Τά ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ τῶν Ἁγίων Πάντων Πολυκάστρου

Την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου, ἑορτάζοντας, ὅπως ὁρίζει ἡ Ἐκκλησία μας, ἐπί μία ἑβδομάδα τά μεθέορτα τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, προσήλθαμε ὁμοθυμαδόν ἐπί τό αὐτό καταγγέλλοντας τήν σταυρική θυσία τοῦ Ἐσταυρωμένου Θριαμβευτοῦ καί δοξολογοῦντες τήν τριήμερο ἔνδοξη Ἀνάστασή Του, ὅπως συμβαίνει κάθε Κυριακή στούς ναούς μας. Εἴχαμε τή χαρά νά ἔχουμε κοντά μας τούς ἀγαπητούς ἀδελφούς καί συλλειτουργούς, τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Καρπενησίου κ. Γεώργιο καί Δράμας κ. Δωρόθεο, μέ τούς ὁποίους ἀφοῦ ὀρθρίσαμε στόν περικαλέστατο ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος στό Πολύκαστρο, κατήλθαμε στόν ἡμιϊσόγειο ναό τῶν Ἁγίων Πάντων, ἐμβαδοῦ 800 τ.μ., κάτωθεν τοῦ ναοῦ τῆς Ἁγίας Τριάδος τῶν 1.000 τ.μ., ὅπου τελέσαμε τά ἐγκαίνια καί τήν πρώτη θεία Λειτουργία. Τά ἱερά λείψανα ἀπό τίς ἀλησμόνητες πατρίδες, εἶχαν τοποθετηθεῖ κατά τά ἐγκαίνια τοῦ πρώτου προσφυγικοῦ ναοῦ στό ἴδιο μέρος, ἀπό τόν τότε Μητροπολίτη Δαρδανελλίων καί μετέπειτα Πολυανῆς καί Κιλκισίου Κύριλλον Ἀφεντουλίδη. Τά μόνα πού διασώθηκαν, καθώς καί τό κατασάρκιο τῆς πρώτης ἐκκλησίας ἀπό τήν κατακρίμνηση τοῦ ναοῦ.

Ἦταν μιά χρονίζουσα ὀφειλή, καθώς προηγήθηκε ἀπό το 2021 ὁ ἐγκαινιασμός τοῦ κυρίως ναοῦ με τούς Σεβασμιωτάτους ἀδελφούς Μητροπολίτες Γρεβενῶν κ. Δαβίδ και Σισανίου & Σιατίστης κ. Ἀθανάσιο.

Ὅταν τό 1998 κατεδαφίσαμε τόν ἐπικίνδυνο στατικά παλαιό και πολύ μικρότερο ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος, μόλις 300 τ.μ., προσπερνώντας ὅλες τίς ἀντιδράσεις τῶν κατοίκων πού ἤθελαν νά παραμείνει ὁ ναός ὅπως τόν εἶχαν ἀνεγείρει οἱ πρόγονοί τους (κτίσμα τῆς δεκαετίας τοῦ ᾽40, ἐγκαινιασμένο στά 1948), διαφυλάξαμε μέ πολλή προσοχή τή λειψανοθήκη, στήν προοπτική νά τά τοποθετήσουμε πάλι στό νέο κτίσμα, ὁπότε ἐκκρεμοῦσε αὐτή μας ἡ ὑποχρέωση. Στό τόλμημά μου, τό ἐπιχείρημά μου ἦταν, ὅπως οἱ γονεῖς σας ἀνήγειραν νέα σπίτια διόροφα καί εἶχαν γκρεμίσει τά πρόχειρα καταλύματα, ἔτσι καί ὁ ναός, λόγῳ τῆς στατικότητάς του, κατέστη ἐπικίνδυνος καί ὀφείλουμε νά προστατέψουμε τούς πιστούς.

Ὁ προηγούμενος ναός εἶχε κτιστεῖ ἀπό τούς πρόσφυγες Ἀνατολικορωμυλιῶτες τῆς περιοχῆς Καβακλῆ, σέ ἀνάμνηση τοῦ ἱστορικοῦ ἐκεῖ ὁμώνυμου Μοναστηριοῦ μέ τήν ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Τριάδος τοῦ 1836 (σημερινή περιοχή Τοπόλοβγκραντ Βουλγαρίας).

