Μία χαρακτηριστική περίπτωση ευγνωμοσύνης
Κατά έναν ορισμό, «ευγνωμοσύνη είναι η αναγνώριση της ευεργεσίας που έγινε και η επιθυμία ανταπόδοσης της». Πρόκειται για ένα συναίσθημα στη ζωή του ανθρώπου, η ενεργοποίηση του οποίου και ο βαθμός ανάπτυξής του στον κάθε άνθρωπο εξαρτάται από τον ίδιο. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η εκδήλωση ευγνωμοσύνης επιδρά θετικά και δημιουργεί ένα ευχάριστο συναίσθημα τόσο στον ευεργέτη όσο και στον ευεργετηθέντα.
Μία έντονα χαρακτηριστική περίπτωση ευγνωμοσύνης, όπου η αναγνώριση της ευεργεσίας και η υλοποίηση της επιθυμίας ανταπόδοσής της κινήθηκαν σε υψηλά επίπεδα, είναι αυτή των κατοίκων της Ποντοηράκλειας του νομού Κιλκίς απέναντι στους κατοίκους του χωριού Βασιλίτσι στο νομό Μεσσηνίας.
Ο λόγος; Η πολύ καλή συμπεριφορά των κατοίκων του Βασιλιτσίου στους προγόνους των Ποντοηρακλειωτών, που κατέληξαν εκεί πρόσφυγες το 1922 από το χωριό Καράκαβουζ του Πόντου και παρέμειναν για δύο, περίπου, χρόνια.
Οι Βασιλιτσιώτες τους δέχτηκαν με ανοιχτές τις αγκαλιές και ανοιχτά τα σπίτια τους και προσπάθησαν, όσο μπορούσε ο καθένας, να απαλύνουν τον πόνο και τη δυστυχία τους.
Οι πρόσφυγες, από την άλλη πλευρά, όταν εγκατέλειψαν το Βασιλίτσι το 1924, προκειμένου να εγκατασταθούν οριστικά στο πρώην τούρκικο χωριό Ερεσελί στο νομό Κιλκίς, ευχαρίστησαν θερμά και με δάκρυα στα μάτια τους Βασιλιτσιώτες. Στη συνέχεια έκαναν και κάτι πολύ πιο συγκινητικό. Άλλαξαν το τούρκικο όνομα του χωριού τους και το ονόμασαν Βασιλίτσα από ευγνωμοσύνη και για να θυμούνται το Βασιλίτσι και τους κατοίκους του. Και μπορεί το χωριό τους να μετονομάστηκε το 1954 σε Ποντοηράκλεια, παρά τη θέληση των κατοίκων του, η ονομασία Βασιλίτσα, όμως, εξακολουθεί να είναι σε χρήση ως παρωνύμιο.
Πέρασαν 100 χρόνια από τότε και οι απόγονοί τους δεν σταμάτησαν ποτέ να εκφράζονται με αισθήματα ευγνωμοσύνης απέναντι στους Βασιλιτσιώτες της εποχής εκείνης και τους απογόνους τους, κάθε φορά που θα το φέρει η συζήτηση. Πέραν αυτού, κάτοικοι της Ποντοηράκλειας επισκέφθηκαν δύο φορές το Βασιλίτσι, προς απότιση φόρου τιμής στους κατοίκους του και ταυτόχρονα προσκάλεσαν και φιλοξένησαν αντιπροσωπείες του Βασιλιτσίου στο χωριό τους.
Πρόσφατα, μάλιστα, η υποδοχή που επιφύλαξαν στην αντιπροσωπεία Βασιλιτσιών, η οποία επισκέφθηκε την Ποντοηράκλεια, μετά από σχετική πρόσκληση, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων ζωής, υπήρξε άκρως τιμητική και συνάμα πολύ συγκινητική.
Με τον τρόπο τους αυτό οι κάτοικοι της Ποντοηράκλειας ανέβασαν πολύ ψηλά την έννοια της ευγνωμοσύνης, γεγονός που τους τιμά ιδιαίτερα. Συγχρόνως συνέβαλαν σημαντικά στο να δημιουργηθεί ένα ισχυρό θετικό συναίσθημα αλληλοεκτίμησης και ψυχικής επαφής μεταξύ των κατοίκων των δύο χωριών. Ως Βασιλιτσιώτης τους ευχαριστώ πολύ! Ένα θερμό ευχαριστώ, που βγαίνει από το στόμα όλων των Βασιλιτσιωτών.
Βασίλειος Γούλας
Νομικός- Θεολόγος
Επίτ. Διευθυντής Γ.Λ.Κ.
