Βήματα εμπρός

Γράφει ο Αθανάσιος Τατάρογλου

Σίγουρα αυτές οι γραμμές γράφονται σε έντονη συναισθηματική κατάσταση. Κυρίως χαρά είναι το συναίσθημα που νιώθω αλλά και πάλι αναμιγνύεται και με άλλα. Όπως και να έχει θέλω να αναρωτηθείτε τι σημαίνει για εσάς Σεπτέμβριος και δη ο συγκεκριμένος Σεπτέμβριος. Καταφέρατε να κάνετε ή να προσπαθήσετε να κάνετε ένα βήμα ακόμη; Να ξεκινήσετε κάτι καινούργιο ή μια άλλη ζωή; Αποτελεί για εσάς αυτός ο μήνας τη Πρωτοχρονιά της υπόλοιπης σας ζωής;

Για πολλούς αποτελεί. Μαθητές, καθηγητές, άνθρωποι που είδαν τις δουλειές τους να χάνονται, να αλλάζουν, να εξελίσσονται, πρέπει να βρουν τις δυνάμεις για μια νέα αρχή. Σίγουρα τίποτα δεν είναι μόνιμο, όλα αλλάζουν κι όλα προχωρούν κι εμείς καμιά φορά είμαστε μέσα στο ποτάμι και ακολουθούμε τη ροή του, συλλέγοντας από όποια άκρη μπορέσουμε κομμάτια του εαυτού μας, είτε μένουμε στάσιμοι κοιτώντας το ποτάμι, παρατηρώντας τη διαδρομή του και προετοιμαζόμενοι για τη δική μας βουτιά.

Δύσκολοι καιροί που κάνουν τις αποφάσεις για κάθε βήμα μπροστά, ακόμη δυσκολότερες. Κι όμως υπάρχουν αυτοί οι ήρωες τριγύρω μας που πετούν κόντρα στον άνεμο και παρακινούν κι εμάς που αν και έχουμε φτερά, κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε και πάμε περπατώντας ενώ ξέρουμε ότι μας αξίζει να πετάμε. Καθήμενοι στα δέντρα μας λοιπόν, βλέπουμε τους θαρραλέους αυτούς ανθρώπους, που αν τυγχάνει να είναι και κοντινοί μας άνθρωποι νιώθουμε ακόμη πιο όμορφα, να μαζεύουν εμπειρίες, να ανακαλύπτουν νέα μέρη που σε εκείνα θα βρουν κομμάτια του εαυτού τους που αγνοούσαν και έτσι όταν γυρνούν στο δέντρο να μας δουν να είναι διαφορετικοί. Πιο όμορφοι άνθρωποι, παρόλες τις δυσκολίες, πιο δυνατοί παρότι πετούν σε αντίξοες συνθήκες.

Τους χρωστάμε ένα ευχαριστώ και να ξέρουν, να τους κάνουμε να το αισθάνονται, πως είμαστε εδώ, δίπλα τους όσο μπορούμε και θυμίζοντας τους πως το κλαδί που καθόμασταν μαζί, θα τους περιμένει. Θα το φροντίζουμε επιμελώς όσο εκείνοι πετούν, για να είναι όπως το άφησαν κι ακόμη καλύτερο όταν επιστρέφουν σε αυτό να ξαποστάσουν.

Κάντε βήματα κι αν φοβάστε κάντε τα αργά και σταθερά αλλά σε καμία περίπτωση μη μένετε στάσιμοι γιατί όσο εσείς στέκεστε ο χρόνος πάντα θα κυλάει. Ακολουθήστε το ρεύμα κι όταν συναντήσετε δυσκολίες ξαποστάστε σε μια άκρη μαζέψτε δυνάμεις και ξανά μπροστά με φόρα. Να είστε δίπλα στους ανθρώπους σας. Καλή τύχη.

Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα μου, πατήστε εδώ.

Μπορείτε να υποστηρίξετε τη δουλειά μου, κάνοντας κλικ παρακάτω.