Πολιτική

Χρήστος Σπίγκος: Κιλκίς, Δήμος πρότυπο;

Σε πείσμα των όσων γράφονται και λέγονται, σχετικά με την παρακμή του τόπου μας, επιτρέψτε μου να διερωτηθώ, να στοχαστώ και να γκρινιάξω, με όχημα τη μνήμη και αποσκευές τα γεννήματα της εμπειρίας.

Οι δημοτικές εκλογές του 2019 ανέδειξαν Δήμαρχο τον κ. Δημήτριο Κυριακίδη, έχοντας απέναντί του τέσσερις διεκδικητές του δημαρχιακού θώκου. Στο διάβα της τετραετίας ο Δήμαρχός μας εξελίχθηκε σε απόλυτο κυρίαρχο του Δημοτικού Συμβουλίου.

Ενός συλλογικού οργάνου που για πρώτη φορά εκαλείτο να λειτουργήσει με το πνεύμα της απλής αναλογικής, δηλαδή με δημιουργικό διάλογο μεταξύ των δημοτικών παρατάξεων, συνεργασία, αξιολόγηση και λογοδοσία. Απαραίτητα δηλαδή στοιχεία για την αποτελεσματική λειτουργία του κορυφαίου συλλογικού οργάνου ενός τόπου.

Αντί όλων αυτών, η εκφυλιστική δύναμη της πανδαμάτειρας καθημερινότητας και των αναγκών της, μετέτρεψε τα προαναφερθέντα δομικά στοιχεία της συλλογικής δημιουργικότητας, που υπόσχεται το σύστημα της απλής αναλογικής, σε ατομικού χαρακτήρα επιλογές ένιων δημοτικών συμβούλων.

Ο διάλογος μεταξύ των διαφορετικών προεκλογικών προγραμμάτων περιορίστηκε σε καθήκον ευάριθμων συμβούλων, οι συντεταγμένες ad hoc συνεργασίες μετετράπησαν σε άτακτες προσχωρήσεις ατομικού χαρακτήρα, και η λογοδοσία σε ανούσια τυπική διαδικασία.

Το αποτέλεσμα το βλέπουμε σήμερα, ένα χρόνο πριν ολοκληρωθεί η τετραετής θητεία της σημερινής δημοτικής αρχής, που δικαίως αντιμετωπίζει τις επόμενες εκλογές με τον αέρα του αδιαφιλονίκητου φαβορί.

Κάποια προεκλογικά προγράμματα που το 2019 αντιπαρατέθηκαν σκληρά στο επικρατήσαν πρόγραμμα του συνδυασμού του κ. Κυριακίδη, σήμερα φαντάζουν ψευδεπίγραφα και προσχηματικά, και, το χειρότερο, δεν φαίνεται να υπάρχει σταθερό χέρι να συντάξει ένα καινούργιο.

Του χρόνου τέτοια εποχή θα κληθούμε να ξαναψηφίσουμε για τους δημοτικούς μας άρχοντες, όντας από σήμερα περιδεείς και περίλυποι από το θέαμα που παράγει μια κοινωνία υπνώττουσα ύπνο βαθύ είτε στις φαντασιακές αγκάλες του τουρκογενούς «ΑΠΙΣΤΟΥ» είτε στη θαλπωρή της «ΓΗΣ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ» είτε στην αγωνία του «ΣΑΣΜΟΥ» είτε σε οποιαδήποτε άλλη παραλυτική εικονική πραγματικότητα, που μας προσφέρει η τωρινή τηλεοπτική μυθοπλασία.

Όμως τα προβλήματα και οι ανάγκες ενός Δήμου και μιας πρωτεύουσας νομού δεν είναι συγγραφικά αποκυήματα, αλλά μια ζοφερή πραγματικότητα που πιέζει για εξεύρεση λύσεων με τη συνεργασία των πολλών και όχι την αυθεντία των όποιων λίγων. Καθημερινές συζητήσεις, για τη συγκρότηση ενός ψηφοδελτίου απέναντι και δίπλα στην κραταιά κυριαρχία του κ. Δ. Κυριακίδη, διενεργούνται στο περιβάλλον της ευωχίας ενός πανηγυριού ή, στην καλύτερη περίπτωση, της νοητικής χαλάρωσης που εξασφαλίζουν οι απανταχού ατέρμονες καφενειακές συζητήσεις.

Παραίτηση ή ανεπάρκεια εσωστρεφών τοπικών καθοδηγητικών οργάνων;

Όσο δεν θα βρίσκεται η απάντηση, η έλλειψη κοινωνικής υγείας θα παρουσιάζει τον Δήμο Κιλκίς ως πρότυπο είτε το θέλουμε είτε όχι.

Περισσότερα
Δείτε ακόμα