Το όνομα Κώστας Φουραντζής στην «ούγια» της αθανασίας

Από την Κυριακή 10.11.19 η κοινωνία και ο εμπορικός κόσμος του Κιλκίς πορεύονται χωρίς τον Κώστα Φουραντζή, που «μετώκησε εις τα ουράνια δώματα» σε ηλικία 85 ετών.

Η παντοτινή «φυγή» του προκάλεσε συγκίνηση και θλίψη, καθώς ο εκλιπών υπήρξε μία από τις τελευταίες εμβληματικές μορφές της γενιάς του στον τομέα του εμπορίου.

Γόνος οικογένειας από την «ηρωική και εύανδρο» Στρώμνιτσα με παράδοση στην ραπτική, ο Κώστας Φουραντζής, του οποίου οι γονείς βίωσαν την προσφυγιά έχοντας εκπατρισθεί και έχοντας εγκατασταθεί στο Κιλκίς μετά την επώδυνη γι’ αυτούς και τον τόπο τους Συνθήκη του Βουκουρεστίου, γεννήθηκε στην νέα πατρίδα το 1934, και ως παιδί βίωσε με την σειρά του όλα τα φοβερά γεγονότα της δεκαετίας του ’40 και, το κυριώτερο, τις συνέπειές τους.

Συγχρόνως, όμως, όπως όλοι της γενιάς του, σφυρηλάτησε το ατσάλινο πνεύμα του αγωνιστού της ζωής, χάρη στο οποίο κέρδισε από πολύ νέος την «μάχη» της επιβίωσης, ενώ στην συνέχεια έβαλε και αυτός το «λιθαράκι» του στην «ανοικοδόμηση» της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής του Κιλκίς, καταλαμβάνοντας περίοπτη θέση ανάμεσα στους ανθρώπους της «φουρνιάς» του, που «έβγαλαν» τον τόπο κατ’ αρχάς στην ανάπτυξη και κατόπιν του προσέδωσαν τα σημερινά χαρακτηριστικά μιας… κανονικής πόλης, ενώ συνέβαλαν ουσιαστικώς στην ανάδειξη και των θετικών σημείων αναφοράς σ’ αυτόν.

Παραλαμβάνοντας την «σκυτάλη» από την οικογένειά του, συνέχισε την παράδοση στην τέχνη της ραπτικής, δίνοντάς της νέα ώθηση στο Κιλκίς, μαζί με άλλους άξιους υπηρέτες της, σε εποχές που αυτή είχε αναχθεί σε συνώνυμο της επαγγελματικής ευσυνειδησίας και συνέπειας.

Με τεράστια εφόδια και πείρα από αυτήν την περίοδο, ο Κώστας Φουραντζής προχώρησε όχι ένα αλλά… πολλά βήματα παραπέρα, στραφείς και στην εμπορεία ετοίμων ενδυμάτων.

Ήταν ο τομέας, στον οποίο διέπρεψε και κυριολεκτικώς «άφησε την σφραγίδα του», καθιστώντας το όνομά του ταυτόσημο όχι απλώς με την πιστότητα, αλλά με την υψηλή ποιότητα, εμπορευόμενος ενδύματα… μόνον πρώτης διαλογής ουκ ολίγων «επωνύμων» οίκων ραπτικής, μόνον αυθεντικά του κάθε οίκου.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο ήταν ως να έφερνε την αγορά… της Θεσσαλονίκης στο Κιλκίς, «καταρρίπτοντας» τον έως τότε «μύθο», που ήθελε τα «επώνυμα» ενδύματα, να μπορεί να τα βρει κανείς μόνο στην συμπρωτεύουσα.

Με την καταξίωση, που του προσέφεραν η συγκεκριμένη επαγγελματική ενασχόληση και η σφαιρική και ενδελεχής γνώση όλων των σχετιζομένων με τον τομέα του εμπορίου, ο Κώστας Φουραντζής είχε από αρκετά νέος ενεργό ανάμιξη στα του εμπορικού συλλόγου Κιλκίς, κοσμώντας επί δεκαετίες τόσο την ιδιότητα του ενεργού μέλους όσο και διάφορα αξιώματα, στα οποία κατά καιρούς θήτευσε, ενώ ουδέποτε έπαυσε να ενθαρρύνει όλους τους εμποροεπαγγελματίες, και του δικού του και άλλων κλάδων, να δραστηριοποιούνται στον ΕΣΚ για την καλύτερη προώθηση θεμάτων και ζητημάτων, επίλυση προβλημάτων και προάσπιση των συμφερόντων όλων, και ως προσώπων και ως συνόλου.

Και δεν ήταν μόνο η επαγγελματική καταξίωση, που καθιστούσε τον Κώστα Φουραντζή ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα μέλη της κοινωνίας του Κιλκίς.
Σ’ αυτήν συνέβαλλαν, επίσης, η έντονη κοινωνικότητα, η έμφυτη ευγένεια, η πάντα θετική διάθεση και το υποδειγματικό ήθος του σε όλες τις λειτουργίες του. Εξωτερικό γνώρισμα όλων αυτών το μονίμως «χαραγμένο» στα χείλη του χαμόγελο, το οποίο «κέρδιζε» και… «αφόπλιζε» τους πάντες.
Είχε διακριτική παρουσία και στα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα ως μέλος αντιστοίχων φορέων, στηρίζοντας ποικιλοτρόπως δραστηριότητές τους, ενώ ειδικότερα υπήρξε μέλος του συλλόγου Στρωμνιτσιωτών Κιλκίς και στις δύο φάσεις δραστηριοποίησής του.

«Κινητήριο μοχλό» της σκέψης και της δράσης του απετέλεσαν οι πανανθρώπινες αρχές και αξίες, που πρεσβεύουν ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία, βάσει των οποίων πορεύθηκε έχοντας δημιουργήσει και ο ίδιος μιαν υπέροχη οικογένεια, και λειτούργησε με πρωταρχικό κριτήριο τον συνάνθρωπο και τον συμπολίτη, χωρίς να κάνει κανενός είδους διακρίσεις. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο κατέλαβε επαξίως στην κοινωνία του Κιλκίς μία θέση στα «γνωστά» πρόσωπα κοινής αποδοχής, έχοντας «κερδίσει» την εκτίμηση και σεβασμό όλων των Κιλκισιωτών.

Με την «αναχώρησή» του για το δίχως γυρισμό ταξίδι ο Κώστας Φουραντζής αφήνει όλα αυτά παρακαταθήκη στις επερχόμενες «φουρνιές» επαγγελματιών και γενιές Κιλκισιωτών, ως απολογισμό από εκείνους που στοιχειοθετούν σημείο θετικής αναφοράς και παράδειγμα προς μίμησιν.
Και τούτο από μόνο του συνιστά άλλη μία προσφορά του εκλιπόντος στην κοινωνία του Κιλκίς.
Γι’ αυτό και η μορφή του θα μείνει βαθιά «χαραγμένη» στην συλλογική συνείδηση του Κιλκίς, και η μνήμη του θα είναι αιωνία.
Καλό Παράδεισο και καλή Ανάσταση αξέχαστε συμπολίτη μας Κώστα Φουραντζή.