Ἐπάλληλοι σεισμοί μέσα σέ δύο δεκαετίες κατέστησαν λειτουργικά ἐπικίνδυνη τήν ἐκκλησία (προσφυγικό σύμβολο) τοῦ 1934-1940, ὁπότε ἐρχόμενοι στήν περιοχή μεριμνήσαμε ἄμεσα για την ἀνέγερση νέου ναοῦ, πού ἀποδείχθηκε ἀπαραίτητος γιά τό ἁλματωδῶς αὐξανόμενο Πολύκαστρο. Σημειωτέον, ὅτι ἀπό το 1991 δημιουργήσαμε δεύτερο ἐνοριακό ἐπ᾽ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, πού προϋπῆρχε. Σήμερα στό ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος καί στό ναό τῶν Ἁγίων Πάντων τελοῦνται κάθε Κυριακή συνεχόμενα δύο θεῖες λειτουργίες. Καί τρίτη στόν Ἅγιο Ἀθανάσιο. Μαζί μέ τήν ἄριστα ὀργανωμένη ποιμαντική, κατηχητική, ἐπιμορφωτική καί φιλανθρωπική λειτουργία τῶν δύο ἐνοριῶν, κρίναμε σκόπιμο νά ὁλοκληρώσουμε τήν ἀπόδοση καί τοῦ ἡμιϊσογείου ναοῦ στό ἐνοριακό πλήρωμα τῆς ἀκμαίας κεντρικῆς κωμόπολης μέ τόν ἐγκαινισμό τοῦ ναοῦ τῶν Ἁγίων Πάντων.

Ἀφ᾽ ἑσπέρας καί τό πρωΐ, στόν Ἑσπερινό καί τόν Ὄρθρο χοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Καρπενησίου κ. Γεώργιος. Μέ τό πέρας τοῦ Ὄρθρου μεταφέραμε λιτανευτικά τά ἱερά λείψανα στόν πρός ἐγκαινισμό ναό καί τελέσαμε τά προβλεπόμενα καί τή θεία λειτουργία μέ Ἀρχιερατικό συλλείτουργο, στό ὁποῖο μετεῖχε καί ὁ Σεβασμιώτατος Δράμας κ. Δωρόθεος.

Κατάμεστος ὁ ναός, ἔκτυπη ἡ εὐλάβεια καί ἡ πνευματική εὐφροσύνη τῶν ἐνοριτῶν καί τῶν προσκυνητῶν, μεταξύ τῶν ὁποίων τοῦ Δημάρχου Παιονίας κ. Κωνσταντίνου Σιωνίδη, τῆς Προέδρου τοῦ Δημ. Συμβουλίου κας Γαρυφαλλιᾶς Καρβουνιάρη, τοῦ Προέδρου τῆς Δημ. Ἐπιχείρησης κ. Χρήστου Δραγανίδη, τοῦ Πολυκαστρινοῦ Ὑποδιοικητῆ τῆς Πυροσβεστικῆς Ὑπηρεσίας Κιλκίς κ. Χρήστου Γκαντίδη.

Αὐτό πού ἔκανε ἰδιαίτερη αἴσθηση ἦταν ὅτι καθ᾽ ὅλη τή διάρκεια τῶν ἐγκαινίων καί τῆς θείας Λειτουργίας ἐπικρατοῦσε ἀπόλυτη τάξη καί σιγή, παρ᾽ ὅτι ὁ ναός ἦταν κατάμεστος.

Ἐπί ὥρα πολλή οἱ δύο συλλειτουργοί μας Ἀρχιερεῖς μετελάμβαναν τούς προσερχομένους. Ἐπίσης, καί στόν ἄνω ναό, πού ἔγινε κι ἐκεῖ ἡ θεία Λειτουργία, ἡ προσέλευση τῶν πιστῶν ἦταν ἀξιοθαύμαστη. Δεῖγμα κι αὐτό τῆς μακρᾶς ποιμαντικῆς διακονίας μιᾶς σειρᾶς ἐφημερίων, μεταξύ τῶν ὁποίων εἶχε προσφέρει τά μέγιστα ὁ νῦν Μητροπολίτης Δράμας.

