Η ύπαιθρος χώρα ερημοποιημένη ξεθεμελιώνεται και η Γεωργία αγκομαχώντας παραπαίει!

Για τη συνέχεια και προοπτική σε ύπαιθρο και γεωργία

Οι 5 (πέντε) Θεμελιώδεις προτάσεις.

1. Η Ελληνική Ύπαιθρος Χώρα δικαιούται την δική της Περιφερειακή Κυβέρνηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση με χαρακτηριστικά Υπαίθρου. Έχει εκλείψει κάθε εξωγενής εθνικός κίνδυνος και η αναλογικότης ανά την επικράτεια το επιβάλλει.
2. Στήριξη των εναπομεινάντων Γεωργών (κάτω των 50 ετών) και ενίσχυση των νέων Γεωργών (Αγροτών, Κτηνοτρόφων, Δασοπόνων και παράκτιων αλιέων) με:

α) οικονομική ενίσχυση 100.000€

β) απόδοση κατοικίας εκ των υπαρχόντων ακατοίκητων  ή ατελώς οικοδόμηση νέας

γ) απόδοση καλλιεργήσιμης γης από θεσπισμένη τράπεζα γης (από γαίες του δημοσίου ή από εξαγορά ή μίσθωση από κληρονόμους μη Γεωργούς).

3. Χωροταξικός σχεδιασμός για τη δημιουργία κωμοπόλεων και ενίσχυση των κεφαλοχωριών, ως εστίες ζωής και υπηρεσιών.
4. Απόδοση ολοκληρωμένων δομών ευφυούς Γεωργίας από το κράτος ή από τις Περιφέρειες (Γεωτεχνικοί, μετεωρολογικοί σταθμοί, εργαστήρια κ.α.). Η ύπαρξη του Ταμείου Ανάκαμψης ήταν και είναι ιστορική ευκαιρία επανεκκίνησης.
5. Ισότιμη παροχή υπηρεσιών στις εστίες ζωής της Υπαίθρου και τους κατοίκους της. Πολιτιστική αναβάθμιση και προστασία της ζωής κατ’ αναλογίαν των αστικών κέντρων. Εξομοίωση του ΟΓΑ, ως οργανισμού κύριας ασφάλειας με όλους τους οργανισμούς του ΕΦΚΑ.

Οι 5 (πέντε) Λειτουργικές παρεμβάσεις.

1. Η εδαφοκλιματική συνθήκη της χώρας αναδεικνύει την άσκηση σύγχρονης Δασικής Πολιτικής υπέρ της φύσεως με αειφορία. Μέλημα υψίστης προτεραιότητος οι αναγεννημένες Δασικές Υπηρεσίες. Ο Δασικός χώρος είναι το υπόβαθρο για την άσκηση της Γεωργίας.
2. Ενδυνάμωση του Υπουργείου Γεωργίας κατά τον γέννειο όρο και περιεχόμενο (Αγροί – Κτηνοτροφία –Δασικός χώρος – Παράκτια αλιεία). Να ξαναγίνει πρωτεύον Υπουργείο. Διάχυση της γεωργικής πολιτικής ομοιογενώς στην επικράτεια με στρατηγικές εστίες υπηρεσιών σε κάθε Περιφέρεια.
3. Δημιουργία Διυπουργικού Οργανισμού Γεωργοδιατροφής με παραρτήματα σε κάθε Περιφέρεια για ανάδειξη των ιδιαίτερων διατροφικών προϊόντων τους.
4. Προστασία της γεωργικής δραστηριότητας έναντι των ΑΠΕ. Επιτέλους θεμελίωση της εκτατικής κτηνοτροφίας και προγράμματα ενίσχυση βοσκοτόπων. Ικανή και αναγκαία συνθήκη για τις ΑΠΕ, να προηγούνται και να προκρίνονται για τις γεωργικές δραστηριότητες.
5. Πολιτικές απόδοσης νερού για άρδευση και ύδρευση. Στρατηγικός σχεδιασμός σε συνδυασμό με την άσκηση της δασικής πολιτικής και τον μετασχηματισμό των φυσικών καταστροφών σε ευλογία για την Ύπαιθρο, αλλά και του συνόλου των πολιτών της χώρας.

Ο συντονιστής Κωνσταντίνος Κιλτίδης