Βασίλης Ρόκος: «Ποινές φυλάκισης για τη μη καταβολή φόρων, αντισυνταγματικό μέτρο και η αντιπολίτευση σιωπά»

Περισσότεροι από 50.000 φορολογούμενοι σε όλη την Ελλάδα βρίσκονται σε κίνδυνο φυλάκισης μέχρι τριών (3) ετών εάν δεν εξοφλήσουν τα χρέη τους προς την Εφορία. Η ποινική δίωξη ενεργοποιείται μετά από αίτηση των αρμόδιων φορολογικών αρχών και μπορεί να επιφέρει σοβαρές συνέπειες για τους εν λόγω φορολογούμενους.

Η φορολογική νομοθεσία προβλέπει ότι όσοι δεν καταβάλλουν τα χρέη τους προς το Δημόσιο για περίοδο μεγαλύτερη των τεσσάρων μηνών μπορεί να τιμωρηθούν με ποινές φυλάκισης. Συγκεκριμένα, αν το συνολικό χρέος υπερβαίνει το ποσό των 100.000 ευρώ, η ποινή φυλάκισης μπορεί να φτάσει το ένα (1) έτος. Αν το συνολικό χρέος υπερβαίνει τα 200.000 ευρώ, η ποινή φυλάκισης μπορεί να αυξηθεί έως τρία (3) έτη.

Αυτά τα μέτρα έχουν επικριθεί ως υπερβολικά αυστηρά από ορισμένους πολίτες και ειδικούς. Η ανησυχία είναι ότι μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική φόρτωση των φυλακών με φορολογούμενους που δεν μπορούν να εξοφλήσουν τα χρέη τους.

Η ποινική δίωξη ασκείται ύστερα από αίτηση του προϊσταμένου της ΔΟΥ ή των Ελεγκτικών Κέντρων ή του Τελωνείου προς τον εισαγγελέα Πρωτοδικών της έδρας τους, που συνοδεύεται υποχρεωτικά από πίνακα χρεών, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων.

Ορισμένοι θεωρούν ότι η επιβολή ποινών φυλάκισης για φορολογικά χρέη μπορεί να είναι άδικη και υπερβολική, ιδίως σε περιπτώσεις όπου οι φορολογούμενοι αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες ή αδυναμία πληρωμής λόγω διάφορων παραγόντων. Η εφαρμογή τέτοιων ποινών μπορεί να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη οικονομική ανισότητα και κοινωνική δυσαρέσκεια.

Επιπλέον, η υπερβολική χρήση ποινών φυλάκισης για φορολογικά χρέη μπορεί να μην αποτελεί αποτελεσματικό μέσο για την εξασφάλιση της φορολογικής συμμόρφωσης. Αντίθετα, μια πιο δίκαιη και εποικοδομητική προσέγγιση μπορεί να περιλαμβάνει ευέλικτες ρυθμίσεις.

Υπενθυμίζεται ότι ήδη το ΣτΕ είχε κρίνει ομόφωνα από το 2003 σε αντίστοιχη συζήτηση αντισυνταγματικό το μέτρο της προσωποκράτησης για ληξιπρόθεσμα χρέη προς τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.

Η προσωποκράτηση για χρέη προς το Δημόσιο, ως μέτρο στερητικό της ελευθερίας, είναι αντίθετη στα άρθρα 2 και 5 του Συντάγματος, τα οποία προβλέπουν ότι ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.

Υπενθυμίζεται ότι σε αντίστοιχη περίπτωση με την ψήφιση του Ν4321/2015, άρθρο 30, καταργήθηκε η διάταξη με βάση της οποίας αυτός που όφειλε τις δικές του εισφορές στον ΟΑΕΕ και στο ΕΤΑΑ καταδικαζόταν σε ποινή φυλάκισης. Δηλαδή σε όποιον από τους πολίτες έχει ασκηθεί ποινική δίωξη και βρίσκεται σε εξέλιξη είτε έχει πάρει αναβολή προς εξόφληση ή προς ρύθμιση ή έχει καταδικαστεί σε πρώτο βαθμό και έχει κάνει έφεση και είναι σε αναμονή, απαλλάσσονταν καθώς η υπόθεση πήγανε στο αρχείο λόγω του νόμου του 2015.

