Μ.Αθανασιάδης: «Τα γλυπτά του Παρθενώνα είναι και θα είναι για πάντα Ελληνικά»

Σε όλο τον κόσμο πληθαίνουν και σιγά-σιγά γίνονται «φουσκωμένο ποτάμι» τα μηνύματα πολιτών και φορέων υπέρ της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Και δεν είναι μόνο τα διάφορα έντυπα και ηλεκτρονικά μηνύνατα που αποδέχεται σωρηδόν πλέον και πάνω σε καθημερινή βάση, το Βρετανικό Μουσείο, όπου τα ξεχωριστά αυτά δημιουργήματα του ελληνικού πολιτισμού εκτίθενται τα τελευταία χρόνια πολλαπλασιάζονται και τα… έμπρακτα μηνύματα επισκεπτών του Βρετανικού Μουσείου οι οποίοι αξιοποιώντας την σύγχρονη επικοινωνιακή τεχνολογία διατυπώνουν το αίτημα με διάφορες ενέργειες στην ίδια την αίθουσα εκθέσεως των γλυπτών του Παρθενώνα.

Αυτό ακριβώς έπραξε και ο 15χρονος Κιλκισιώτης Μιλτιάδης Αθανασιάδης μαθητής της πρώτης τάξης του πρώτου λυκείου Κιλκίς κατά την διάρκεια πολύ πρόσφατης επίσκεψής του στο Βρετανικό Μουσείο: Ύψωσε την ελληνική σημαία μέσα στην εν λόγω αίθουσα και κατόπιν άφησε… τον φωτογραφικό φακό να πει… όλα τα άλλα αντ’αυτού.

Αργότερα ο νεαρός συνειδητοποιημένος φύλακας της «κιβωτού» των πολιτιστικών και ιστορικών παραδόσεων του έθνους και του λαού μας ανήρτησε την ακόλουθη χειρόγραφη δήλωση:

Υψώνοντας την ελληνική σημαία στο Βρετανικό Μουσείο, θέλω να ευαισθητοποιήσω και να κινητοποιήσω όλους τους Έλληνες, που θα δουν την φωτογραφία, ώστε να διαμαρτυρηθούν και να αγωνίζονται για την ανάκτηση των γλυπτών μας. Ακόμη, επιδιώκω να υπενθυμίσω, σε ξένους και Έλληνες, πως τα γλυπτά ήταν, είναι και θα παραμείνουν ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ακόμα και αν βρίσκονται μακριά από τον τόπο, όπου αξίζουν να υπάρχουν.

Αν μη τι άλλο η κίνηση αυτή του Μιλτιάδη Αθανασιάδη αποπνέει την δύναμη του αυθορμητισμού που χαρακτηρίζει κάθε πολίτη τούτου του τόπου με άδολη και ανυστερόβουλη αγάπη για όλα εκείνα τα στοιχεία και γνωρίσματα τα οποία χαρακτηρίζουν αυτόν και τους ανθρώπους του.

Ενός αυθορμητισμού ο οποίος συνδυάζεται με «ώριμη» όσο και διεισδυτική και κριτική σχέση όσον αφορά στα ανωτέρω στοιχεία καθιστώντας την συγκεκριμένη ενέργεια συνειδητή πράξη εναντίωσης σε μία ιστορική κολάσιμη πράξη αρπαγής δημιουργημάτων του ελληνικού πολιτισμού δηλαδή του Ελληνισμού που παραμένει δυο αιώνες τώρα ατιμώρητη!

Έχουν επομένως κάθε δίκαιο όσοι υποστηρίζουν και είναι… όλοι οι Κιλκισιώτες, οτι ο συντοπίτης μαθητής της α’ λυκείου Μιλτιάδης Αθανασιάδης μας έκανε να νιώσουμε την υπερηφάνεια εκείνη την οποία νιώθει κανείς όταν ο τόπος του προβάλλεται για θετικό λόγο. Και όταν κάποτε η οικουμενική κίνηση επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα στον φυσικό χώρο τους ευοδωθεί το Κιλκίς θα σεμνύνεται για το οτι «έβαλε» και αυτό «ένα λιθαράκι», «δια χειρός» ενός νέου «βλασταριού» του με αποδεδειγμένη αγάπη και έγνοια για τον τόπ του τόσο με την στενή όσο και με την ευρεία έννοια.

Εύγε Μιλτιάδη! Και πάντα…ψηλά την σημαία!