Το δασαρχείο Κιλκίς δεν περιορίζει κανένα δικαίωμα στην προμήθεια καυσοξύλων

Από το δασαρχείο Κιλς λάβαμε την ακόλουθη απαντητική επιστολή – ανακοίνωση σε δημοσί8ευμά μας:

«Στο έγκριτο ηλεκτρονικό φύλλο της εφημερίδας σας, της 11ης Νοεμβρίου 2020 δημοσιεύσατε ρεπορτάζ, σχετικό με την διάθεση καυσόξυλων στην τοπική κοινότητα Πλαγιάς Κιλκίς με τίτλο:

«Φωνή διαμαρτυρίας από την Πλαγιά κατά του Δασαρχείου Κιλκίς για τα καυσόξυλα».

Επί του δημοσιεύματος αυτού και του ρεπορτάζ σας, και για να αποκατασταθεί η πλήρης αλήθεια, έχουμε να σας ενημερώσουμε τα εξής:

1) Αναφέρει το ρεπορτάζ σας, ότι εδώ και μερικά χρόνια που όμως δεν προσδιορίζονται, δεν χορηγούνται στους κατοίκους της Πλαγιάς, και ειδικότερα στους εκεί συνταξιούχους του πρώην ΟΓΑ, οι δικαιούμενες ποσότητες καυσόξυλων, όπως έχει καθιερωθεί εδώ και δεκαετίες. Η αλήθεια είναι ότι στον οικισμό της Πλαγιάς , όπως και σε όλους τους παραδασόβιους οικισμούς του Κιλκίς ,επιτρεπόταν μέχρι πριν 30 περίπου χρόνια να υλοτομούν μόνοι τους, μέρος του δάσους για την κάλυψη ατομικών τους αναγκών. Η μέθοδος αυτή δημιουργούσε πολλά προβλήματα στην ορθολογική εκμετάλλευση των δασών με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί. Στη συνέχεια και από το έτος 1994 το κράτος χρηματοδοτούσε το Δασαρχείο Κιλκίς με σημαντικές πιστώσεις, για να υλοτομούν οι Δασικοί Συνεταιρισμοί για λογαριασμό της Υπηρεσίας τα δάση και στη συνέχεια τα παραγόμενα προϊόντα (καυσόξυλα) να χορηγούνται με μειωμένο τίμημα στους κατοίκους των οικισμών. Η χρηματοδότηση αυτή μέχρι και το έτος 2012 ήταν σχετικά σημαντική, αφού έφτανε έως και τις 500.000 ευρώ το χρόνο. Από το 2013 και μετά οι χορηγούμενες πιστώσεις μειωνόταν συνέχεια φτάνοντας περίπου τις 60.000 ευρώ, και μόνο το 2019 και το 2020 έφτασαν τις 120.000 ευρώ. Αποτέλεσμα αυτής της υποχρηματοδότησης ήταν τόσο η χορήγηση μειωμένων ποσοτήτων καυσόξυλων στους κατοίκους (περίπου 3 έως 5 χωρικά κυβικά μέτρα, ποσότητα ελάχιστη για την κάλυψη των αναγκών τους), όσο και σε περιορισμό των δικαιούχων. Στα πλαίσια αυτού του περιορισμού, η Υπηρεσία ήταν υποχρεωμένη να χορηγεί εναλλάξ κάθε χρόνο σε διαφορετικά χωριά, με κριτήρια πάντα την τοποθεσία του κάθε οικισμού, κυρίως δηλαδή το ορεινό υψόμετρο των περιοχών. Να σημειώσουμε ότι η Υπηρεσία μας έγκαιρα και έγκυρα έχει προτείνει τις κατά την γνώμη της εναλλακτικές λύσεις, που όμως δεν θεωρούνται σύννομες από την ιεραρχία της Υπηρεσίας μας και δεν υιοθετούνται. Άρα δικαιολογημένα τα οποιαδήποτε παράπονα και διαμαρτυρίες των κατοίκων, τις οποίες εξάλλου τις γνωρίζουμε αφού είμαστε μία μαχόμενη υπηρεσία που συνεχώς κάνει αισθητή την παρουσία της σε όλους τους οικισμούς.

2) Ως προς τα αναφερόμενα στο ρεπορτάζ για τον οικισμό της Πλαγιάς, έχουμε να σημειώσουμε ότι στον οικισμό της Πλαγιάς τελευταία φορά που χορηγήθηκαν καυσόξυλα ήταν το έτος 1990 περίπου. Αυτό έχει σημασία γιατί έτσι αποδεικνύεται ότι το Δασαρχείο Κιλκίς δεν περιόρισε κανένα δικαίωμα των κατοίκων τα τελευταία χρόνια, όπως αναφέρεστε στο ρεπορτάζ. Φέτος υπήρχε η δυνατότητα από την Υπηρεσία μας, (λόγω έγκαιρης χρηματοδότησης), μετά βέβαια και από το ενδιαφέρον του Προέδρου της Τ.Κ. Πλαγιάς, η χορήγηση 4 χωρικών κυβικών μέτρων καυσόξυλων σε όλους τους μόνιμους κατοίκους του οικισμού της Αγίας Κυριακής και του οικισμού της Πλαγιάς.

