Συγκλονιστικούς ύμνους εις μνήμην των σφαγιασθέντων το 1920 Φουλατζικιωτών συνέθεσε ο ιεροψάλτης Ν.Καφετζής
Σειρά συγκλονιστικών ύμνων, που εξιστορούν ποιητικώ και μουσικώ τω τρόπω τα ιστορικά γεγονότα της καταστροφής του Φουλατζικίου Μικράς Ασίας και της σφαγής των κατοίκων του από τους Τούρκους τον Ιούνιο του 1920, συνέθεσε πριν περίπου ένα χρόνο ο συντοπίτης ιεροψάλτης Νίκος Καφετζής από τον Εύρωπο, απόγονος φουλατζικιώτικης οικογένειας.
Οι ύμνοι αυτοί, που αποτελούν ταυτοχρόνως ικεσία προς τον Ύψιστο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των αδικοχαμένων εθνομαρτύρων του Φουλατζικίου, έτυχαν της θερμής υποδοχής του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κκ Βαρθολομαίου, ο οποίος και απένειμε εύσημα στον δημιουργό τους.
Εύσημα, τα οποία περιποιούν τιμή όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για τον τόπο μας, όπως κάθε δημιουργία σε κάθε τομέα της ζωής, προερχόμενη από πολίτη που κατοικεί σ΄αυτόν.
Η επίσημη παρουσίαση και πρώτη εκτέλεση των ύμνων του Νίκου Καφετζή εις μνήμην και υπέρ αναπαύσεως της ψυχής των σφαγιασθέντων Φουλατζικιωτών πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 17.6.18 στο πνευματικό κέντρο Ευρώπου.
Τους ερμήνευσε η χορωδία του συλλόγου ιεροψαλτών ιεράς μητροπόλεως Πολυανής και Κιλκισίου «Πέτρος ο Γλυκύς», μέλος του οποίου αποτελεί ο κ.Καφετζής.
Η εκδήλωση εντάσσεται στις θεσμικές, που διοργανώνονται κατ΄έτος στον Εύρωπο εις ανάμνησιν των τραγικών γεγονότων του 1920.
ΥΜΝΟΙ ΕΙΣ ΕΠΕΤΕΙΟΝ ΣΦΑΓΗΣ ΦΟΥΛΑΤΖΙΚΟΥ
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ
Ήχοι πλ. Α΄
Τον συνάναρχον
Ως κεραυνός εν αιθρία έδραμε σήμερον
Εις Βασιλεύουσαν πόλιν φρικτή η είδησις
Εν Φουλατζικίω ταπεινώ εσφαγιάσθησαν
εκατό και είκοσι αμνοί υπέρ Πατρίδος φιλτάτης
Την τούτων μνήμην τιμώντες
σήμερον γόνυ πλάτες κλίνωμεν.
Θεοτοκίον
ήχος πλ. Α΄
Ικετεύομεν σε εκτενώς, Θεοτόκε Παρθένε,
ίνα πρεσβείαις ταις σαις
τάξει ο Θεός και υιός σου
τας ψυχάς των δούλων αυτών
εν χώρα ζώντων και σκηναίς δικαίων
Κανόνας
ήχος δ΄ Ανοίξω το στόμα μου
Παρθένοι νεάνιδες Φουλατζικίου διάδημα
γυμναί επομπεύθηκαν και εσφαγιάσθησαν
μη δεξάμεναι εχθρού τας παρορμήσεις
δι΄ο και τιμήσωμεν τούτων την άθλησιν
Τους σους υμνολόγους
Νηπίων το αίμα το αθώον,
τιμήσωμεν σήμερον πιστοί
ά ως αρνία άκακα, αδίκως εσφαγιάσθησαν
και τω Χριστώ δεόμεθα, Κύριε ταύτα
ανάπαυσον
Ο καθήμενος εν δόξη
Πρεσβυτέρων σεβασμίων, την μορφήν την γαλήνιον
εκ καρδίας πάντες, δεύτε οι πιστοί κατοψώμεθα
και γόνυ κλίναντες πάντες, προσευξόμεθα,
το Κυρίω ημών του αναπαύσαι αυτούς.
Εξέστη τα σύμπαντα
Εξέστη ο τύραννος, επί τη τόλμη υμών
μάρτυρες και ήρωες ομού τε, σχόντες εις
χείρας τον της Πατρίδος δαυλόν, εφιμώσατε
αυτόν, λύσση δε κυκλούμενος, τα σας
χείρας εξέτεμε.
Την θείαν ταύτην
Ως άλλοι παίδες εις κάμινον, ριφθέντες εν
καμίνω εκάησαν και ετελεύτησαν, διά Πατρίδα
την ένδοξον και των πατέρων πίστην την αταλάντευτον
Ουκ ελάτρευσαν
Ηρημώθησαν οι οίκοι και εκάησαν, άπας
ο βίος αυτών παρανάλωμα πυρός. Ανδρείως
ηγωνίσθησαν και αναλώθησαν,
Εθνομάρτυρες, Φουλατζικίου καύχημα
και Νικαίας διάδημα.
Άπας γηγενής
Ενεκλείσθητε, εν Ναώ του Αγίου Αθανασίου
και εκάητε, ολοκαυτώματα λογικά, εις τον
βωμόν της Πίστεως και ηναλώθητε, εις της
Πατρίδος τιμήν, δι΄ο υμάς γεραίρωμεν
Και μακαρίζομεν
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ
Χαίρεις Φουλατζικίου θείος καρπός
και Νικομηδείας χαίρε καύχημα ιερόν
Φίλιππε Λευΐτα συνήθλησας γενναίως
μετά των σων αρνίων, δι΄ο τιμώμεν σε.
Προσηλώσεις ξεσμούς τε και χαλινούς
υπέμεινας πάτερ, συν θεώ γαρ ανδρικώς,
ίνα καταδείξης εις το θηρίον Άγαρ
την πίστην των πατέρων, δι΄ο σε γεγαίρωμεν.
Σήμερον Ευρώπου οι γηγενείς
τιμήσωμεν πάντας, εκ καρδίας και νοερώς
ων η δόξα πάσαν της Βιθυνίας χώραν,
εκάλυψεν ως νέφος λαμπρόν και ένδοξον.
