Στον δρόμο της καταξίωσης ο Κιλκισιώτης 18χρονος Νίκος Βέργος
Έμειναν με το στόμα ανοιχτό πολλοί τηλεθεατές, που παρακολουθούσαν τον αγώνα Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Ολυμπιακού Πειραιώς, όταν στο 82’ ο προπονητής και καθοδηγητής των ερυθρολεύκων Μίτσελ «έρριξε στην μάχη» τον Νίκο Βέργο.
Σ’ αυτούς δεν συγκαταλέγονταν Κιλκισιώτες, ιδίως δε δχετιζόμενοι με τον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, που ξέρουν πρόσωπα και καταστάσεις.
Διότι ήξεραν και ξέρουν το πληθωρικό ταλέντο, τα πλούσια προσόντα και τον υποδειγματικό χαρακτήρα του 18χρονου επιθετικού, όπως και το ότι δεν πήγε στον Ολυμπιακό ως… «επισκέπτης», αλλά ακριβώς γιά να «εκθέσει» αυτά τα προσόντα του (άλλωστε, δεν υπάρχει αθλοπαιδιά, με την οποία να ασχολήθηκε και να μην αρίστευσε!)
Και, από ό,τι φαίνεται, έπεισε τον Μίτσελ, που δεν εκπροσωπεί την… «ελληνική σχολή» ως προς την ποδοσφαιρική παιδεία και νοοτροπία αλλά εκείνη της ποδοσφαιρικώς ανεπτυγμένης και προηγμένης Ευρώπης, σύμφωνα με την οποία η ηλικία έρχεται, ως στοιχείο της ταυτότητας του παίκτη, μετά τα προσόντα και τις ικανότητες, άρα δεν έχει σημασία αν είσαι 18, αλλά να… ξέρεις μπάλλα και να είσαι ικανός να βοηθήσεις την ομάδα.
Εξ ου και το γεγονός ότι ο Ισπανός τεχνικός του Ολυμπιακού δεν είχε τον παραμικρό ενδοιασμό, εφ’ όσον το απαιτούσαν οι περιστάσεις, να «ρίξει στα βαθειά» και …«χωρίς σωσσίβιο» τον νεαρό Κιλκισιώτη από τον οικισμό και το ποδοσφαιρικό «φυτώριο» του Χέρσου.
Έστω και αν αυτό έπρεπε να γίνει όχι σε όποιο και όποιο γήπεδο, αλλά στο θρυλικό Ολντ Τράφφορντ ή «Θέατρο των Ονείρων», που η θέα και ιστορία του και μόνο προκαλούν δέος!
Είναι ένα μεστό περιεχομένου μήνυμα προς πάσαν κατεύθυνσιν και «προβολέας» που «φωτίζει» τον «δρόμο» της πραγματικής ανάπτυξης και προόδου του ποδοσφαίρου.
Και το ιδιαιτέρως ευχάριστο γιά τούτο τον τόπο είναι, ότι ένας από τους δύο κομιστές αυτού του μηνύματος είναι γέννημα-θρέμμα του.
Άρα, έχει κάθε λόγο να αισθάνεται υπερήφανος γι’ αυτόν, έστω και αν γιά τον Νίκο Βέργο, γόνο αθλητικής οικογενείας με παιδεία και αρχές, η ανταπόκριση στις όποιες απαιτήσεις μιάς προσπάθειας, όσο δύσκολη και αν είναι αυτή και σε οποιονδήποτε αγωνιστικό χώρο και αν καταβάλλεται, αποτελεί… αυτονόητο!
