Μαχητικός Ρομαντικός Μοναδικός Μεγάλος Πάντα πρώτος
Παιδί κι αυτός της προσφυγιάς, βίαια ξεριζωμένος από τον γενέθλιο τόπο, ΣΤΑΥΡΟΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ, μωρό ακόμα, εγκαταστάθηκε με την φαμίλια του στη νέα πια πατρίδα, στην προσφυγομάνα γη του Κιλκίς. Κάπου στα βορειοδυτικά του νομού, κοντά στο σύνορο, στην τότε Βασιλίτσα σημερινή Ποντοηράκλεια, ο ΣΤΑΥΡΟΣ έζησε τις παιδικές εικόνες, έπαιξε με τα παιδιά του χωριού στους χωματένιους δρόμους, γεύθηκε όμως και την ανθρώπινη σκληρότητα και τον τρόμο….
Δύσκολοι οι καιροί… Οι άνθρωποι, χωρισμένοι σε αντίπαλα «στρατόπεδα», βάλθηκαν να αλληλοεξοντωθούν. Οι απειλές κατά της ζωής των μελών της οικογένειας του ήταν καθημερινές σχεδόν. Κι έτσι, η οικογένεια, όπως έπραξαν αμέτρητες τότε οικογένειες, οδηγήθηκε στο δρόμο της νέας προσφυγιάς…
Στη μεγαλούπολη Θεσσαλονίκη, η ασφάλεια. Όμως και η πείνα, που ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Στον ΣΤΑΥΡΟ υποχρεωτικά εκ των πραγμάτων, ανατέθηκαν ευθύνες, για το ψωμί της οικογένειας αφού ο πατέρας ήταν χτυπημένος από τις κακουχίες του εμφυλίου.
Στην βιοπάλη, λοιπόν, ο ΣΤΑΥΡΟΣ, με κοντά παντελόνια. Πρόθυμος και δουλευτάρης, με το γλυκό εκείνο χαρακτηριστικό του χαμόγελο, ξεπερνούσε τον μόχθο τον πολύωρο, αρκεί να κερδίζει τον επιούσιο. Έτσι έμαθε από παιδί….
Έκανε κέφι την δουλειά, την τιθάσευε, την «λύγιζε» στην κυριολεξία, 24 ώρες το 24ωρο. Έτσι πάντα. Πρώτος στην πολύ δουλειά, πρώτος στο ανθρώπινο, ζεστό χαμόγελο… Ο ρομαντικός, ο δουλευτάρης. Από τα χρόνια τα παιδικά, ως το συναπάντημα του με το αστροπελέκι του θανάτου, το φοβερό απόγευμα της 23 Δεκεμβρίου 1994…
Ν΄αποκτήσει το Κιλκίς φωνή και γραφή
Στην Θεσσαλονίκη, λοιπόν, ο ΣΤΑΥΡΟΣ, δουλεύει ακατάπαυστα. Είναι αγαπητός σε συναδέλφους και προϊστάμενους του, στην εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και στην συνέχεια στον «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΟΡΡΑ», ενώ η εργατικότητα του σύντομα τον κάνει «πρώτο χέρι» στη δουλειά του. Είναι ο πρωτομάστορας, μαζί όμως και συνδικαλιστής. Γνωρίζει από φτώχεια και συχνά συγκρούεται με την εργοδοσία, η οποία όμως αφοπλίζεται στις αντιθέσεις της, από τα χαρίσματα το λεβέντη Πόντιου: την τιμιότητα, την εργατικότητα και το απέραντο χαμόγελο καλοσύνης, με το οποίο αντιμετώπιζε όλες τις δυσκολίες στη ζωή του….
Στην Θεσσαλονίκη ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ , δουλεύει ακατάπαυστα. Χαίρει εκτιμήσεως, δεν έχει εχθρούς, προκόβει. Όμως, στις λιγοστές ελεύθερες ώρες του, η σκέψη εγκαταλείπει την μεγαλούπολη και πλανιέται στον μαρτυρικό τόπο με τις χωμάτινες γειτονιές, στον άγνωστο για τους περισσότερους – τότε – Έλληνες τόπο, στον τόπο του νομού Κιλκίς. Και το μεγάλο όνειρο του, να γίνει γνωστός αυτός ο τόπος, τον βασανίζει…. Κάποτε, αυτό το όνειρο φθάνει στο κατακόρυφο. Στο όριο που εγγίζει την πραγματικότητα. Και ο ΣΤΑΥΡΟΣ θεμελιώνει την πραγματικότητα, για να αποκτήσει ο νομός Κιλκίς παρουσία, φωνή και γραφή….
