Στην κιλκισιώτικη «κοινωνία των ουρανών» Ο Θ.Παπαδόπουλος

Επί περισσότερες από τρεις δεκαετίες προσέφερε, με την επιστημονική κατάρτισή του, την συνέπεια και την ευσυνειδησία του, πολύτιμες υπηρεσίες υγείας στην κοινωνία του Κιλκίς, τους κατοίκους του και τους επισκέπτες του.

Ο τρόπος, με τον οποίο ασκούσε το λειτούργημα – επάγγελμά του τον καταξίωσε τόσο ως επιστήμονα όσο και ως άνθρωπο – συμπολίτη.

Από το βράδυ της Τετάρτης 29.12.21 ο γνωστός φαρμακοποιός του Κιλκίς Θεμιστοκλής Παπαδόπουλος, ο Θέμις όλων, «ταξιδεύει» γιά την αιωνιότητα, έχοντας «αναχωρήσει» για το «δίχως γυρισμό ταξίδι», ύστερα από επιπλοκές σε χρόνια προβλήματα υγείας.

Ήταν 72 ετών προερχόμενος από οικογένεια από εκείνες, στις οποίες το Κιλκίς οφείλει την ορθοπόδηση και ανασυγκρότησή του από τα ερείπια και τα δεινά της φοβερής δεκαετίας του ’40 καθώς και την σφυρηλάτηση της κοινωνικής συνοχής του τις επόμενες.

Από οικογένεια από εκείνες που, ακόμη και σε εποχές φτώχειας και ανέχειας, προσέφεραν στα τέκνα τους «εφόδια» ζωής, που τα επέτρεψαν να ακολουθήσουν τον δρόμο της μόρφωσης, της επιστημονικής και επαγγελματικής κατάρτισης και, εν τέλει, της οικονομικής αναβάθμισης και κοινωνικής καταξίωσης.

Ο Θέμις συγκαταλεγόταν στα χαρακτηριστικά παραδείγματα της γενιάς του, στηρίζοντας από νεαρή ηλικία την οικογένειά του και τιμώντας στο έπακρο τα όσα αυτή του προσέφερε, με επιμελή φοίτηση σε όλη την υποχρεωτική εκπαίδευση, λαμπρές πανεπιστημιακές σπουδές και εξαίρετη επαγγελματική κατάρτιση. Έτσι έβαλε την δική του «υπογραφή» στην κοινωνική ζωή του Κιλκίς, συνεχίζοντας την κιλκισιώτικη παράδοση σ’ αυτήν την επιστήμη και στον αντίστοιχο επαγγελματικό χώρο αλλά και στηρίζοντας δραστηριότητες κοινωνικών, πολιτιστικών και αθλητικών φορέων του Κιλκίς ή ακόμη και συμμετέχοντας ενεργός σε τέτοιες.

Συγχρόνως υπήρξε μέλος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Κιλκίς, έχοντας διατελέσει και μέλος της διοίκησής του.

Το θλιβερό άγγελμα της απώλειάς του έκανε την κιλκισιώτικη κοινωνία να αισθανθεί «φτωχότερη», καθώς αυτή στερείται του λοιπού ενός μέλους της, που δεν ήταν μόνο εξαίρετος επιστήμονας και επαγγελματίας αλλά και εξαίρετος άνθρωπος. Άνθρωπος χαμηλών τόνων με έμφυτη ευγένεια, καλοσυνάτος, καταδεκτικός, ανεκτικός αλλά και δημιουργικός, από εκείνους με μονίμως «ανοικτές γραμμές» στην επικοινωνία, στην συνεννόηση, στην συνεργασία, στον διάλογο, με σεβασμό του κάθε συνανθρώπου και συμπολίτη ανεξαιρέτως επί μέρους χαρακτηριστικών.

Από εκείνους, που είναι μειλίχιοι ακόμη … και στον θυμό τους, που με τον βίο και πολιτεία τους δεν προσφέρουν το παραμικρό έδαφος και δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο σε «τριβές», διενέξεις, διαξιφισμούς και γενικώς κάθε αιτία αντιπαλότητας και έντασης. Ήταν το γνώρισμα του Θέμι, με το οποίο «κέρδισε» την γενική εκτίμηση και προβαλλόταν από τους συμπολίτες του πάντα γιά θετικό λόγο.

Όσο για την καταξίωσή του ως φαρμακοποιού, αυτή ήλθε σε πολύ σύντομο διάστημα μετά την έκδοση της άδειας άσκησης του επαγγέλματός του, με το φαρμακείο του να λειτουργεί σε δύο ιστορικούς επαγγελματικούς χώρους του Κιλκίς, στο κέντρο… της κεντρικής οδού 21ης Ιουνίου.

Κοντά σε όλα αυτά ο Θέμις δημιούργησε μιαν υπέροχη οικογένεια, έχοντας νυμφευθεί την εξαιρετική φιλόλογο καθηγήτρια Ελισάβετ – Μικέτ Καλφοπούλου.

Καθηγήτρια, η οποία, προερχόμενη από την Σύρο, από την πρώτη στιγμή της μετάθεσής της στο Κιλκίς ενσωματώθηκε στην κοινωνία του και έγινε… πιό Κιλκισιώτισσα και από τους Κιλκισιώτες με αξιοσημείωτη εξωσχολική εκπαιδευτική και πολιτιστική δράση.

Γόνος αυτής της οικογένειας η Λουΐζα, η οποία απεδείχθη… «μήλο κάτω από την μηλιά», σπουδάζοντας και αυτή φαρμακευτική και δίνοντας συνέχεια στην οικογενειακή παράδοση που ξεκίνησε ο πατέρας της.

Μία συνέχεια, την χαρά και ικανοποίηση της οποίας άξιζε να απολαύσει επί περισσότερο διάστημα ο Θέμις, γι’ αυτό και η «φυγή» του πριν την εξάντληση των περιθωρίων του προσδόκιμου ζωής αφήνει εύλογη θλίψη όχι μόνο στην οικογένειά του, αλλά στο σύνολο των ανθρώπων των αρκετών γενεών και «φουρνιών» του Κιλκίς που ευτύχησαν να τον γνωρίσουν ή και να συναναστραφούν με αυτόν.

Όμως αν το φθαρτό σώμα του θα απουσιάζει του λοιπού από την καθημερινότητα του Κιλκίς και των πολιτών του, η άφθαρτη μορφή του Θέμι θα ζή γιά πάντα στην καρδιά, στην ψυχή και στην σκέψη όλων. Θα είναι για πάντα… ένας από εμάς γιά αυτό και η μνήμη του θα είναι αιωνία.
Μακαρία η οδός την οποία πορεύεται σήμερα με προορισμό τις «σκηνές δικαίων».

Καλό κατευόδιο και καλή Ανάσταση αξιομακάριστε και αείμνηστε αδελφέ μας Θεμιστοκλή Παπαδόπουλε.