Στον νομό μας αναδείχθηκαν τα τρωτά του εκλογικού συστήματος

Γράφει ο Βαγγέλλης Αποστολίδης

Τα πρόσφατα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών στην εκλογική περιφέρεια του Κιλκίς, αλλά και γενικότερα, απέδειξαν το πόσο προβληματικός είναι, κατά την άποψή μας, ο ισχύων στην χώρα μας εκλογικός νόμος.

Και τούτο, διότι η εφαρμογή του παράγει ισχυρές στρεβλώσεις και σε ό,τι αφορά στην εκπροσώπηση κομματικών παρατάξεων, αλλά και στην δικαιότερη εκπροσώπηση περιοχών.

Δείτε, για παράδειγμα, τα αποτελέσματα των εκλογών της 7ης Ιουλίου, όπου στην εκλογική περιφέρειά μας η Νέα Δημοκρατία με ποσοστό 42,35% εξέλεξε έναν βουλευτή όσο και το Κίνημα Αλλαγής, το οποίο έλαβε μόλις 11,21%, από όσους πολίτες προσήλθαν στις κάλπες.

Είναι κάτι παραπάνω από προφανές, ότι αυτό παράγει μιάν ανισορροπία δίκαιης αντιπροσώπευσης, όχι μόνον στην τριεδρική εκλογική περιφέρεια του Κιλκίς αλλά γενικότερα σε πάρα πολλά σημεία της χώρας, όπως, γιά παράδειγμα, στην αντίστοιχη τετραεδρική της Πιερίας, όπου στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, όταν και πάλι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, αν και πρώτο με ισχνό προβάδισμα 0,25% (32,88% έναντι 32,43% του ΣΥΡΙΖΑ). εξέλεξε έναν βουλευτή και το στην συνέχεια κυβερνών κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ τρείς!

Αντίστοιχες στρεβλώσεις καταγράφονται και σε ό,τι αφορά στα πρόσωπα των εκλεγομένων βουλευτών, όπου κυριαρχούν υποψήφιοι προερχόμενοι κοινωνικώς, δημογραφικώς και επαγγελματικώς από τα μεγάλα αστικά κέντρα και τους πολυπληθέστερους δήμους εις βάρος των υποψηφίων που προέρχονται από μικρότερα της περιφέρειας.

Κάτι το οποίο διαχρονικώς συμβαίνει στην εκλογική περιφέρειά μας, και το οποίο επαναλήφθηκε στις πρόσφατες εκλογές γιά το σύνολο των τριών βουλευτών Κιλκίς Γιώργου Γεωργαντά, Ειρήνης-Ελένης Αγαθοπούλου και Γιώργου Φραγγίδη, οι οποίοι επί της ουσίας είναι κάτοικοι της πόλης του Κιλκίς και δημότες του ομώνυμου δήμου.

Γεγονός, το οποίο καθιστά γράμμα κενό περιεχομένου τις κατά καιρούς κριτικές περί ελλείψεως υποψηφίων από την περιοχή του δήμου Παιονίας, όπως συνέβη στις εφετινές εκλογές για τα κόμματα της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΙΝΑΛ, όχι μόνον διότι κάτι τέτοιο παρατηρείται και στις περιπτώσεις, όπου υπάρχουν σχετικές υποψηφιότητες, αλλά και διότι η έννοια της αντιπροσώπευσης έχει ουσιαστικό περιεχόμενο, κυρίως, όταν αφορά στους εκλεγμένους αντιπροσώπους.

Κατά την άποψη μας, το βρετανικό εκλογικό σύστημα, αυτό των πολλών μονοεδρικών εκλογικών περιφερειών, είναι ένα πρότυπο πολύ πιο αντιπροσωπευτικό και δίκαιο από το ισχύον στην χώρα μας, όχι μόνον διότι αποφεύγει τα χονδροειδή παραδείγματα, τα οποία αναφέραμε, αλλά και διότι, εκτός των άλλων, ταιριάζει περισσότερο στην Ελλάδα λόγω του ιδιαιτέρου γεωγραφικού της αναγλύφου με πολλές ορεινές και νησιωτικές περιοχές και σχετικώς λίγα αστικά κέντρα.