Υπέρτατη ληξιαρχική πράξη «γεννήσεως» στις 11 Οκτωβρίου του 1975
Τελειώνει το ζεστό καλοκαίρι του 1975. Αρχές Σεπτεμβρίου, ο ΣΤΑΥΡΟΣ επιστρέφει στην εργασία του, στον «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΟΡΡΑ», από τις διακοπές. Στο διάστημα της άδειας του έχει πάρει την απόφαση, να ζωντανέψει το παλιό του όνειρο. Το εκμυστηρεύεται σε δύο συναδέλφους, στο τυπογραφείο της εφημερίδας.
Ύστερα, ανεβαίνει τα σκαλοπάτια που οδηγούν στην αίθουσα συντακτών. Μιλάει για το όνειρο του στον κορυφαίο των δημοσιογράφων ΝΙΚΟΛΑΟ ΜΕΡΤΖΟ, στον ΜΑΝΟΛΗ ΚΑΝΔΥΛΑΚΗ και στον ΗΛΙΑ ΣΙΜΑΡΑ. Με τους δύο τελευταίους γνωρίζεται από τουλάχιστον δέκα χρόνια πριν. Μάλιστα, με τον ΣΙΜΑΡΑ διατηρούσε σχέσεις φιλίας, ακλόνητες και ισόβιες…
Από τους προαναφερόμενους, κανείς δεν ενθαρρύνει του ΣΤΑΥΡΟ σ΄αυτό που απεφάσισε να δημιουργήσει. Του λένε ότι «το Κιλκίς είναι άγνωστο και δύσκολος τόπος», ότι «έχει κατοίκους μοιρασμένους σε δύο στρατόπεδα», ότι «πρέπει να θυσιάσει χρόνο, χρήμα και οικογενειακή θαλπωρή για να ανταποκριθεί στις ανάγκες μιας τοπικής εφημερίδας». Ακούει πολλά αποθαρρυντικά, αλλά τίποτε δεν τον μετακινεί από την απόφαση του…
Έτσι, στα τέλη Σεπτεμβρίου, ο ΣΤΑΥΡΟΣ, φθάνει στο Κιλκίς αποφασισμένος να ανακοινώσει στους λιγοστούς –τότε- γνώριμούς του, την ίδρυση της ουσιαστικής πρώτης, σωστής και μεγάλης εφημερίδας, το όνομα της οποίας σε λίγον καιρό θα ξεπεράσει τα όρια του νομού και θα κάνει γνωστό τον τόπο. Το όνομα «ΜΑΧΗΤΗΣ του ΚΙΛΚΙΣ», που από την 11 Οκτωβρίου 1975 κοσμεί τα μητρώα του «ληξιαρχείου του Τύπου» όχι μόνον του νομού, αλλά και της χώρας ολόκληρης….
Μερίδια – έστω μικρά – στο Κιλκίς από την «πίτα» της εθνικής οικονομίας
Όλος αυτός ο πλούτος του ανθρώπινου δυναμικού, με την σωστή καθοδήγηση του εκδότη-διευθυντή της εφημερίδας, απέδωσε καρπούς. Όχι μόνον για τον «ΜΑΧΗΤΗ» ο οποίος πριν ακόμη ενηλικιωθεί κατάλαβε μια θέση στην πρώτη δεκάδα μεταξύ των εκατοντάδων επαρχιακών εφημερίδων της Ελλάδος, αλλά καρπούς απέδωσε και στο Κιλκίς. Με την παρουσία της εφημερίδας, ο τόπος μας αποκτά «φωνή».
Ο «ΜΑΧΗΤΗΣ» γίνεται όπλο στα χέρια των βουλευτών του νομού, που στις συνεδριάσεις της βουλής επικαλούνται δημοσιεύματα του, προκειμένου να αξιώσουν επίλυση προβλημάτων.
Έτσι, τοπικές Αρχές και Τοπική Αυτοδιοίκηση, καταφεύγουν στην εφημερίδα του Κιλκίς, δημοσιοποιούν πλήθος προβλημάτων που παρέμειναν καταχωνιασμένα από χρόνια στα συρτάρια και ζητούν την λύση τους. Με την φωνή και την γραφή του «ΜΑΧΗΤΗ», ο ακριτικός νομός αποκτά… όνομα και παρουσία, γίνονται δρόμοι, σχολεία, Πρωτοδικείο, Πυροσβεστικός Σταθμός, Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων, Κέντρα Υγείας και πολλά άλλα επιτεύγματα, τα οποία βελτιώνουν τις συνθήκες διαβίωσης των Κιλκισιωτών. Αποκτά επίσης ο νομός και άλλα….έντυπα.