Το θέμα της αντιμετώπισης των οφειλετών στην Εφορία και οι αυστηρές ποινές που προβλέπει ο νέος Ποινικός Κώδικας είναι ένα σημαντικό και ευαίσθητο θέμα που αφορά άμεσα πολλούς πολίτες. Η πιθανότητα της φυλάκισης για οφειλές άνω των 100.000 ευρώ έχει προκαλέσει ανησυχία και συζήτηση στην κοινωνία.

Οικονομική και κοινωνική διάσταση του θέματος

Είναι απόλυτα σημαντικό να ληφθεί υπόψη η περίοδος της οικονομικής κρίσης που έχει βιώσει η Ελλάδα τα τελευταία δώδεκα χρόνια, καθώς και η πανδημία του COVID-19, οι οποίες έχουν οδηγήσει σε σοβαρές οικονομικές δυσκολίες για πολλούς πολίτες και επιχειρήσεις.

Η οικονομική κρίση έχει αφήσει βαθιά το σημάδι σε πολλούς ανθρώπους και επιχειρήσεις στην Ελλάδα, με πολλούς από αυτούς να αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες στην επίτευξη οικονομικής ευημερίας και στην αντιμετώπιση των οικονομικών τους υποχρεώσεων, συμπεριλαμβανομένων των οφειλών προς την Εφορία.

Είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη η κοινωνική διάσταση του προβλήματος και να εξεταστούν λύσεις που θα λαμβάνουν υπόψη τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και οι επιχειρήσεις λόγω των προηγούμενων κρίσεων.

Από τους 50.000 οφειλέτες οι 43.145 έχουν οφειλές από 100.000 έως 1.000.000 ευρώ και χρωστάνε συνολικά 11,69 δισ. ευρώ. Οι 9.198 οφειλέτες έχουν οφειλές άνω του 1.000.000 έκαστος και χρωστάνε συνολικά το ποσό των 82 δισ. ευρώ.

Η κυβέρνηση προωθεί αυτόν τον νόμο καθώς οι συγκεκριμένοι φορολογούμενοι με χρέη άνω των 100.000 ευρώ που είναι φυσικά και νομικά πρόσωπα, οφείλουν στην Εφορία το ποσό των 93,69 δισ. ευρώ, από τα συνολικά 106,02 δισ. ευρώ, που φτάνει το συνολικό ληξιπρόθεσμο χρέος και με στόχο να αυξήσει τα δημόσια έσοδα από την είσπραξη των φόρων όμως το πρόβλημα του χρέους της χώρας μπορεί να αντιμετωπιστεί και με άλλους τρόπους.

Όσον αφορά τη στάση της αντιπολίτευσης, είναι εμφανές ότι υπάρχει απουσία δημόσιας διαμαρτυρίας και τοποθέτησης από τα κόμματα της αντιπολίτευσης πάνω σε αυτό το μείζον θέμα.

Προτάσεις «ΣΥΝ-εργασίας» για δίκαιη φορολογική πολιτική

Η παράταξη “ΣΥΝ-εργασία” προτείνει μια πιο δίκαιη φορολογική πολιτική η οποία μπορεί να προωθήσει την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας ενώ ταυτόχρονα θα αυξήσει τα έσοδα του κράτους.

Υπάρχουν τρεις βασικοί τομείς που μπορούν να ληφθούν υπόψη:

Καταρχήν, η δίκαιη φορολόγηση προωθεί την ισονομία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της επαναδιαπραγμάτευσης των φορολογικών συστημάτων.

Δεύτερον, η προώθηση της εξωστρέφειας μπορεί να επιτευχθεί μέσω της φορολόγησης. Αυτό σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις που επενδύουν σε εξωστρέφεια και κατά συνέπεια κάνουν εισροή συναλλάγματος θα έχουν φορολογικά κίνητρα και προνόμια, που θα τις ενθαρρύνουν να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους σε διεθνές επίπεδο.

