Τιμήθηκε η μνήμη αγωνιστών του Μεταλλικού
Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 17.7.16 από το παράρτημα Κιλκίς της ΠΕΑΕΑ/ΔΣΕ εκδήλωση τιμής και μνήμης όλων των αγωνιστών και αγωνιστριών του χωριού Μεταλλικού, που έδωσαν τη ζωή τους στους λαϊκούς και κοινωνικούς αγώνες του 20ου αιώνα, στο αλβανικό μέτωπο κατά τον ιταλοελληνικό πόλεμο, στην Εθνική Αντίσταση με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ κατά την Κατοχή και με το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας την περίοδο 1946-1949» όπως τονίζεται στην σχετική ανακοίνωση που συνεχίζει ως εξής:
«Την εκδήλωση χαιρέτησαν ο Κώστας Σαπρανίδης εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ/ΔΣΕ Κεντρικής Μακεδονίας και η Ρία Αλτιπαρμακίδου εκ μέρους του ΤΣ Κιλκίς της ΚΝΕ, ενώ στεφάνια κατέθεσαν το Παράρτημα ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Κιλκίς, η ΤΕ Κιλκίς του ΚΚΕ και το ΤΣ Κιλκίς της ΚΝΕ καθώς και η ΚΟΒ Μεταλλικού του ΚΚΕ.
Την ομιλία της εκδήλωσης έκανε η Μαρία Αποστολίδου, η οποία αναφέρθηκε στους λαϊκούς και κοινωνικούς αγώνες, στους οποίους έλαβαν μέρος οι κάτοικοι του Μεταλλικού από το 1922 κιόλας που εγκαταστάθηκαν στο χωριό.
Ξεχωριστή αναφορά έκανε στα γεγονότα της 16ης του Ιούλη του 1944. Τότε μεγάλος αριθμός ΠΑΟτζήδων περικύκλωσε το χωριό και αφού μπήκε μέσα μάζεψε όλους τους άντρες από 16 μέχρι 70 ετών και τους συγκέντρωσε στο σχολείο. Εκεί τους βασάνιζαν και τους ανέκριναν με σκοπό να καταδώσουν τα καταφύγια του ΕΑΜ και ονόματα των ανταρτών….
….Και αφού οι άντρες του χωριού συνέχιζαν να μένουν αλύγιστοι, οι ΠΑΟτζήδες προέβησαν σε επτά δολοφονίες, οι εξι από τις οποίες έγιναν μέσα στο χώρο του σχολείου. Αργότερα έφτασαν στο χωριό και οι Γερμανοί. Έγιναν συλλήψεις και όλοι ξανανακρίθηκαν στην αστυνομία Κιλκίς. Την επόμενη το πρωί οι νεώτεροι στάλθηκαν σε αγγαρείες και από τους μεγαλύτερους οι πιο «επικίνδυνοι» στάλθηκαν στις φυλακές Παύλου Μελά και στο λατομείο Άρες για καταναγκαστική εργασία.
Από την παρουσίαση μιας σειράς στοιχείων για τα γεγονότα όχι μόνο εκείνης της ημέρας, αλλά και όλης της περιόδου της Κατοχής, έγινε φανερό σε όλους τους παρευρεθέντες η στάση της αστικής τάξης της χώρας η οποία είτε συνεργάστηκε με τους Γερμανούς κατακτητές είτε εγκατέλειψε την χώρα, με μικρότερο μέρος να μένει στη χώρα. Εγινε φανερή η στάση διάφορων φασιστικών ομάδων οι οποίες διέπραξαν εγκλήματα εις βάρος λαϊκών ανθρώπων, ιδιαίτερα στα χωριά του νομού, χειρότερα και από τους κατακτητές. Φάνηκε, βέβαια, και το μεγαλείο της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, όπου αλύγιστος και ανυπόταχτος, με κάθε μέσο και τρόπο αντιστάθηκε στους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, όπου συστρατευόμενος με το κίνημα της ΕΑΜικής εθνικής αντίστασης κατάφερε να σώσει ο ίδιος τον εαυτό του και να απελευθερώσει την Ελλάδα».
