Αλέκου Ιωαννίδη, «Μέρες Αντίστασης» Bιβλιοπαρουσίαση

«Μέρες Αντίστασης» τιτλοφορείται το νέο βιβλίο του Κιλκισιώτη συνταξιούχου ιατρού ακτινολόγου Αλέκου Ιωαννίδη από το Μεταλλικό, με το οποίο ο συγγραφέας δίνει συνέχεια στην καταγραφή γεγονότων, βιωμάτων και ακουσμάτων, που αποτελούν «μαγιά» και περιεχόμενο του πρώτου βιβλίου του, του σχετικού με την γενέτειρά του, το Μεταλλικό, και τους κατοίκους του από τον ερχομό των καταγομένων από το χωριό Βεζίν-Κιόι του Καυκάσου προσφύγων προγόνων έως σήμερα.

Το Μεταλλικό, οι κατοικοί του και τα γεγονότα, που το «σημάδεψαν» την φοβερή δεκαετία του ’40, είναι και πάλι ο κεντρικός «άξονας», γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η αφήγηση του συγγραφέα, ο οποίος παραθέτει με γλαφυρό τρόπο στοιχεία γιά πρόσωπα, πράγματα και περιστατικά του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, της Κατοχής και Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου Πολέμου με γλαφυρό τρόπο αλλά και ερευνητική και κριτική ματιά αφήνοντας σε κάποιες περιπτώσεις τα περιθώρια που επιτρέπει η συναισθηματική «επιείκεια», χωρίς όμως, να «πέφτει στην παγίδα» του «εξωραϊσμού» ή να υποκύπτει στον «πειρασμό» της εξιδανίκευσης.

Διότι, ναι μεν ο τρόπος παράθεσης των θεμάτων εμπεριέχει το στοιχείο της προσωπική προσέγγισης, αφήνει, όμως, «ανοικτές πόρτες» σε διάλογο ή και αντίλογο, με εμφανή την πρόθεση και διάθεση να αναδειχθούν τα ίδια τα θέματα, είτε πρόκειται γιά γεγονότα είτε για περιστατικά είτε γιά πρόσωπα, και όχι η όποια υποκειμενική θέαση και εξέτασή τους.

Και είναι αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό, που καθιστά το βιβλίο προσιτό στον αναγνώστη, ανεξαρτήτως ιδεολογικής ή πολιτικής τοποθετήσεως και ανεξαρτήτως αντιστοίχου θεωρήσεως των ιστορικών γεγονότων.

Τούτο το κατατάσσει στις ασφαλείς «πηγές» πληροφόρησης, παρά την επισημανθείσα επιφύλαξη. Άλλωστε, σε αρκετά από αυτά ο ίδιος παραπέμπει σε «πηγές» γνώσης αναγνωρισμένες γιά την εγκυρότητα και αντικειμενικότητά τους, που του προσφέρουν έρεισμα στην συγγραφική προσπάθειά του ως «αντίβαρο» των όποιων συναισθηματικών, άρα υποκειμενικών, προσεγγίσεών του.

Ο ίδιος ξεκινά τις αναφορές του χωρίς ιδιαίτερο πρόλογο, με την εξής συνοπτική εισαγωγή στο πρώτο κεφάλαιο: «Το βιβλίο αυτό έχει γραφτεί προκειμένου να αναβιώσει και να φέρει στο φως τα δραματικά γεγονότα, που συντελέστηκαν κατά την περίοδο της Κατοχής σ’ όλη την Ελλάδα και, φυσικά, και στο Μεταλλικό, ως μία προσπάθεια να θυμηθούν οι παλιοί και να διδαχθούν οι νέοι…».

Εκτός από την παράθεση γεγονότων της συγκεκριμένης περιόδου, το περιεχόμενο διατίθενται με σύντομα λογοτεχνικά κείμενα, κυρίως ποιήματα, εμπνευσμένα από αυτήν καθώς και φωτογραφικές μαρτυρίες.

Το βιβλίο αριθμεί ογδόντα σελίδες και το εξώφυλλό του, το οποίο επιμελήθηκε καλλιτεχνικώς η Χρυσούλα Ορφανίδου είναι εμπνευσμένο από δυο «κλασικές» φωτογραφίες του Σπύρου Μελετζή.