Τέλος, ο επαναπατρισμός κεφαλαίων και επιχειρήσεων μέσω κινήτρων αποτελεί έναν ακόμα τομέα που μπορεί να συμβάλει στην προαγωγή της επιχειρηματικότητας. Μέσω της δημιουργίας φορολογικών κινήτρων, όπως χαμηλότερο φορολογικό καθεστώς ή ειδικά κίνητρα για τις επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, μπορεί να ενθαρρυνθεί ο επαναπατρισμός κεφαλαίων και επιχειρήσεων που έχουν μετεγκατασταθεί σε άλλες χώρες. Αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση των επενδύσεων και της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο εσωτερικό της χώρας, με θετικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη της οικονομίας και την δημιουργία θέσεων εργασίας.

Οι προτάσεις μας εστιάζονται σε ένα φορολογικό σύστημα το οποίο θα έχει ως αποτέλεσμα την ενθάρρυνση του επιχειρείν, με ένα κράτος το οποίο θα είναι αρωγός της ανάπτυξης και εξέλιξης χωρίς να βάζει εμπόδια στην ελεύθερη αγορά.

Μια εναλλακτική φορολογική πολιτική που θα ήταν πιο δίκαιη και θα προάγει την εξωστρέφεια και την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα μπορεί να περιλαμβάνει τα εξής:

1.Φορολογικούς συντελεστές για τα έσοδα από εξαγωγές, καθώς και απλούστευση των διαδικασιών εξαγωγής.

2.Προώθηση επενδύσεων σε καινοτόμες βιομηχανίες: Η επιχορήγηση και φορολογική ενίσχυση για επενδύσεις σε καινοτόμες βιομηχανίες μπορεί να ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω φορολογικών ελαφρύνσεων για τις επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη, καθώς και μέσω παροχής φορολογικών κινήτρων για την εγκατάσταση και λειτουργία νέων βιομηχανικών εγκαταστάσεων.

3.Δημιουργία φορολογικών κινήτρων για την έρευνα και ανάπτυξη: Οι επενδύσεις στην έρευνα και ανάπτυξη αποτελούν βασικό κίνητρο για την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα. Έτσι, η δημιουργία φορολογικών κινήτρων, όπως φοροαπαλλαγές ή μειωμένοι φορολογικοί συντελεστές για τις δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης, μπορεί να ενθαρρύνει την σύσταση νέων επιχειρήσεων και την δημιουργία ενός σύγχρονου ανταγωνιστικού κράτους.

4.Φορολογικά κίνητρα για την προσέλκυση επενδύσεων: Δημιουργία ειδικών φορολογικών κινήτρων για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Αυτά τα κίνητρα μπορεί να περιλαμβάνουν φορολογικές απαλλαγές ή μειωμένους φορολογικούς συντελεστές για ξένες επενδύσεις, καθώς και απλούστευση των διαδικασιών έκδοσης αδειών και άδειας εγκατάστασης και χορήγησης visa.

5.Προώθηση φορολογικής σταθερότητας: Η δημιουργία μιας φορολογικής πολιτικής σε συνεργασία με όλα τα κόμματα και με δέσμευση τήρησης της κοινής φορολογικής σταθερής πολιτικής που προάγει τη φορολογική σταθερότητα και προβλέψιμοτητα μπορεί να ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις να επενδύσουν.

6. Διαφάνεια και ασφάλεια: Διασφάλιση από ένα περιβάλλον διαφάνειας και ασφάλειας για τις επιχειρήσεις. Αυτό περιλαμβάνει την εφαρμογή νόμων κατά της διαφθοράς και την προστασία των επενδύσεων.
7. Ενίσχυση της συνεργασίας: Ανάπτυξη από στενές σχέσεις με τις επιχειρήσεις και τις επιχειρηματικές οργανώσεις.

*Επικεφαλής παράταξης «ΣΥΝ-εργασία»- Περιφερειακός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης ΠΚΜ