Πρίν τήν ἀπόλυση τῆς θείας Λειτουργίας παρακαλέσαμε τόν ἅγιο Καρπενησίου νά ἀπευθύνει λόγον παρακλήσεως καί οἰκοδομῆς, ὅπως καί εὐαρεστήθηκε νά πράξει μέ μιάν ἐπαγωγό σαφήνεια και περιεκτικότητα, ἐνῶ κι ἐμεῖς προσείπαμε τά ἀπαραίτητα. Την εὐλογία τοῦ ἀντιδώρου παρακλήθηκε ὁ Σεβασμιώτατος Δράμας νά προσφέρει στούς ποτε οἰκείους καί προδιακονηθέντες παρ᾽ αὐτοῦ.

Ἡ ἐνορία δεξιώθηκε τούς πάντες στήν παρακείμενη ἐνοριακή αἴθουσα.

ἡ διδαχή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καρπενησίου

ἀδελφοί μου, νά εἶστε εὐλογημένοι καί τρισευλογημένοι.

Νά θυμᾶστε πάντοτε τή σημερινή ἐπέτειο. Σᾶς συγχαίρω γιά τήν προθυμία σας νά οἰκοδομήσετε αὐτόν τό διττό ναό, τῆς Ἁγίας Τριάδος καί τῶν Ἁγίων Πάντων. Μέ τίς πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων Πάντων, ἡ Ἁγία Τριάς νά σᾶς διαφυλάττει πάντοτε.

Εἶναι πολύ σπουδαῖο γιά μᾶς τούς Ἕλληνες ὅτι κτίζουμε σήμερα ναούς, ἐκκλησίες, πού σημαίνει ὅτι ἐκκλησιαζόμεθα καί λατρεύουμε τό Θεό.

Ὅταν στήν Εὐρώπη ναοί 400 ἐτῶν (σπουδαῖα μνημεῖα πολιτισμοῦ καί θρησκευτικῆς ζωῆς ἄλλων ἐποχῶν) πωλοῦνται ἤ ἐνοικιάζονται καί ἀλλάζουν χρήση, ὥστε νά βλέπει κανείς ἑστιατόρια κ.λπ. σέ πρώην ναούς… ὅταν στήν Ἀμερική σήμερα γίνονται ναοί στό σατανᾶ (δυστυχῶς)…· εἶναι πολύ σπουδαῖο ὅτι ἐδῶ σέ μᾶς κτίζονται ὀρθόδοξοι ναοί καί ἐγκαινιάζονται καινούργιοι ναοί, τόσο ὄμορφοι, τούς ὁποίους λειτουργοῦμε και συμμετέχει τόσο ἐκκλησίασμα.

Ἀλλά νά προσέξουμε κάτι ἀπό τίς Εὐχές τῶν Ἐγκαινίων: ὅτι πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά γίνεται καινούργιος, νά προσφέρει λατρεία στό Θεό, μέ τήν ψυχή του καί τήν καρδιά του καθαρές καί δοσμένες στό Θεό. Νά τό θυμᾶστε, ὥστε κάθε φορά πού θά ἐκκλησιάζεστε, νά φροντίζετε νά γίνεσθε καινούργιοι, μέ καθαρές διαθέσεις, καθαρές σκέψεις θείας λατρείας, καθαρότερη διάθεση καί ζωή. Μέ τήν ἀπόφαση νά ἀνακαινίζεται ἡ ζωή σας.

Καί πάλι εὔχομαι νά εἶστε εὐλογημένοι καί τρισευλογημένοι, νά μήν ξεχνᾶτε αὐτήν τή σπουδαία ἡμέρα τῶν ἐγκαινίων καί τό ἁπλό, μά τόσο σπουδαῖο νόημά της γιά τή ζωή ὅλων σας.