Σίγουρα το εν λόγω εκλογικό σύστημα είναι ένα σύστημα, το οποίο βοηθεί τους λεγομένους «μεγάλους», όπως και το ενδεχόμενο της εναλλαγής τους στην εξουσία, όμως, κάτι τέτοιο δεν θα πρέπει να μας φοβίζει, όχι μόνον διότι δεν αποτελεί θέσφατο, όπως απέδειξαν οι εφετινές εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο με την συμμετοχή επτά υποψηφίων αρχηγών κομμάτων στην σχετική τηλεμαχία, αλλά και διότι η μεταπολιτευτική πορεία – Ιστορία στην χώρα μας «κινείται» γύρω από ένα κατά βάσιν διπολικό κατά βάση σύστημα.

Η κατά καιρούς παρατηρούμενη αυξομείωση της αμφισβήτησής του προκύπτει κυρίως σε ταραγμένες περιόδους, όπως στην τρέχουσα «μνημονιακή» περίοδο, και συνήθως κοπάζει γρήγορα, όταν παρέλθει η «θύελλα».

‘Άλλωστε, το χαμηλό ανώτατο όριο, το οποίο έχει θεσπίσει ο εν ισχύει εκλογικός νόμος γιά την εισδοχή κομμάτων στην Βουλή των Ελλήνων (3%) βοηθεί στο να εκπροσωπούνται πολιτικώς σε ένα πολύ σημαντικό βαθμό αντιπροσωπευτικά και δικαίως οι πολίτες, που τα επιλέγουν.

Κάτι το οποίο συμβαίνει έως και καταχρηστικώς θα λέγαμε σε ωρισμένες περιπτώσεις, καθώς το εν λόγω χαμηλό όριο λειτουργεί ως κίνητρο για την δημιουργία «ευκαιριακών» κομμάτων, τα οποία συγκροτούνται έχοντας ως στόχο όχι να εκφράσουν πολιτικώς κοινωνικές ομάδες, όπως επιτάσσει η Δημοκρατία, αλλά για προσωπικές και οικονομικές επιδιώξεις διαφόρων, παρουσιάζοντας πολιτική ημερήσια διάταξη εστιασμένη σε επί μέρους θέματα, όπως, γιά παράδειγμα, το Μεταναστευτικό.

Τα όσα παρατίθενται ανωτέρω, συνηγορούν, κατά την άποψή μας, στο να προχωρήσουμε προς την κατεύθυνση αλλαγής του εκλογικού μας συστήματος στα «χνάρια» του βρετανικού προτύπου, διότι μία τέτοια επιλογή εκτιμούμε, ότι θα ενισχύσει μία από τις βασικές αρχές λειτουργίας της Δημοκρατίας, την δικαιότερη και αντιπροσωπευτικότερη θέληση των ψηφοφόρων, προσφέροντας ταυτοχρόνως το απαραίτητο περιβάλλον πολιτικής σταθερότητας, ώστε αυτή να εκφρασθεί στο επίπεδο διακυβέρνησης της Πατρίδας μας.

Είναι, πιστεύουμε, κατάλληλος ο καιρός να «ανοίξει» ο σχετικός διάλογος και στον τόπο μας, τοποθετώντας ενδεχομένως στο τραπέζι και άλλες προτάσεις, πάντοτε με στόχο την καλύτερη και αντιπροσωπευτικότερη εκπροσώπηση της θέλησης και επιλογής των πολιτών, όπως επισημαίνει και στην προηγούμενη έκδοση του «Μαχητή» (16-7-19) ο αρθρογράφος του «Ίων».