«Χρυσή» ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Πριν λίγες ημέρες απασχόλησαν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης οι διαδοχικές συναντήσεις αντιπροσωπείας της διοίκησης της ΕΠΣΚ, και συγκεκριμένα του προέδρου και του γενικού γραμματέα της ένωσης, με τους επικεφαλής των οργάνων τοπικής διοίκησης, και συγκεκριμένα τον αντιπεριφερειάρχη Κιλκίς, τον δήμαρχο Κιλκίς και τον δήμαρχο Παιονίας.

Ως γνωστόν, μεταξύ των δύο αυτών χώρων υφίσταται διαχρονικώς μία ιδιόμορφη σχέση αλληλεξάρτησης.

Το ποδόσφαιρο, στο πλαίσιο της λειτουργίας του ως κοινωνικού φαινομένου, αποτελεί ένα από τα πλέον σταθερά «εφαλτήρια» για πρόσωπα που επιδιώκουν να σταδιοδρομήσουν στην πολιτική είτε ως βουλευτές και πολιτικοί είτε ως στελέχη της τοπικής διοίκησης.

Και αντιστρόφως, στα πρόσωπα των πολιτικών ή αυτοδιοικητικών παραγόντων το ποδόσφαιρο διαθέτει ίσως το πιο ασφαλές στήριγμά του, καθώς όλοι αυτοί είναι πρόθυμοι να του προσφέρουν υπηρεσίες, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα αποκομίσουν σίγουρα οφέλη, άμεσα ή έμμεσα.

Αυτή η αμοιβαία εξάρτηση «αποτυπώνεται» …δεκαετίες τώρα και στις ανακοινώσεις των δύο πλευρών για μεταξύ τους συναντήσεις. Ανακοινώσεις συνήθως διατυπωμένες σε …λογοτεχνικό ύφος με έφεση σε πομπώδεις διακηρύξεις και αναφορές που σχεδόν …εξιδανικεύουν πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις και δεδομένα.

Ανακοινώσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να θεωρηθούν και ως «προπέτασμα καπνού», που «κρύβει» διαθέσεις και προθέσεις διαφορετικές από αυτές, που είτε φαίνονται είτε οι δυο πλευρές θέλουν να φαίνονται.

Ανακοινώσεις, με τις οποίες θεωρητικώς προτάσσεται η «εις βάθος και πλάτος» ανάπτυξη του ποδοσφαίρου με έμφαση στο «φυτώριο» και στις υλικοτεχνικές υποδομές, αλλά στην πράξη τα πάντα λειτουργούν προς όφελος της προθήκης, κοινώς «βιτρίνας», και μόνον.

Αντί, δηλαδή, μιας χρηματοδοτήσεως δεσμευτικής π.χ. για συγκρότηση τμημάτων υποδομής ή βελτιωτικές παρεμβάσεις στις αθλητικές εγκαταστάσεις, η απλή και μη δεσμευτική για συγκεκριμένο αντικειμενικό σκοπό επιχορήγηση, που, ως τέτοια, αφήνει στα σωματεία «ελεύθερο πεδίο» για την εκπλήρωση … «άλλων» υποχρεώσεών τους, «καθηλώνοντας» κάθε αναπτυξιακή δραστηριότητα, με επακόλουθο η παθογένεια αυτή να διαιωνίζεται.

Υπό το πρίσμα όλων αυτών, συνιστά ελπιδοφόρο σημείο το ότι μετά τις συναντήσεις αντιπροσωπείας της ΕΠΣΚ με εκπροσώπους της τοπικής διοίκησης εκδόθηκαν ανακοινώσεις πολύ πιο σύντομες από ό,τι ανάλογες του προσφάτου και του απωτέρου παρελθόντος και με πολύ πιό συγκεκριμένο και σαφές περιεχόμενο από αυτές:

Η ΕΠΣΚ ζητεί την στήριξη των Οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) για επισκευές και αναβαθμίσεις γηπεδικών εγκαταστάσεων και για ενίσχυση των λειτουργούντων τμημάτων υποδομής ή ηλικιακών κατηγοριών ή «φυτωρίου» και οι Οργανισμοί δεσμεύονται σε επίπεδο όχι μόνον απλής χρηματοδότησης αλλά και αφ’ ενός μεν διάθεσης των τεχνικών υπηρεσιών τους για τον πρώτο αντικειμενικό σκοπό, αφ’ ετέρου δε παντός είδους διευκολύνσεων σε ό,τι αφορά στον δεύτερο.

Πουθενά αοριστίες ή διφορούμενες διατυπώσεις, που θα «άφηναν παράθυρο» για «παρερμηνείες». Βεβαίως, γιά αυτό ακριβώς το περιεχόμενο ίσως …«στραβομουτσουνιάσουν» κάποιοι, και μάλιστα θα μπορούσε να πει κανείς…αρκετοί, στον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, που επί δεκαετίες είχαν… «μάθει αλλιώς», ενώ δεν φαίνεται να έχουν συνετισθεί και από την οικονομική κρίση, που συμπλήρωσε αισίως δεκαετία στην χώρα μας.

Όμως, κάποια στιγμή «το νυστέρι» της εξυγίανσης και στην σχέση ποδοσφαίρου-τοπικής διοίκησης έπρεπε και πρέπει «να φτάσει στο κόκκαλο». Είναι καιρός, να αρχίσουν να «αποδεσμεύονται» οι παράγοντες του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου αλλά και των τοπικών ΟΤΑ από νοσηρές όσο και παρωχημένες περί τους τρόπους στήριξης των σωματείων νοοτροπίες και συγχρόνως να «καλλιεργήσουν» συστηματικώς κάθε αντίληψη, που δίνει προτεραιότητα στην οργάνωση και τις υποδομές, άρα και στην χρηματοδότηση αυτών, και όχι στην υπηρέτηση πρόσκαιρων και συχνά ασχέτων με το άθλημα επιδιώξεων.

Η διακηρυχθείσα διάθεση αλλά και πρόθεση για εκ μέρους της τοπικής διοικήσεως πρόταξη των επισκευών ή βελτιώσεων ή ανακατασκευών σε αγωνιστικούς χώρους και εγκαταστάσεις κατά τις πρόσφατες συναντήσεις αξιωματούχων του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου και της τοπικής διοίκησης προσφέρει «χρυσή» ευκαιρία γενικότερης αναβάθμισης των γηπεδικών και υλικοτεχνικών υποδομών του πρώτου. Και θα ήταν πέραν πάσης λογικής και συγχρόνως επιζήμιο για το τοπικό ποδοσφαιρικό «οικοδόμημα», το να μείνει αυτή η ευκαιρία ανεκμετάλλευτη.