιων άλλων ερυθρών ο τρύγος είναι σε εξέλιξη είναι δεδομένη όπως δήλωσαν στον «Μαχητή» δύο εξέχουσες προσωπικότητες του χώρου οι κκ Χρήστος Αϊδαρίνης, από την φημισμένη αμπελουργική ζώνη της Γουμένισσας και η Άννα Σακαλάκη από την αντίστοιχη των Πλαγίων του Πάϊκου.
Με ένα μήνα καθυστέρηση στην ωρίμανση των σταφυλιών λόγω καιρικών συνθηκών σε σχέση με προηγούμενες περιόδους ο φετινός τρύγος έχει εξελιχθεί ευνοϊκά σχεδόν για όλους τούς αμπελουργούς, όπως δήλωσαν αμφότεροι και η παραγωγή των κρασιών αναμένεται να έχει αντίστοιχη πορεία, έτοιμο να μπει στον «σκληρό» εγχώριο και διεθνή ανταγωνισμό, που φέρνει ζητήματα προώθησης, όπως επεσήμανε ο κ. Αϊδαρίνης, κάνοντας ειδική μνεία στα πολύ φτηνά εισαγόμενα κρασιά, μέχρι και 0,47 ευρώ το λίτρο, που μπορεί κάποιος να βρει και στην ελληνική αγορά.
Το εγχώριο ελληνικό κρασί ανάμεσα και σε αυτά που οινοποιούνται και στα δώδεκα οινοποιία του Κιλκίς είναι ακριβό και πρακτικά βασίζει την προώθηση του βασιζόμενο στην υψηλή ποιότητα του τόνισε χαρακτηριστικά.
Κάτι στο οποίο συμφώνησε και η κ. Σακαλάκη επιμένοντας ότι με σταθερή προσήλωση στην ποιότητα και την αξιοπιστία των οινοπαραγωγών και την προσήλωση τους σε τρόπους προώθησης του το μέλλον του ελληνικού – κιλκισιώτικου κρασιού είναι και θα συνεχίσει να είναι ευοίονον και ανταγωνιστικό σε παγκόσμιο επίπεδο.
Κάτι το οποίο διαφαίνεται με την διείσδυση του στον ελληνικό τουρισμό προσφέροντας την δυνατότητα να γίνει καλύτερα γνωστό και σε εκατομμύρια επισκέπτες τουρίστες της χώρας μας.
Σε αυτό όπως τόνισε συμβάλλουν δράσεις όπως αυτές που συμμετείχε και η ίδια στην Νάουσα Ημαθίας και στην Αλεξανδρούπολη όπου Έλληνες οινοποιοί συζήτησαν και αντάλλαξαν απόψεις για τα ελληνικά και τούς τρόπους προώθησης του για την ποικιλία τού ξυνόμαυρου στην πρώτη περίπτωση και όλων των ελληνικών κρασιών στην δεύτερη στην οποία μάλιστα και η ίδια ήταν κύριος εισηγητής.
Η επιμονή στην ποιότητα παραγωγής ετικετών κρασιού με συνέπεια και αξιοπιστία στην προώθηση του είναι ο δρόμος της αρετής για τον ελληνικό αμπελώνα και την επιβίωση του στον σκληρό και μεγάλο παγκόσμιο ανταγωνισμό της παγκόσμιας κατανάλωσης και αυτόν θα πρέπει να βαδίσουμε τόνισε με έμφαση.