3) Το Δασαρχείο Κιλκίς διαχειρίζεται ορθολογικά και αειφορικά και πάνω από όλα με τις αρχές της δασικής επιστήμης όλα τα δάση της περιοχής. Αισθανόμαστε περήφανοι που με την αυτοθυσία και τον ηρωισμό όλων των υπαλλήλων, αφενός προστατεύουμε τα δάση όσο το δυνατό πιο αποτελεσματικά, περιορίζοντας σημαντικά τις λαθροϋλοτομίες και αφετέρου, ακολουθώντας πάντα όλες τις νόμιμες διαδικασίες και με την ορθολογική διαχείριση των δασών, αυξάνουμε συνέχεια τα παραγόμενα προϊόντα. Αυτά για την ακρίβεια διπλασιάστηκαν τα τελευταία 5 χρόνια, εξασφαλίζοντας μόνιμη δουλειά σε 250 περίπου δασεργάτες, μέλη των δασικών Συνεταιρισμών, οι οποίοι είναι κατά κανόνα κάτοικοι των ορεινών και ημιορεινών οικισμών του Κιλκίς.

4) Από τα προϊόντα αυτά ένα μέρος τους, ανάλογα πάντα με τις χρηματοδοτήσεις από την Πολιτεία (περίπου 4.500 χωρικά κυβικά μέτρα για τη φετινή και την περσινή χρονιά ) δεσμεύεται από την συνολική παραγόμενη ποσότητα των Δασικών Συνεταιρισμών και διατίθεται για τους κατοίκους. Ο συνολικός αριθμός των δικαιούχων κατοίκων ανέρχεται για το 2020 σε 1.089. Την υπόλοιπη παραγόμενη ποσότητα (περίπου 55.000 χωρικά κυβικά μέτρα ) οι Δασικοί Συνεταιρισμοί την πωλούν στο εμπόριο για λογαριασμό των μελών τους για να εξασφαλίσουν το εισόδημά τους. Είναι πολύ σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι:

α) Η Πολιτεία από την μια μεριά «επιδοτεί» με περίπου 5 έως 7 ευρώ ανά χωρικό κυβικό μέτρο τα καυσόξυλα των ατομικών αναγκών

β) από την άλλη μεριά και οι Δασικοί Συνεταιρισμοί «επιδοτούν», κατά μία έννοια, την χορήγηση των καυσόξυλων για τους κατοίκους με το ποσό των 6 έως 8 ευρώ κατά χωρικό, προκειμένου να χορηγηθούν στους κατοίκους με συνολικά μειωμένη τιμή.

5) Η διαδικασία που περιγράψαμε παραπάνω εφαρμόζεται σύμφωνα με τους Νόμους του Κράτους και σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας των Δασικών Συνεταιρισμών. Δεν είναι επομένως στην ευχέρεια κάθε Δασαρχείου να την εφαρμόζει κατά το δοκούν. Πολύ δε περισσότερο σας διευκρινίζουμε ότι η διαδικασία της πώλησης των παραγόμενων προϊόντων από τους Συνεταιρισμούς, επιβάλλεται, διότι έτσι βιοπορίζονται και οι δασεργάτες άλλωστε. Τα παραγόμενα καυσόξυλα είναι δικά τους, εφόσον τους έχουν παραχωρηθεί δημόσια δάση για εκμετάλλευση, για τις οποίες παραχωρήσεις οι Συνεταιρισμοί καταβάλλουν τα νόμιμα τιμήματα, τόσο στο Δημόσιο Κράτος όσο και στον οικείο Δήμο . Έτσι ακριβώς εξασφαλίζουν και τα μέλη των Συνεταιρισμών το εισόδημά τους. Επί πλέον ποσό περίπου 60.000 ευρώ ετησίως, το καταβάλλουν οι Δασικοί Συνεταιρισμοί στον οικείο Δήμο.

6) Ως προς την χορήγηση των καυσόξυλων στους κατοίκους από διάφορες περιοχές, αυτό εξαρτάται τόσο από την περιοχή πού προβλέπεται από τις δεκαετείς εγκεκριμένες διαχειριστικές μελέτες να γίνει υλοτομία, όσο και από την ισόποση περίπου δέσμευση των καυσόξυλων από κάθε Δασικό Συνεταιρισμό από τους 10 που δραστηριοποιούνται στην περιοχή του Δασαρχείου Κιλκίς.

