Συλλόγος καρκινοπαθών Κιλκίς: «Ο ΕΟΠΥΥ ξεπέρασε κάθε όριο που θέτουν η ηθική και η αξίες»
Με καυστικό τρόπο σχολιάζει ο σύλλογος καρκινοπαθών Κιλκίς «Ο Άγιος Ευγένιος» την πρόσφατη αλλοπρόσαλη στάση του ΕΟΠΥΥ στο θέμα της φαρμακευτικής δαπάνης γιά τους καρκινοπαθείς.
Στην σχετική ανακοίνωση, που εκδόθηκε μετά τον προκληθέντα θόρυβο και την άμεση αναδίπλωση του Οργανισμού, αναφέρονται τα εξής:
«Ευτυχώς σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αντιλήφθηκαν οι διοικούντες τον ΕΟΠΠΥ, ότι η βεβαίωση προσδόκιμου ζωής που απαίτησαν για τους καρκινοπαθείς ήταν όχι απαράδεκτη αλλά και απάνθρωπη.
Είναι αδιανόητο να ζητείται από έναν λειτουργό της ιατρικής ο οποίος «παλεύει» με χίλιους δύο τρόπους να σώσει τον ασθενή του να συμπληρώνει την ημερομηνία, κατά την οποία κατά πάσα πιθανότητα θα έρθει το τέλος μιας ζωής.
Μερικοί νομοθέτες έχουν λησμονήσει ότι ο άνθρωπος είναι ον, είναι ζωή και όχι πράγμα. Οι οδηγίες που απαίτησαν πριν από μερικές μέρες ξεπερνούν κάθε όριο ηθικής και αξιών.
Η ζωή κάθε όντος και ειδικά η ζωή του ανθρώπου είναι ένα θαύμα απερίγραπτο που την ημερομηνία της τελευταίας ανάσας δεν είναι κανένας ικανός να την προσδιορίσει διότι ημερομηνία λήξης έχουν μόνο τα προϊόντα, φάρμακα, τρόφιμα κτλ. και φυσικά η ζωή δεν είναι δυνατόν να υπολογιστεί από κανέναν μας σε ώρες, μέρες, μήνες και χρόνια.
Λογικότατα λοιπόν εκδηλώθηκαν αντιδράσεις αφού με τον τρόπο αυτό ο γιατρός εκαλείτο όχι να καταβάλει προσπάθειες ίασης του ασθενούς αλλά να υπογράψει το χρονικό διάστημα που κατά την εκτίμησή του θα ζήσει!
Άραγε τι σημασία θα είχε τότε για τον άρρωστο η οποιαδήποτε θεραπεία αφού ο γιατρός θα είχε βεβαιώσει ήδη το χρονικό διάστημα που του υπολειπόταν;
Ζήτησαν λοιπόν από τους γιατρούς να βάλουν ένα «end» θαρρείς και γυρίζεται κινηματογραφική ταινία.
Ζήτησαν από τους γιατρούς να το «παίξουν» …«θεοί» και να κόψουν το νήμα της ζωής.
Ζήτησαν από τους γιατρούς να γίνουν ψυχροί εκτελεστές αντιμετωπίζοντας τους ασθενείς σαν άψυχα πράγματα.
Με την ανάκληση αυτής της απόφασης αναγνώρισαν το τεράστιο λάθος. Ένα λάθος που αν και διήρκεσε μερικές μέρες, στάθηκε ικανό να στιγματίσει ακόμη μια φορά τους καρκινοπαθείς. Ένα λάθος που περιθωριοποίησε τους καρκινοπαθείς αντιμετωπίζοντάς τους βάναυσα. Ένα λάθος που «κατέβασε» την ψυχολογία πολλών καρκινοπαθών οι οποίοι υποβλήθηκαν ή υποβάλλονται σε θεραπείες.
Ένα λάθος που διαψεύδεται από την ίδια την πραγματικότητα όπου πολλοί καρκινοπαθείς αν και σε προχωρημένο στάδιο καρκίνου, στρεφόμενοι εναντίον του (καρκίνου) και κοιτάζοντάς τον κατάματα, συνεχίζουν να ζουν για πολλά χρόνια τα οποία δεν μπορούν να προσδιοριστούν από κανέναν ογκολόγο διότι και αυτός είναι πάντοτε δίπλα στον ασθενή του και τον βοηθεί να αντιμετωπίσει την ασθένειά του.
Επί τέλους θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο καρκίνος δεν είναι τελικά η επάρατος, αλλά είναι μία χρόνια πάθηση της οποίας η διάρκεια δεν μπορεί να προσδιοριστεί γιατί είναι πάμπολλες οι φορές που ενώ οι γιατροί σηκώνουν τα χέρια, συντελούνται θαύματα που είναι ανεξήγητα και άξια θαυμασμού!».
