Την “οδό” της αθανασίας πορεύετει ο Ι.Λιαρετίδης
Συγκαταλέγεται στα πρόσωπα, που στο πέρασμά τους από τον επίγειο κόσμο αφήνουν ανεξίτηλη την “σφραγίδα” τους στον τόπο τους.
Με την “αναχώρησή” του γιά τον επουράνιο κόσμο ο πολιτικός μηχανικός Γιάννης Λιαρετίδης, που την Κυριακή 26.6.22 έχασε την “μάχη” με ανίατη ασθένεια, σε ηλικία 67 ετών, άφησε την δική του “ανεξίτηλη σφραγίδα” στην ζωή του Κιλκίς, πόλης και νομού.
Συγχρόνως άφησε αισθητό κενό σε κάθε τομέα, στον οποίο ανέπτυξε δραστηριότητα, ως κατ’ εξοχήν άνθρωπος των κοινών και υποστηρικτής της συλλογικής λειτουργίας και δράσης.
Στο θλιβερό άγγελμα της απώλειάς του αισθάνθηκαν “φτωχότεροι”:
-Ο κλάδος των τεχνικών επιστημών και επαγγελμάτων, που απώλεσε ένα από τα πλέον έγκριτα στελέχη του, τα οποία τον τίμησαν με τις επιστημονικές γνώσεις και την επαγγελματική δραστηριότητά τους, που την χαρακτήρισαν ποιότητα και αξιοπιστία.
-Φορείς όπως το κιλκισιώτικο τμήμα του τεχνικού επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ), το εμπορικό και βιομηχανικό επιμελητἠριο (ΕΒΕ) Κιλκίς και ο σύλλογος μηχανικών νομού Κιλκίς, στην δράση των οποίων έδινε πάντα το “παρών”, πάντα προτάσσοντας το συλλογικό συμφέρον.
-Το πολιτικό “οικοδόμημα” του νομού, το οποίο στερείται πλέον ενός στελέχους με ενεργό ανάμιξη στα εντός αυτού δρώμενα, ως υποψήφιος βουλευτής της πάλαι ποτέ Ελληνικής Αριστεράς (ΕΑΡ), ως δραστήριο στέλεχος του παλαιού “Συνασπισμού” (“της Αριστεράς, της Προόδου και της Οικολογίας”), ως στέλεχος της τοπικής διοίκησης στην άλλοτε κοινότητα Κεντρικού, δηλαδή στην γενέτειρά του, ως υποστηρικτής του πολιτικού χώρου του στα νομαρχιακά και περιφερειακά δρώμενα. Πάντα με ήθος, πάντα με διαλλακτικότητα, πάντα ριζικώς αντίθετος στην μισαλλοδοξία.
-Ο χώρος του αθλητισμού, και ειδικότερα του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, όπου “έβαλε την υπογραφή” του στην δράση ανάπτυξης τμημάτων υποδομής ή “ακαδημιών”, πρώτος αυτός στον νομό, οδήγησε την ομάδα της γενέρειράς του, τον ΠΑΟΚ Κεντρικού, στην καλύτερη περίοδο της ιστορίας της, με πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανώτερη τοπική κατηγορία, και διετέλεσε πρόεδρος του Κιλκισιακού σε μία δύσκολη γιά την ομάδα συγκυρία, ενώ παρέμεινε επί μακρόν σταθερός υποστηρικτής του. Κατά καιρούς δε, στήριξε δραστηριότητες και άλλων φορέων, ποδοσφαιρικών και μη.
-Η κοινωνία του Κιλκίς, από την ζωή της οποίας θα λείπει στο εξής ένας κοινωνικός, ανοικτόκαρδος, ανιδιοτελής και πάντα καλοπροαίρετος άνθρωπος, με περίσσευμα ευγένειας, φιλικής διάθεσης και διάθεσης προσφοράς στο σύνολο, με ένα πλατύ χαμόγελο μονίμως “χαραγμένο” στο πρόσωπό του. Ένας άνθρωπος της “διπλανής πόρτας”, απο εκείνους που πιστεύουν στις υγιείς ανθρώπινες σχέσεις.
Πέραν όλων αυτών, ο Γιάννης Λιαρετίδης κέρδισε την γενική εκτίμηση και ως άξιος οικογενειάρχης, ακολουθώντας στην ζωή τον κοινό “δρόμο” με το αγαπημένο ταίρι του, την Ελένη Σαλονικίδου, και αποκτώντας δύο τέκνα, τα οποία παρέλαβαν από αυτόν δύο… “σκυτάλες”, ο μεν γιός Αβραάμα της επιστήμης και εργασίας, ως πολιτικός μηχανικός, η δε θυγατέρα Ευθυμία (Φαίη) της ενεργού συμμετοχής στα αυτοδιοικητικά κοινά, έχοντας ήδη λάβει το “βάπτισμα του πυρός” σε εκλογική διαδικασία.
Τα όσα παρατέθηκαν δεν αποτελούν, παρά ένα απλό “σκίτσο” της ζωής του Γιάννη Λιαρετίδη, καθώς αυτή, σε όλους τους μνημονευθέντες τομείς, είχε έντονα βιώματα και “χρώμα”, γι΄αυτό ακριβώς και τα αισθήματα γιά την απώλειά του είναι και έντονα και εύλογα.
Το ίδιο έντονη, όμως, και εύλογη είναι η βεβαιότητα, ότι η μορφή και τα πεπραγμένα του έχουν εξασφαλίσει θέση στην αθανασία, κάτι που σημαίνει, ότι θα εξακολουθεί να ζη στις καρδιές και στις σκέψεις όλων.
Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστε αδελφέ μας Γιάννη Λιαρετίδη.
