Μόνον η υποκρισία δεν έχει παγκόσμια ημέρα, διότι «βασιλεύει» …κάθε ημέρα!

Πηγή εικόνας : http://www.heraklionblogs.gr/

Έρχονται κάποιες ημέρες, όπως για παράδειγμα αυτή κατά του παιδικού καρκίνου, την οποία κάθε χρόνο τιμάμε στις 15 Φεβρουαρίου ή η ημέρα της Γυναίκας, ή αυτή ενάντια στον ιό HIV που ευθύνεται για το AIDS, όπου τις διαδίδουμε και με μεγάλη μας χαρά συμμετέχουμε στις δράσεις που διοργανώνονται από διάφορους φορείς και συλλόγους. Επίσης καθώς γράφουμε για αυτές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χρησιμοποιούμε «ατάκες» και λόγια, που αρκετές φορές …μένουν λόγια.

Όταν πρόκειται για μια παγκόσμια ημέρα πιο «ελαφρά», πιο εμπορική, όπως ας πούμε η ημέρα των ερωτευμένων οι περισσότεροι, λένε ή γράφουν, «πρέπει να δείχνουμε την αγάπη μας κάθε μέρα, δεν καταλαβαίνω γιατί να υπάρχει μια τέτοια ημέρα». Έχουν απόλυτο δίκιο. Εφαρμόζουν όμως αυτό που λένε; Ή αυτή η ημέρα είναι και για αυτούς παγκόσμια ημέρα επίδειξης εξυπνάδας καθώς και εσωτερικής υποκρισίας;

Γιά τις πιό σοβαρές παγκόσμιες ημέρες, η γραφικότητα και η υποκρισία μας γίνεται μεγαλύτερη. Ας πάρουμε σαν παράδειγμα τη παγκόσμια ημέρα των ατόμων με αναπηρία. Η μέρα αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου, επειδή εκείνη την ημέρα, το 1992, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το πρόγραμμα δράσης για τα ΑΜΕΑ. Την ημέρα αυτή λοιπόν θυμόμαστε τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Και τους τιμάμε δεόντως, είτε με όμορφα λόγια στα κοινωνικά δίκτυα, είτε συμμετέχοντας σε δράσεις συλλόγων που φροντίζουν και παρέχουν βοήθεια στους ανθρώπους αυτούς.

Την επόμενη μέρα όμως τι κάνουμε; Σταθμεύουμε στις «ράμπες», ανεβαίνουμε στο πεζοδρόμιο με το μηχανάκι και γενικώς ξεχνάμε! Όλο τον υπόλοιπο χρόνο, μέχρι να έρθει η επόμενη παγκόσμια ημέρα κάνουμε κάτι για τους ανθρώπους αυτούς ; Νοιαζόμαστε και το δείχνουμε έμπρακτα ή απλά υποκρινόμαστε ;

Εκεί είναι που χάνουμε το νόημα των παγκοσμίων ημερών και επετείων. Δεν υπάρχουν για να γιορτάζουμε ή να θυμόμαστε μόνο μιάν ημέρα κάθε χρόνο ανθρώπους και συναισθήματα. Υπάρχουν για να τιμούμε τα παραπάνω και να μας υπενθυμίζουν, ότι πρέπει στο ημερολόγιο μας, στη καθημερινότητα μας, να βρούμε χρόνο να προσφέρουμε, να δείχνουμε το ενδιαφέρον μας, να εκφραζόμαστε και να συμμετέχουμε ενεργά για θέματα που μας απασχολούν πραγματικά.

Οι παγκόσμιες ημέρες δεν είναι ευκαιρία για να «το παίξουμε» ζωόφιλοι, ευαίσθητοι ή πονόψυχοι. Διότι αν δείχνουμε μια φορά κάθε χρόνο αυτά τα συναισθήματα, τότε όλα αυτά υπερνικούνται από την υποκρισία μας. Και το να είσαι και γραφικός και υποκριτής είναι χειρότερο από το να είσαι ουδέτερος. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα γράψουμε κάτι για ένα ευαίσθητο θέμα ας σκεφτούμε πόσο μας ενδιαφέρει πραγματικά και τι κάνουμε εμείς για αυτό. Είτε έχει να κάνει με ανθρώπους, είτε με συναισθήματα, είτε με αξίες.