Υπηρεσία σημαντικότερη και από κάθε αγωνιστική

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Η Αναγέννηση Πλαγιάς κατέχει πλέον «κάρτα μέλους» της «λέσχης» εκείνης των σωματείων του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, που το εκπροσώπησαν και το εκπροσωπούν στον χώρο των εθνικών κατηγοριών. Τούτο σημαίνει οτι διακαιούται να «πάρει σειρά» στην παραμονή» ομάδων αυτής της «ομοταξίας», που είτε με την ευκαιρία της ανόδου τους στον εν λόγω χώρο είτε κατά την διάρκεια της παραμονής τους σ’ αυτόν, ανέλαβαν πρωτοβουλίες και ξεκίνησαν προσπάθειες και ενέργειες προς την κατεύθυνση της αναβάθμισης των γηπεδικών εγκαταστάσεών τους.

Διότι οποιαδήποτε αναπτυξιακή προσπάθεια σε επίπεδο ποδοσφαιρικού συλλόγου έχει ως «σημείο εκκίνησης» είτε την αναβάθμιση των γηπεδικών εγκαταστάσεών του είτε την δημιουργία νέων, και στις δυο περιπτώσεις με γνώμονα την καταλληλότητα και την ασφάλεια συμφώνως προς τις εκάστοτε απαιτούμενες προδιαγραφές και προϋποθέσεις. Ακόμη, δηλαδή, και αν η αγωνιστική ακμή και αίγλη της ομάδας παρέρχεται, οι κατάλληλες γηπεδικές προδιαγραφές μένουν, αναμένοντας νέα περίοδο ακμής όποτε και αν προκύψει αυτή.

Βεβαίως από καταβολής «καλλικρατικών» δήμων η όποια εκπρόσωπος του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου στον χώρο των εθνικών κατηγοριών δεν αντιμετωπίζει το γηπεδικό ζήτημα στο βαθμό που το αντιμετώπιζαν οι ποδοσφαιρικοί εκπρόσωποι της εποχής των «καποδιαστριακών» δήμων και, ακόμη χειρότερα, της παλαιότερης και χρονικώς μακρότερης εποχής των λίγων δήμων και των πολλών κοινοτήτων. Και τούτο διότι τότε κάθε ποδοσφαιρικός σύλλογος στηριζόταν γιά την όποια μέριμνα γιά τις γηπεδικές εγκαταστάσεις του στην μικρή κοινότητα, στην οποία έδρευε, ενώ σε κάπως καλύτεροι μοίρα βρίσκονταν οι ελάχιστοι που έδρευαν στους λίγους, επίσης μιρκούς, δήμους των λίγων αστικών κέντρων του νομού. Αυτό, σε συνδυασμό και με τα αντίστοιχα δεδομένα όσον αφορά στις χρηματοδοτήσεις, συνέβαλλε στην χρονίζουσα στασισμότητα σε ό,τι αφορά στο επίπεδο των γηπεδικών υποδομών, σε σχέση τόσο με τις προδιαγραφές και την ποιότητα όσο και με την ασφάλεια.

Αντιθέτως, σήμερα, και ανεξαρτήτως των επιπτώσεων της από δεκαετίας και πλέον σοβούσας οικονομικής κρίσης, στις οποίες προστέθηκαν την τελευταία διετία και αυτές τις πανδημίας του νέου κορωνοϊού, οι ποδοσφιαρικοί σύλλογοι του νομού, έχοντας ως στηρίγματα τους σύγχρονους μεγάλους δήμους και μία εξελιγμένη σε σύγκριση με το απώτερο παρελθόν ιδιωτική πρωτοβουλία, έχουν τις δυνατότητες τουλάχιστον να «την ψάχνουν» την υπόθεση της αναβάθμισης των γηπεδικών εγκαταστάσεών τους.

Όσων δε οι ομάδες προάγονται στον χώρο των εθνικών κατηγοριών, ενισχύεται σημαντικά το «οπλοστάσιο» γιά αυτόν τον αγώνα, καθώς μπορούν να ελπίζουν και σε κάποια χρηματοδότηση από πλευράς Πολιτείας.
Φυσικά άμεση προτεραιότητα κάθε συλλόγου, του οποίου η ομάδα προάγεται στον χώρο των εθνικών κατηγοριών αποτελεί ο ορισμός έδρας με προδιαγραφές σύμφωνες προς τα οριζόμενα από τον κανονισμό περί ομαλής και ασφαλούς διεξαγωγής των αγώνων.

Υπό το πρίσμα αυτό, και από την στιγμή που το δικό της γήπεδο κρίθηκε ανεπαρκές σε σχέση με τις προβλέψεις του κανονισμού αποτελούσε «μονόδρομο» γιά την Αναγέννηση Πλαγιάς η χρήση των δημοτικών σταδίων Κιλκίς, Πολυκάστρου και Χέρσου γιά τους εντός έδρας αγώνες της στο πρωτάθλημα β’ ομίλου γ’ εθνικής κατηγορίας. Αν μη τι αλλο σε σχέση με αυτήν την παράμετρο η ομάδα της Πλαγιάς παρουσιάζει προς τα έξω την θετική «εικόνα» γηπεδικών υποδομών του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου,σε αντίθεση με κάποιες απο αυτές που συνάντησε η ίδια σε άλλες περιοχές (π.χ. Οφρύνο ή Ορφάνιο Καβάλας). Εκεί, δηλαδή, όπου ακόμη και… το οργωμένο χωράφι ήταν… καλύτερο από τον αγωνιστικό χώρο, χώρια τα προβλήματα στους υπόλοιπους σε σημείο που να διερωτάται κανείς ποιός ή ποιοί έδωσαν την άδεια διεξαγωγής αγώνων σε αυτόν!

Ωστόσο η βοήθεια της συγκυρίας δεν δικαιολογεί καμμία επανάπαυση, όσον αφορά στον αντικειμενικό σκοπό της εκμετάλλευσής της για παρεμβάσεις βελτίωσης και αναβάθμισης των γηπεδικών εγκαταστάσεων της Πλαγιάς. Κάποια στιγμή η Αναγέννηση πρέπει να επανακάμψει στην φυσική έδρα της, καθιστώντας την ελκυστική γιά κάθε φίλο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, και όχι μόνο γιά τους, έτσι και αλλιώς συγκεκριμένου αριθμητικού μεγέθους Πλαγιώτες. «Πιλότοι» ή «οδηγοί» σ’ αυτήν την επιδίωξη μπορούν να αποτελέσουν τα παραδείγματα άλλων συλλόγων του νομού, που ακόμη και χωρίς μακρά παρουσία στον χώρο των εθνικών κατηγοριών εκμεταλλεύθηκαν αυτήν γιά να αποκτήσουν καλύτερους αγωνιστικούς χώρους (Δόξα Χέρσου, ΠΑΟΚ Κρηστώνης, Εθνικός Ν.Αγιονερίου, ή παλαιότερα, συμφώνως προς τις τότε προδιαγραφές, Απόλλων Μαυρονερίου).

Διότι, ανεξαρτήτως εξωτερικών γνωρισμάτων κάθε εποχής, πάντα χρειάζεται να ξεκινά από κάπου μία πρωτοβουλία ή κίνηση προς την κατεύθυνση της αναβάθμισης των γηπεδικών υποδομών στον νομό.
Και με την αναβάθμιση των δικών της η Αναγέννηση Πλαγιάς θα προσφέρει στο κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο υπηρεσία σημαντικότερη και από την όποια αγωνιστική.