εὐχαριστίες πρός ὅλους

Εὐχαριστήσαμε τούς Σεβασμιωτάτους ἀδελφούς γιά τή φιλοτιμία τῆς ἐλεύσεως καί τῆς συμμετοχῆς τους, πού ἀποτελοῦσε εὐλογία γιά τήν ἀκριτική μας Μητρόπολη. Καί προσείπομεν σέ ὅλους ὅτι εἶναι κόσμημα ἕνας τέτοιος ναός γιά τό Πολύκαστρο, διότι δίνει ταυτότητα στήν πόλη, εἶναι κάτι τό ξέχωρο γιά τήν πόλη καί τήν περιοχή. Καί μάλιστα περιποιεῖ σέ ὅλους τιμή τό γεγονός ὅτι κτίστηκε τέτοιος ναός σέ περίοδο οἰκονομικῆς δυσπραγίας καί ἔπειτα οἰκονομικῆς κρίσης. Προπαντός δέ ὅτι λειτουργεῖται κάθε Κυριακή μέ δύο τελούμενες ἱερουργίες μέ συμμετοχή ἐκκλησιάσματος καί μάλιστα παιδιῶν καί νέων στή δεύτερη θεία λειτουργία πού τελεῖται ἀπό τήν 9η ἕως τήν 11η ὥρα, καθ᾽ ὅλη τή διάρκεια ἀντιστοιχίας μέ τήν ἀρξάμενη ἐκπαιδευτική χρονιά. Ἔτσι παρέχεται ἡ δυνατότητα ἐκκλησιασμοῦ σέ οἰκογένειες και μητέρες μέ μικρά παιδιά, νά προσέρχονται καί νά συμμετέχουν.

Ἀνέφερα πώς τά ἱερά λείψανα τῶν πρώτων ἐκείνων ἐγκαινίων τοῦ παλαιοῦ μικρότερου ναοῦ, τοῦ 1948, ἦταν τῆς ἁγίας Βαρβάρας, ἀπό τῶν ἁγίων Δισμυρίων τῶν ἐν Νικομηδείᾳ καέντων καί ἑνός νεομάρτυρος ἀπό τά Δαρδανέλλια (ἦταν δυσδιάκριτο τό ὄνομα). Αὐτά καί ἐπανατοποθετήθηκαν μέ νέα εὐπρεπισμένη λειψανοθήκη στό “φυτό” τῆς ἁγίας τράπεζας. Ἄς μή θεωρεῖται σύμπτωση ὅτι ―πολύ ἀργότερα ἀπό τήν ἀνέγερση τοῦ τότε Ναοῦ― ἐγκαταστάθηκε ἡ 33^η Μ/Κ Ταξιαρχία, πού ἔχει καί μοίρα πυροβολικοῦ, στό ὁποῖο φύλαξ καί προστάτις εἶναι ἡ ἁγία Βαρβάρα.

Μέ τήν παρρησία τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καί τῶν Ἁγίων Ἁπάντων, ὅσο τούς ἐπικαλούμεθα καί τούς τιμοῦμε λειτουργώντας τό Ναό τους, ἡ Ἁγία Τριάς θά περιφρουρεῖ τή ζωή καί τήν πορεία μας, ἐδῶ στό Πολύκαστρο. Συνέχισα μάλιστα δι᾽ ὀλίγων τονίζοντας πώς, καταφρονώντας τό Θεό μέ μιά ζωή παθολογικά ἀλλοτριωμένη καί ὑβριστική, γινόμεθα ἀπρονόητοι, ἀφύλακτοι, μετέωροι, καταφρονητές, αὐτοκαταστροφικοί, ἔκθετοι ἀκόμη καί σέ ὁριακές καταστροφές. Καί μή νομίσουμε πώς εἴμεθα καλύτεροι ἀπό τούς ἀδελφούς μας πού ὑπέστησαν καί ὑφίστανται τά δεινά στή Θεσσαλία. Ἡ πρός αὐτούς ἄμεση συμπαράσταση ἴσως εἶναι μια εὐκαιρία να φιλοσοφήσουμε πάνω στις ζωή μας καί στά ὅριά μας, ὅπως ἐπίσης ἡ δική τους ἀπεγνωσμένη κατάσταση εἶναι μιά εὐκαιρία φιλαδελφίας γιά μᾶς, πού μᾶς προσπορίζει οἰκείωση στό μέγα ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

†Ὁ Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως & Πολυκάστρου Δημήτριος