Εκδήλωση μνήμης και τιμής σε αυτούς που θυσιάστηκαν για την Ελευθερία της Πατρίδας μας με τίτλο: «Η Ιστορία… αφηγείται το Έπος του ’40» πραγματοποίησε ο σύλλογος γυναικών δήμου Παιονίας «Ευκράντη» το Σάββατο 25 Οκτωβρίου στο κέντρο πολιτισμού Πολυκάστρου.
Την εκδήλωση χαιρέτησε η πρόεδρος του συλλόγου Γαρυφαλλιά Καρβουνιάρη, η οποία αφού ευχαρίστησε εκ μέρους της «Ευκράντης» τους παρευρισκόμενους και όλους όσους συνέβαλαν στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης, τους συμμετέχοντες τους συνεργάτες, τον δήμο Παιονίας και τους χορηγούς της εκδήλωσης Αλέξανδρο Τσέλιο και «Αλεξάνδρειο» αναφέρθηκε στο περιεχόμενο της εκδήλωσης και στο νόημα του 1940.
“Με βαθιά συγκίνηση φτάνουμε στο τέλος της σημερινής μας εκδήλωσης, αφιερωμένης στη μεγάλη επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Μιας ημέρας που σημάδεψε για πάντα την ιστορία του έθνους μας και ανέδειξε το μεγαλείο της ψυχής του ελληνικού λαού.
Πριν από 85 χρόνια, η Ελλάδα, μικρή σε μέγεθος αλλά μεγάλη σε φρόνημα, ύψωσε το ανάστημά της απέναντι σε μια πανίσχυρη πολεμική μηχανή και τόλμησε να πει το περήφανο ΟΧΙ.
Το «Όχι» του Μεταξά δεν ήταν μόνο η απάντηση ενός ηγέτη, αλλά η φωνή ενός ολόκληρου λαού που αρνήθηκε να σκύψει το κεφάλι.
Ήταν η φωνή του στρατιώτη στα χιονισμένα βουνά, της μάνας που αποχαιρετούσε το παιδί της με δάκρυα και περηφάνια, του παιδιού που μεγάλωνε μέσα στη σκλαβιά αλλά ονειρευόταν την ελευθερία.
Μέσα από τις σημερινές αναφορές, τις μαρτυρίες και τα τραγούδια, θυμηθήκαμε τις στιγμές εκείνες που η Ελλάδα έγραψε μια από τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας της.
Τιμήσαμε τους ήρωες του μετώπου, τους στρατιώτες που αντιστάθηκαν με ανδρεία, και τις γυναίκες της Πίνδου, τις αληθινές ηρωίδες που στάθηκαν ισάξια πλάι στους άνδρες.
Μετέφεραν πολεμοφόδια, περιποιήθηκαν τραυματίες, κράτησαν ζωντανά τα χωριά και τις οικογένειές τους.
Έγιναν το σύμβολο της αυταπάρνησης, της προσφοράς και της γυναικείας δύναμης που εμπνέει ως τις μέρες μας.
Ας μη λησμονούμε όμως και τους άγνωστους ήρωες των πόλεων — εκείνους που πάλεψαν με την πείνα, με τον φόβο, με την κατοχή, αλλά δεν έχασαν την ανθρωπιά τους.
Ακόμη και μέσα στο σκοτάδι της σκλαβιάς, οι Έλληνες απέδειξαν πως το φως της ψυχής τους δεν μπορεί να σβήσει.
Έδωσαν από το υστέρημά τους, μοιράστηκαν το λίγο ψωμί τους με τον συνάνθρωπο, ακόμη και με τον αιχμάλωτο εχθρό.
Και αυτό ίσως είναι το σπουδαιότερο μήνυμα του Έπους του ’40 — ότι ο αληθινός ηρωισμός γεννιέται από την αγάπη για τον άνθρωπο και την πατρίδα.
Η 28η Οκτωβρίου δεν είναι μόνο μια ιστορική επέτειος· είναι διαρκή υπενθύμιση της ενότητας, της πίστης και της ευθύνης μας απέναντι στην ελευθερία.
Σε μια εποχή που οι αξίες δοκιμάζονται, ας κρατήσουμε ζωντανό το πνεύμα εκείνων που δεν δίστασαν να υπερασπιστούν την πατρίδα, τη δημοκρατία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Η Παναγία, προστάτιδα του ελληνικού στρατού και του έθνους μας, ευλόγησε τότε τον αγώνα των Ελλήνων και εξακολουθεί να στέκει πλάι μας ως πηγή ελπίδας και προστασίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι από το 1952 η Εκκλησία της Ελλάδος συνέδεσε τη γιορτή της Αγίας Σκέπης με την ημέρα αυτή — ως αιώνιο σύμβολο ευγνωμοσύνης προς τη Μητέρα όλων, που σκέπασε την Ελλάδα με τον μανδύα της πίστης και της σωτηρίας.
Ας αποχαιρετήσουμε τη βραδιά αυτή με βαθύ σεβασμό, αλλά και με ελπίδα.
Γιατί το «Όχι» του 1940 δεν ήταν μόνο προς τους κατακτητές· ήταν ένα «Όχι» σε κάθε μορφή υποταγής, φόβου και αδικίας.
Και όσο θα υπάρχει στην καρδιά μας αυτό το πνεύμα, η Ελλάδα θα παραμένει ελεύθερη, δυνατή και περήφανη.
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!
Ζήτω οι ήρωες του ’40!
Ζήτω η Ελλάδα μας!