Γίνεται ο «ΜΑΧΗΤΗΣ» δημοσιογραφικό φυτώριο, μια μεγάλη και σοβαρή πρακτική σχολή, μαθητές της οποίας «ανοίγουν φτερά» για εκτός νομού εφημερίδες, ενώ άλλοι επιχειρούν να εκδώσουν εφημερίδες.
Επιπλέον με σημαιοφόρο τον «ΜΑΧΗΤΗ» οργανώνονται πολιτιστικά συνέδρια, ημερίδες, κοινωνικές και άλλες εκδηλώσεις. Προβάλλεται η αθλητική δυναμικότητα, παραδοσιακή κληρονομιά, ο αρχαιολογικός πλούτος και ενισχύεται το εθνικό φρόνημα. Και το σπουδαιότερο, αμβλύνεται το θλιβερό – τότε- καθεστώς των πολιτικών παθών και εμπαθειών, ξεθωριάζουν τα κομματικά «χρώματα», οι άνθρωποι έρχονται κοντά ο ένας στον άλλο, ανοίγουν αγκαλιές…Αντίπαλοι των δύσκολων καιρών γίνονται φίλοι. Στο νομό πλέον υπάρχουν μόνον Κιλκισιώτες…
Επίσης, δημιουργούνται στην Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα και στην Κατερίνη Σύλλογοι Κιλκισιώτων, που τα μέλη τους διατηρούν άρρηκτους δεσμούς με τον γενέθλιο τόπο.
Και όλα αυτά με την αποτελεσματική συμβολή της εφημερίδας του Κιλκίς. Και ασφαλώς, με τις άριστες δημόσιες σχέσεις του ΣΤΑΥΡΟΥ ΟΡΦΑΝΙΔΗ, ο οποίος είδε τον στόχο του να ενώνει τους Κιλκισιώτες, να επιτυγχάνεται….
Εκφραστής της πολυφωνίας, ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ, τον Οκτώβριο του ’89, ενισχύει ακόμα πιο πολύ την φωνή της καθημερινής ενημέρωσης. Αυτή τη φορά μέσω των ερτζιανών. Οι δείκτες δείχνουν 96 FM. Μια μικρή κονσόλα, δύο πικάπ και τα απαραίτητα μικρόφωνα για να βγει η φωνή στον αέρα….
Συνεργάτες έμπειροι
Φίλοι εκλεκτοί
11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1975. Το φρεσκοτυπωμένο πρώτο φύλλο της εφημερίδας του Κιλκίς, «βγαίνει» από τις τυπογραφικές εγκαταστάσεις, που ήδη είχε δημιουργήσει στη Θεσσαλονίκη ο ΣΤΑΥΡΟΣ και «έρχεται» στο Κιλκίς. Στην μετώπη, κάτω από τον τίτλο, δύο ονόματα: του ιδιοκτήτη-διευθυντή ΣΤΑΥΡΟΣ Δ.ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ και του διευθυντή συντάξεως ΛΑΜΠΗ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, γνωστού φωτορεπόρτερ Κιλκισιώτη, ο οποίος, όσο καιρό χρειάσθηκε, ανταποκρίθηκε άξια στα σοβαρά καθήκοντα και τις συντακτικές – δημοσιογραφικές ανάγκες της εφημερίδας.
Από την δεύτερη εβδομάδα της «ζωής» της εφημερίδας, στο δημοσιογραφικό προσωπικό προστέθηκαν και ο …δύσπιστος έως τότε για την υλοποίηση του ονείρου του ΣΤΑΥΡΟΥ, ο φίλος και συνάδελφος του στις εφημερίδες Θεσσαλονίκης, Ηλίας Σιμάρας.