7) Όπως εξηγήσαμε και σε κατοίκους της Πλαγιάς, παρουσία και του Δημοτικού Συμβούλου κ. Σαρβανίδη Χρήστου, κατά την επίσκεψή μας στον τόπο χορήγησης των καυσόξυλων, εξηγούμε και σε εσάς, ότι δεν είχαμε την δυνατότητα να χορηγούσαμε καυσόξυλα στους κατοίκους της Πλαγιάς από την συστάδα 8ζ Αμάραντων, που βρίσκεται κοντά στον οικισμό τους, όπως επιθυμούσε ο Πρόεδρος Τ.Κ. Πλαγιάς, αυτά θα έπρεπε να αφαιρεθούν από την παραγωγή του Δασικού Συνεταιρισμού «Κρουσσίων». Από τον εν λόγω Συνεταιρισμό είχαμε υποχρέωση να δεσμεύσουμε 400 χ.κ.μ. καυσόξυλων και έτσι δεσμεύσαμε 300 χ.κ.μ. καυσόξυλων για τους κατοίκους της περιοχής των Μουριών, αφού είχαν υλοτομηθεί στην περιοχή τους, και 100 χ.κ.μ. δεσμεύτηκαν για να δοθούν σε κατοίκους γύρω οικισμών μεταξύ των οποίων και του οικισμού της Αγίας Κυριακής . Επομένως δεν είχαμε την δυνατότητα να τους δεσμεύαμε μεγαλύτερες ποσότητες καυσόξυλων σε σχέση με τους υπόλοιπους Συνεταιρισμούς.

8) Όσον αφορά τον ισχυρισμό του προέδρου της κοινότητας Πλαγιάς κ. Γιώργου Χουρσεϊδη, και του καταγόμενου από την Πλαγιά δημοτικού σύμβουλου Κιλκίς κ. Χρήστου Σαρβανίδη ότι εφαρμόζουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά σε βάρος των κατοίκων της Τ. Κ. Πλαγιάς και τους υποχρεώνουμε να προμηθευτούν τα καυσόξυλα από μεγάλη απόσταση, να σας γνωρίσουμε ότι αυτό δεν ευσταθεί γιατί σε όλους τους κατοίκους τα χορηγούμενα καυσόξυλα χορηγούνται, άλλοτε σε κοντινές και άλλοτε σε πιο απόμακρες περιοχές, άλλοτε σε ομαλούς και άλλοτε σε κακοτράχηλους δρόμους. Πέρυσι χαρακτηριστικά λόγω του ότι οι πιστώσεις μας χορηγήθηκαν τον Οκτώβριο, μία μερίδα κατοίκων των Μουριών προμηθεύτηκε τα καυσόξυλα από το Ελληνικό!!!! σε απόσταση περίπου 50 χιλιομέτρων, γιατί μόνο εκεί υπήρχαν υλοτομημένα καυσόξυλα εκείνη την εποχή.

9) Αλλά για να σας δείξουμε ότι καμία μεροληψία δεν κάνουμε σε βάρος των κατοίκων της Πλαγιάς σας παρουσιάζουμε τον πίνακα με τις μέσες αποστάσεις χορήγησης καυσόξυλων σε όλους τους οικισμούς της Π.Ε. Κιλκίς για το έτος 2020.

10) Σε σχέση με όσα ισχυρίζεται ο πρόεδρος της κοινότητας Πλαγιάς κ. Γιώργος Χουρσεϊδης, λέγοντας χαρακτηριστικά «έτσι, που να μας δημιουργείται η υπόνοια ή, έστω, η αίσθηση, ότι η προσήλωση του δασαρχείου στο γράμμα του νόμου να έχει να κάνει με… «σιγοντάρισμα» του εμπορίου»(! ), θέλουμε να σημειώσουμε ότι η αίσθηση που μπορούν να έχουν τόσο οι ίδιοι όσο πιθανόν και οι κάτοικοι, είναι σεβαστή και υποχρέωση της Υπηρεσίας μας είναι να εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει. Όσο για την υπόνοια που τους δημιουργείται ότι εμείς συνειδητά και με όφελος όπως υπονοείται, σιγοντάρουμε το εμπόριο, αν έχουν στοιχεία μπορεί να απευθυνθούν στον αρμόδιο Εισαγγελέα, διαφορετικά θα πρέπει να ανακαλέσουν άμεσα όσα ισχυρίζονται, επιφυλασσόμενοι για κάθε νόμιμο δικαίωμά μας για την υπεράσπιση της τιμής και της υπόληψης της Υπηρεσίας μας.

11) Πολύ σύντομα ευελπιστούμε να είμαστε έτοιμοι να σας αποστείλουμε μία πλήρη εργασία που να παρουσιάζει τις δράσεις του Δασαρχείου Κιλκίς, το ρόλο των δασικών οικοσυστημάτων της Περιφερειακής Ενότητας Κιλκίς, και την προσφορά τους τόσο σε εξασφάλιση εισοδήματος στους εργαζόμενους στο δάσος (που στις μέρες μας είναι σημαντικότατο), όσο και γενικά στο περιβάλλον»