ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Χρήστου Γκόλιαρη, «Κύπρος 1945-1974»

Το θέμα της Κύπρου με απασχολούσε πάντα.

Πολλά τα σχετικά κείμενα και βιβλία που διάβασα καθώς και οι ομιλίες που άκουσα, μένοντας πάντα προβληματισμένος.

Την επιθυμία μου γιά γνώση, που να φτάνει πίσω από την θολούρα της κουρτίνας και από τις κραυγές και τα συνθήματα, ήρθε να δώσει, λύνοντας πολλές απορίες και προβληματισμούς μου, το βιβλίο με τίτλο «Κύπρος 1945-1974: Κρυφές πικρές αλήθειες», που έγραψε ο συμπολίτης μας συνταξιούχος εκπαιδευτικός Χρήστος Γκόλιαρης.

Από τις πρώτες γραμμές του πρώτου κεφαλαίου «Περίοδος 1945-Σεπτέμβριος 1955», έγινα και εγώ μέλος μιάς παρέας, που ανταμώνει τακτικά και συζητεί για την Κύπρο, μιάς παρέας που έζησε τα γεγονότα και σημαδεύτηκε από αυτά.

Πραγματικά, τα δύο πρόσωπα, ο συγγραφέας και ο συνοδοιπόρος και φίλος του, με ονοματεπώνυμο Ανδρέας Πίγουρας, «όργωσαν» την Κύπρο από άκρο σε άκρο, είδαν τα μέρη, άκουσαν, έκαναν πολλές και μεγαλύτερες παρέες, ξανάκουσαν, ξαναρώτησαν, και όλη αυτή η τεκμηριωμένα γνώση παρουσιάζεται στις 442 σελίδες ενός καλαίσθητου τόμου.

Ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα, προκειμένου να παρουσιαστούν πολλά γεγονότα, τοπωνύμια, νούμερα, συσκέψεις, αποφάσεις, συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου, γιά την ΕΟΚΑ και ΕΟΚΑ Β, τις πρώτες εκλογές, τα πολλά επεισόδια ανάμεσα σε Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους, την στρατιωτική οργάνωση των Ελληνοκυπρίων, τον ρόλο της δικτατορίας, το πραξικόπημα στην Κύπρο, την εισβολή των Τούρκων, τον «Αττίλα» 1 και 2, την εκεχειρία και τις «ανοιχτές πληγές» που ακόμη δεν επουλώθηκαν.

Σ΄ αυτό το δύσκολο εγχείρημα, πολύ έξυπνα, ο συγγραφέας έδωσε την λύση με την παρέα, που κάνει συναντήσεις, και σε κάθε συνάντηση είναι διαφοροποιημένη, συζητεί επί τόπου, σε καφενεία, ζαχαροπλαστεία, ταβέρνες και σπίτια. Με αυτόν τον τρόπο παρουσίασης ξεκουράζεται ο αναγνώστης και αναπτύσσεται το ενδιαφέρον του γιά τα επόμενα κεφάλαια.

Είναι ένας τόμος, που τον προτείνω ανεπιφύλακτα. Καλό είναι να βρίσκεται σε κάθε σπίτι. Ένας τόμος υπεύθυνης και σοβαρής ενημέρωσης, γνώσης και προβληματισμού, που «καίει», επειδή δεν «σκεπάζει» προβλήματα «κάτω από το χαλί», που δεν διαβάζεται σε «μιάν ανάσα».

Ένας χάρτης της Κύπρου, ειδικά όσοι αναγνώστες μπορούν να έχουν μπροστά τους το χάρτη «Google Earth» της Κύπρου, είναι πολύ χρήσιμος, αφού καθιστά την μελέτη πιό ενδιαφέρουσα, με τον εντοπισμό των πολλών τοπωνυμιών.

«Καλοτάξιδο» το βιβλίο, αγαπητέ Χρήστο, αξίζει να το διαβάσουν πολλοί.

Είμαστε σίγουροι, ότι σύντομα θα μας εκπλήξεις με κάποιο νέο πόνημα σου.