Ακολούθησαν και άλλοι, γνωστοί επαγγελματίες, όπως ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΪΣΙΔΗΣ, ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ, ο ΓΑΒΡΙΗΛ ΛΑΜΨΙΔΗΣ, οι ασκούντες στον «ΜΑΧΗΤΗ» και στην συνέχεια σταδιοδρομήσαντες ως δημοσιογράφοι ΕΛΕΝΗ ΤΣΙΤΟΥΡΗ, ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΠΑΓΛΑΡΙΔΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΤΕΡΖΕΝΙΔΗΣ, ΦΟΡΗΣ ΠΕΤΑΛΙΔΗΣ, ΣΤΑΥΡΟΣ ΦΑΣΣΟΣ, ο αείμνηστος εργάτης της λογοτεχνίας του Πόντου ΦΟΡΗΣ ΠΑΡΟΤΙΔΗΣ, ο άλλοτε κοινοτάρχης Τρίλοφου Θεσσαλονίκης ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΟΖΙΝΗΣ, ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΕΣΙΔΗΣ, η δικηγόρος σήμερα ΤΑΝΙΑ ΧΙΟΝΙΔΟΥ, η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΟΣΧΟΥΤΑ, η ΣΙΜΑ ΜΑΣΜΑΝΙΔΟΥ, η ΜΑΙΡΗ ΠΕΝΤΕΡΙΔΟΥ, η πρόξενος σήμερα ΒΟΥΛΑ ΤΖΕΒΕΛΕΚΗ, η ΜΑΙΡΗ ΤΣΟΤΣΑΚΗ, η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΡΑΜΠΙΔΟΥ και αρκετοί άλλοι…
Στο γλυκό – πράγματι- χαμόγελο του ΣΤΑΥΡΟΥ ΟΡΦΑΝΙΔΗ, δεν υπήρξε πότε άρνηση συνεργασίας. Με προθυμία απαντούσαν στο κάλεσμα του «ΜΑΧΗΤΗ» και έσπευδαν να καταχωρηθούν στην λίστα των δεκάδων αξιόλογων συνεργατών της εφημερίδας, μεταξύ των οποίων οι: ΧΡΗΣΤΟΣ ΙΝΤΟΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΕΙΔΗΣ, ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΙΒΑΣ, ΛΥΣΣΑΝΔΡΟΣ ΦΑΣΣΟΣ, ΑΡΗΣ ΖΗΚΟΥΡΙΔΗΣ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΗΛΙΚΙΔΗΣ, ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΧΕΙΜΩΝΙΔΗΣ, ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ, ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ, ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΟΣΗΣ, ΛΑΖΑΡΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΔΗΣ, ΠΑΝΟΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΛΕΥΚΙΔΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΧΕΔΩΡΟΣ, ΜΑΝΟΛΗΣ ΓΚΑΡΑΝΗΣ, ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΟΜΙΔΗΣ.
Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ «ΦΩΝΗ» ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ
Μια ημέρα μετά την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1986, βγαίνει το πρώτο φύλλο της «Ημερησίας». Η προσπάθεια, είναι αγωνιώδης, το αποτέλεσμα ικανοποιητικό για τα δεδομένα του Κιλκίς.
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ, έχει μαζί με το «Μαχητή» και την «Ημερησία». «Οργώνει» κάθε γωνιά του νομού μας. Έρχεται σε επαφή με τους τοπικούς παράγοντες, συλλέγει πληροφορίες, τις καταγράφει. Μοναδικός σκοπός, η δημοσιοποίηση των προβλημάτων που απασχολούν τον τόπο που αγάπησε πιο πάνω από τη ζωή του. Ο Αγώνας του ΣΤΑΥΡΟΥ ΟΡΦΑΝΙΔΗ, συνεχίζεται και αρκετές φορές ο δρόμος της Αλήθειας, που έχει επιλέξει δεν είναι στρωμένος με «ρόδα»….
Είναι ένας δρόμος ευθύνης μα παράλληλα και μια διέξοδος ελευθερίας, γιατι η εφημερίδα απελευθερώνει συναισθήματα και πραγματικότητα, όταν αποδίδεται Εδώ, ήθελε να φτάσει ο εκδότης της «Ημερησίας» και το κατόρθωσε.
Στο Κιλκίς, εδραιώνεται, πλέον ο Ημερήσιος Τύπος και γίνεται απαραίτητος. Μεταφέρει, μέσα από τις σελίδες της, την απεριόριστη αγάπη για το ακριτικό Κιλκίς, η φωνή της φτάνει στην πρωτεύουσα και σ’ άλλους νομούς φωτίζοντας τα γεγονότα.
Η «Ημερήσια» εξακολουθεί τον αγώνα τον καλό, όπως την έταξε ο ιδρυτής
Τα θεμέλια της γερά και ο Κιλκισιώτης βασίζεται σ’ αυτήν…. Τα προβλήματα τους βρίσκουν «καταφύγιο» στις σελίδες της και προσδοκούν λύσεις.
Η αγάπη για την καθημερινή ειδησεογραφία, για τα ζητήματα που αφορούν το νομό Κιλκίς, υπάρχει… Το δημιούργημα του ΣΤΑΥΡΟΥ ΟΡΦΑΝΙΔΗ, υπάρχει και θα υπάρχει μέσα απ’ την επιμονή του για την απόδοση της πραγματικότητας, όπως ακριβώς, μας τη δίδαξε….
