Το λάθος αφήνει ρετσινιά;

Γράφει ο Αθανάσιος Τατάρογλου

Ζούμε σε μια πρωτόγνωρη εποχή. Σε μια εποχή όπου οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε ξαναζήσει. «Εν καιρώ πολέμου» όπως αρκετοί ηγέτες έχουν πει. Βέβαια σε καιρό πολέμου ο στρατός έχει σχέδια και πλάνα έτοιμα για το πως θα δράσει. Στον καιρό της πανδημίας πολλά από τα πράγματα που βιώνουμε δεν έχουν πλάνο αντιμετώπισης και δημιουργείται τώρα το πρωτόκολλο ή ο τρόπος δράσης.

Άρα όταν οι Ολυμπιακοί αγώνες για παράδειγμα σταματούν και μετατίθενται για πρώτη φορά όταν όλοι οι άνθρωποι καλούνται να πάρουν αποφάσεις χωρίς να έχουν κάποιες «οδηγίες αντιμετώπισης» πέρα από το τι προβλέπει η διαχείριση κρίσεων στον κάθε τομέα, τότε σίγουρα λάθη θα  γίνουν. Και έτσι  λοιπόν η Ελληνική Κυβέρνηση που κατά ομολογία πολλών διαχειρίστηκε πολύ καλά την κρίση του κορωνοϊού, έκανε ένα λάθος που κόστισε και αφορά την τηλεκατάρτιση των «επιστημόνων».

Αρχικά να σημειώσω ότι για τα διαδικτυακά σεμινάρια συνήθως πληρώνουμε. Φυσικά όταν μπαίνεις στη διαδικασία της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης θέλεις το υλικό που θα λάβεις να είναι αξιόπιστο και σύγχρονο. Άρα έπρεπε να υπάρξει όσο το δυνατόν καλύτερος έλεγχος. Και αν αυτός ήταν ανέφικτος να μην γίνει η προσφορά αυτών των χρημάτων σε αυτή τη κατηγορία των ανθρώπων μέσω τέτοιων προγραμμάτων.

Όμως τελικά έγινε και έτσι προέκυψε και το λάθος και βγήκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, όπως οφείλει να κάνει ο αρχηγός κάθε ομάδας, και ανέλαβε την ευθύνη. Έτσι είδαμε μια σπάνια στιγμή για Έλληνα πολιτικό, πόσο μάλλον Πρωθυπουργό, να παραδέχεται δημόσια ότι έσφαλε και να διορθώνει άμεσα το λάθος αυτό. Θεμιτό ή αθέμιτο δε θα το  κρίνουμε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αλλά μόλις τελειώσει αυτός. Γιατί δε σταμάτησε ο πόλεμος με το ένα λάθος.

Βγήκε λοιπόν ο κύριος Τσίπρας, ο οποίος να σας υπενθυμίσω για όσους ηθελημένα ή μη ξεχνούν, ότι έχει υπάρξει Έλληνας Πρωθυπουργός και δήλωσε ότι ο κύριος Μητσοτάκης παραδέχτηκε μόνος του πως έκανε λάθος και έτσι έχασε τη μάχη. Για όσους το διαβάσατε γρήγορα επιστρέψτε στη προηγούμενη πρόταση και ξαναδιαβάστε αργά και σταθερά. Ο τέως  πρωθυπουργός κατηγόρησε τον νυν ότι παραδέχτηκε πως έκανε λάθος.

Κι έτσι αναρωτιέμαι εγώ, σε έναν πόλεμο, αν χάσεις μια μάχη συνεπάγεται πως έχασες και τον πόλεμο; Είναι ρετσινιά το να κάνεις λάθη; Είναι κακό να παραδέχεσαι πως έκανες λάθος; Και ναι μένω στη πρώτη ανάγνωση, στο ότι δηλαδή έγινε ένα λάθος και διορθώθηκε, στη δεύτερη ανάγνωση, το αν έγινε εσκεμμένα δηλαδή, θα προχωρήσω μετά τον πόλεμο ή όταν αυτός παύσει. Προχωράμε λοιπόν και πρέπει να το κάνουμε συντεταγμένα. Οι νεκροί δεν είναι απλά αριθμοί και το να προσδίδεις ρετσινιά στο λάθος δεν είναι τίμιο, όπως δεν είναι τίμιο να βάζεις τρικλοποδιές γιατί αν πέσει ένας, υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος να χάσουν όλοι.

Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα από τον Αθανάσιο Τατάρογλου, πατήστε εδώ.

Μπορείτε να υποστηρίξετε τη δουλειά μου, κάνοντας κλικ παρακάτω.